آیت الله خوشوقت یک عمر چه فریاد کرد؟

فرارو- محمد حسین خوشوقت؛ دوم اسفندماه چهارمین سالگشت ارتحال ملکوتی آیت الله خوشوقت است.

این عالم ربانی یک عمر کوشید به هر آن چه از قرآن و پیامبر اکرم و عترت پاک او می داند عمل کند؛ و البته زیاد هم می دانست و همواره توصیه می نمود که آموختن و فهم قرآن و عترت، باید مقدمه عمل کردن باشد تا شهد رستگاری دو گیتی را بر کام تشنه انسان نشاند.

این مرد بزرگ الهی، از هنگامه بلوغ پای در طریق کسب علم دین و معرفت نهاد و تا سال 1391 شمسی که در 86 سالگی در کنار کعبه، جان به جان آفرین تسلیم فرمود، بر همین منهج ، خالصانه ماند.

او با گفتار و عمل خویش، همواره بر تقوا تاکید می کرد؛ اطاعت بی چون و چرا از فرمان حضرت رب العالمین.

می فرمود خدا بر هر مسلمان بالغی واجب کرده است که در هر شبانه روز، پنج بار نماز بگزارد و در این پنج بار، ده بار سوره حمد را بخواند. و در سوره حمد آمده است "...ایاک نعبد و ایاک نستعین اهدنا الصراط المستقیم..."

چرا حضرت آفریدگار حکیم و مهربان، بر ما واجب کرده است که در هر شبانه روز ، ده بار خطاب به او بگوییم و بخواهیم " فقط و فقط  تو را اطاعت و بندگی می کنیم و تنها از تو کمک می طلبیم" و " ما را به راه استوار و معتدل، هدایت فرما"؟

با همان لحن شیرین اما جدی همیشگی اش توضیح می داد که " روزی ده بار باید بگوییم، تا راهمان را که صراط مستقیم است گم نکنیم و از آن خارج نشویم؛ مبادا بدبخت شویم و هدر رویم!"

صراط مستقیم (راه استوار و معتدل) را خدا، خود در قرآن توضیح داده است. از جمله در سوره آل عمران، آیه پانزده فرموده است که  "ان الله ربی و ربکم فاعبدوه هذا صراط مستقیم". خدا پروردگار شما و من است، پس از او اطاعت کنید که این صراط مستقیم است.

در سوره "یس" نیز در آیه شانزدهم فرمود که" ای فرزندان آدم، مگر از شما تعهد نستاندم که از شیطان پیروی نکنید و از من اطاعت نمایید که این صراط مستقیم است؟"

این عالم اهل معرفت تاکید می فرمود که دست رد بر سینه شیطان زدن و پای بر وسوسه های او و نفس اماره نهادن، سخت است و بدین علت، اطاعت از خدا و ماندن در صراط مستقیم، نیاز به کمک خداوندی دارد. بدین علت، در سوره حمد، خدای مهربان، جمله "ایاک نستعین(فقط از  درگاه تو کمک می خواهم) را نیز افزوده است.

اطاعت فرمان خدا و انجام واجبات و ترک نمودن محرمات را تقوا نام نهاده اند؛ تمام اولیای الهی از پیامبران تا امامان معصوم علیهم صلوات الله، جملگی آمده اند که فرزندان آدم را به تقوا دعوت کنند.

آیت الله خوشوقت قدس سره نیز جز تکرار دعوت اولیای راستین خدا و تکرار دعوت قرآن  و عترت رسول را رسالت خویش نمی دانست.

تاکید داشت که هر فرد بالغی باید واجبات و محرمات الهی را با مطالعه رساله عملیه مرجع تقلید خویش و سایر منایع معتبر دینی بداند تا گرفتار نافرمانی خدا و سقوط نشود.


حضرتش، روحی فداه، ریاضت واقعی برای رسیدن به مقامات بالای معنوی و کرامات انسانی را همین تقوا می دانست و با ریاضت های جسمانی فرساینده جسم و روح به شدت مخالف بود.

از قرآن می گفت که شرط بندگی کردن و اجتناب از نافرمانی حضرت حق، آن است که او را در همه حال، ناظر و حاضر بدانیم؛ و این ذکر است. و می فرمود که برای کمال یافتن و اوج گرفتن، آدمی به دو بال نیاز دارد؛ تقوا و ذکر.

او با زیرکی تمام دانست که چگونه زندگی کند تا پس از پایان یافتن این دو روز زیستن خاکی، سرفرازانه به دیدار معبود بشتابد و ادامه زندگی را تا ابد، رنگ رستگاری و شادمانی و آرامش زند.

امید است ما نیز با همت و فطانت و علم و حلم و محاسبت و مراقبت، این چنین زیرک باشیم و رستگار و کامیاب!
آمین