دیدار دوستانه نخست وزیر رژیم صهیونیستی و رئیس جمهوری فرانسه، سخنان خصمانه کوشنر علیه ایران و حمایت سارکوزی از آمریکا؛ شواهدی هستند که دولت جدید پاریس به عنوان یکی از قدرتهای عمده اروپا، دیگر سیاستهای مهم آمریکا و اسرائیل را به چالش نخواهد کشید.
یکی از برجسته ترین مشخصه های سیاست خارجی دولت جدید فرانسه، نزدیکی آن به سیاستهای دولت آمریکاست و همانطور که شاهد هستیم "نیکلا سارکوزی" از زمان نامزدی خود در انتخابات ریاست جمهوری تمایل خود را برای برقراری روابط بهتر و گسترده تر با واشنگتن اعلام کرد.
در این زمینه مقامهای فرانسوی نیز هیچ ابایی از نقد سیاستهای دولت قبلی فرانسه ندارند؛ حتی اگر رئیس جمهوری فعلی موقعیت برجسته ای در دولت قبلی داشته است. در سفر اخیر برنار کوشنر وزیر امور خارجه فرانسه به واشنگتن، وی به صراحت اعلام کرد که سیاست خارجی فرانسه دیگر ضد آمریکایی نیست.
این موضع بدین معناست که دولت جدید فرانسه به عنوان یکی از قدرتهای عمده اروپا، دیگر سیاستهای مهم و اساسی ایالات متحده و اسرائیل را به چالش نخواهد کشید.
سیاست جدید فرانسه برای رهبران آمریکا از ارزش بسیار بالایی برخوردار است؛ جرج بوش رئیس جمهوری آمریکا فراموش نکرده است که از پیش از آغاز جنگ عراق در سال 2003 میلادی تا چندی پیش تا چه حد با سیاستهای الیزه در زمینه عراق با مشکل روبرو بود.
به غیر از موضوع عراق، سیاست خارجی ژاک شیراک رئیس جمهوری سابق فرانسه در برخی زمینه ها از جمله در اروپا به عنوان مانع بزرگی در برابر آمریکا عمل می کرد.
بر این اساس، انتخاب سارکوزی به ریاست جمهوری فرانسه به عنوان یک پیروزی بزرگ برای کاخ سفیدنشینان قلمداد شد.
برخی صاحبنظران بر این عقیده اند که سارکوزی جا پای "تونی بلر" نخست وزیر سابق انگلیس خواهد گذاشت و توجیه کننده سیاستهای آمریکا خواهد بود.
البته این مقایسه برای دولت فرانسه چندان خوشایند نیست. کوشنر به خبرنگاران آمریکایی گفته است که وجود روابط خوب بین پاریس و واشنگتن به این معنا نیست که ما در توافق کامل درباره همه موضوعات هستیم.
به هر حال از دید برخی تحلیلگرایان، همکاری جدید آمریکا و فرانسه آغاز یک حرکت جدید در روابط بین الملل به شمار می رود.
اکنون پرسش این است که چه انگیزه ای سبب چرخش در مواضع فرانسه نسبت به آمریکا شده است.؟
اگرچه مرور زمان پاسخ این پرسش را روشن خواهد کرد، اما می توان گفت که ایفای نقش جدید در اروپا به عنوان یک قدرت درجه اول، منافع فرانسه در لبنان،همکاری تجاری با آمریکا و داشتن روابط بر مبنای همکاری و نه رقابت با تنها ابرقدرت جهان که منافع بسیاری برای فرانسه به دنبال دارد؛ از جمله انگیزه های الیزه از نزدیکی به آمریکا به شمار می رود.
حال در چشم انداز این همکاری جدید، پاریس موضع خود را درباره برنامه هسته ای ایران تغییر و حتی به جنگ علیه تهران اشاره کرده است.
کوشنر در اظهارات اخیر خود مواضع جنگ طلبانه فرانسه علیه ایران را افشا کرد و مقامهای کاخ سفید از این گرایش ضد ایرانی فرانسه نیز استقبال کرده و آن را مبنای جدیدی برای تحرکات جدید خود در شورای امنیت به شمار می آورند.
