مشکاتیان همواره از بی توجهی و تحقیر موسیقیدان ها از سوی برخی مسئولان رنج می برد و همین موضوع یکی از دلایل عمده رنجش و گوشه گیری سال های اخیر این هنرمند بود.
سعید فرجپوری با بیان این مطلب گفت : آثار پرویز مشکاتیان با توجه به ابعاد هنری آنها بخشی از میراث فرهنگی ما محسوب می شود و از این نظر او دارای جایگاه ویژه ای در فرهنگ و هنر ما است.
وی در ادامه افزود: با توجه به شناخت و رابطه دوستی که با مشکاتیان داشتم این را می گویم که او از بی توجهی و تحقیر موسیقی و موسیقیدان ها از سوی برخی مسئولان بسیار دچار رنجش شده بود؛ عاقبت نیز همین موضوع باعث شد تا آرام آرام از صحنه فعالیت های موسیقایی کناره گرفته و در گوشه عزلت اسیر مرگ شود.
این آهنگساز همچنین تصریح کرد: جامعه ما بسیار زود پرویز مشکاتیان را از دست داد؛ او 54 سال داشت و این سن و سال برای یک هنرمند اوج پختگی دوران هنری او محسوب می شود اما در مورد مشکاتیان این فرصت از جامعه ایرانی گرفته شد تا ما برای همیشه با چنین حسرتی سر کنیم.
فرجپوری درباره ویژگی های هنری مشکاتیان تاکید کرد: آثار مشکاتیان بهتر از هر کسی می تواند توانمندی و حس قوی او را در موسیقی معرفی کند؛ احساس قوی او در برگیرنده آرزوها و رویاهای موسیقایی اش بود که صفحات خاطره انگیز و زیبایی برای مردم رقم زد. به گمان من روز پنجشنبه که این هنرمند قرار است از مقابل تالار وحدت تشیع شود برای جامعه فرهنگ و هنر ایران زمین روز عزای ملی است. امیدوارم خداوند روح این هنرمند را که در طول این سال ها همواره آثارش باعث نشاط مردم شده بود قرین شادی کند.
این نوازنده کمانچه درباره ارتباط خود با مشکاتیان نیز گفت: سابقه ارتباط من با مشکاتیان به سال 60 یعنی زمانی که با گروه عارف همکاریم را آغاز کردم برمی گردد؛ همان سال ها کنسرت های بسیاری را در داخل و خارج ایران به روی صحنه بردیم؛ آخرین کاری هم که با هم انجام دادیم در آلبوم دستان بود که به عنوان نوازنده در گروه عارف همکاری کردم و یکی از تجربه های خوب کاری من محسوب می شود.