"کاندولیزا رایس" وزیر امور خارجه آمریکا نیز در یک نشست خبری گفته است که هیچ اختلافی بین پاریس و واشنگتن درباره نگرش به وضعیت در ایران وجود ندارد.
دولت فرانسه در ادامه برای نشان دادن وفاداری خود به آمریکا به شرکتهای خود به ویژه در زمینه انرژی فشار وارد کرده تا از همکاری تجاری با ایران خودداری کنند.
ازسوی دیگر،"سرگئی لاوروف" وزیر امور خارجه روسیه در واکنش به مواضع خصمانه فرانسه علیه تهران اعلام کرد که از گزارشهای پی در پی درباره احتمال حمله به ایران دارد، به طور جدی نگران است،زیرا چنین اقدامی منطقه را دگرگون می کند.
در این راستا،"ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه در سفر تاریخی به تهران و دیدار با مقامهای بلندپایه ایرانی، سردمداران آمریکایی و متحدانش ازجمله فرانسه را شگفت زده کرد و بر روی آرزوهای جاه طلبانه آنان خطی قرمز کشید.
جالب توجه است که کوشنر پس از اظهارات خصمانه خود در سفر به روسیه در یک نشست خبری در برابر لاوروف خواست خود را بیگناه نشان دهد. وی برای کاهش اتهامات، رسانه ها را گناهکار خواند و ادعا کرد که روزنامه نگاران تنها بخشی از سخنان وی را استفاده کرده اند و به آنچه بعد از آن گفته ، توجهی نکرده اند.
اما همان طور که گفته اند توبه گرگ مرگ است؛ کوشنر پس از بازگشت از مسکو بازهم به اتخاذ مواضع تند و شدید خود علیه ایران ادامه داد.
"فرانسوا اولاند" رهبر حزب سوسیالیست فرانسه و همسر سگولن رویال که رقیب اصلی سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری به شمار می رفت، کوشنر را به نوعی به عنوان استیضاح در مجلس کشاند و تاکید کرد که سارکوزی نیز باید در مجلس توضیح دهد.
"ژان پیئر شونمان" رهبر حزب جنبش برای فرانسه و وزیر دفاع سابق این کشور نیز اظهارات کوشنر را نسنجیده و خطرناک خواند.
نخست وزیر رژیم صهیونیستی 30 مهر در پاریس علاوه بر سارکوزی، با "فرانسوا فیون"، نخست وزیر،"برنارد کوشنر"، وزیرامور خارجه و نیز رهبران جامعه یهودیان فرانسه دیدار کرد که موضوع هسته ای ایران از مهمترین مسائل مورد بحث در این دیدارها بود؛ اولمرت با تقدیر از موضع خصمانه فرانسه در برابر ایران، خواستار ادامه فشارها و تحرکات خصمانه غرب و در راس آن، فرانسه علیه ایران شد.
ایهود اولمرت نخست وزیر رژیم صهیونیستی در زمان انتخاب نیکلا در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، یکساعت پس از اعلام خبر این پیروزی در تماسی تلفنی به سارکوزی تبریک گفت.
سارکوزی نیز درباره موضع خود نسبت به اسرائیل اظهار داشت: من دوست اسرائیل هستم و تل آویو می تواند بر دوستی من حساب کند.
اکنون می بینیم که سارکوزی با پذیرفتن اولمرت در کاخ الیزه و فشردن دست وی به گرمی، به نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای مقابله با برنامه هسته ای ایران قول همکاری می دهد و به این ترتیب پاریس را می توان "خانه دوم" صهیونیستها و آمریکایی ها در جهان به شمار آورد.
کاخ الیزه نیز همانند کاخ سفید هنوز نتوانسته اند این مطلب را که چگونه ایران با وجود تاکید آژانس بر عدم انحراف برنامه هسته ای آن از مسیر صلح آمیز می تواند تهدیدی برای جهان به شمار آید، اثبات کنند تا نشان دهند تنها چیزی که برای آنها اهمیت دارد؛ منصرف شدن ملت و دولت جمهوری اسلامی ایران از حقوق هسته ای خود است.
