فرارو- سرکوبگری افراطی در مصر باعث شده نسلی جدیدی از تروریست ها در حال شکل گیری باشند.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از فارن پالسی، عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور مصر با روشی کلاسیک بر سر قدرت آمد. نه لیبرال بود و نه دموکرات- و البته ادعایی هم در این زمینه نداشت- اما درست در زمانیکه اکثر مصری ها از بلاتکلیفی جهان عرب خسته شده بودند، وعده ثبات و امنیت داد.
دولت باراک اوباما نیز به مرور این وعده ها را پذیرفت. طی یک هفته گذشته آمریکا هشت جنگنده اف16 به مصر تحویل داد و «گفتگوی استراتژیک» آمریکا-مصر را از سرگرفت و اعلام کرد رزمایش مشترک نظامی موسوم به «ستاره درخشان» که پس از کودتای نظامی سوم جولای 2013 تعلیق شده بود را آغاز خواهند کرد.
علت وجودی امنیت و ثبات سیسی اما با گذشت هر ماه بیش از پیش تضعیف شده است. بر اساس هر استاندارد قابل ارزیابی، مصر امروز نسبت به گذشته در برابر خشونت و شوروش آسیب پذیرتر شده است. اول جولای 64 سرباز در حملات هماهنگ وابسته داعش در مصر کشته شدند. این تعداد تلفات در دهه های گذشته بدترین آمار بوده و تنها چند روز پس از ترور هاشم برکات، دادستان مصر صورت گرفت.
اگر این رویکرد «نخست ثبات» است، پس آینده مصر تیره و تار خواهد بود. مطمئنا جای تعجب ندارد که این کشور هر روز ناامن تر می شود: از زمان سرنگونی محمد مرسی در سوم جولای 2013 مصر با سرکوب های وحشتناکی روبرو بوده است. این کشور در 14 آگوست 2013 شاهد بدترین کشتار جمعی در تاریخ مدرن بود و دست کم 800 تن از شهروندان در همان ساعات نخست که نیروهای امنیتی با خشونت اقدام به پراکنده کردن طرفداران مرسی در دو تحصن در قاهره کردند، جان خود را از دست دادند. بر اساس برآورد ویکی تاورا، پروژه مرکز حقوق اقتصادی و اجتماعی مصر، حدود 36 هزار و 500 نفر از زمان کوتاه تا 15 می 2014 دستگیر یا بازداشت شده اند- حال تصور کنید این رقم طی یک سال گذشته تا چه اندازه افزایش یافته است.
ضمن اینکه از آوریل 2015 دست کم 163 مصری «ناپدید» شده اند. یکی از زندانیان زندان نظامی آزولی در اینباره گفت: «هیچ مستنداتی دال بر اینکه شما در این زندان هستید، وجود ندارد. اگر در آزولی بمیرید، هیچ کس نمی فهمد.»
این سرکوبگری که نه تنها اسلام گرایان، بلکه فعالان سکولار و لیبرال را هدف قرار می دهد، توسل به خشونت و ترور را دست کم در میان مصری ها افزایش می دهد.
نتیجه نهایی اینکه کودتای مصر به هدیه ای برای داعش تبدیل شده است. البته اصلا لازم نیست که ما بگوییم: این گروه تروریستی خودش آشکارا بر این عقیده است که از سرنگونی مرسی سود می برد. ابومحمد العدنانی، سخنگوی داعش در نخستین بیانیه خود پس از کودتا با اشاره به اخوان المسلمین و دیگر اسلام گرایان جریان اصلی گفت: «شما در مصر بی پناه شدید.» او در ادامه «دموکراسی» و اخوان المسلمین را دو بتی خواند که فرو افتاده اند.
حتی کسانی که از ایدئولوژی داعش تنفر دارند شاید نتوانند خود را قانع کنند که خشونت «کارایی» داشت در حالیکه مشارکت صلح آمیز نه. این همان استدلالی است که داعش و گروه های وابسته به آن مکررا سعی دارند منتقل کنند: در یکی از ویدئوهایی که منتشر کردند، یک جوان مصری جلوی دوربین می گوید: «[گروه های اسلامی که در انتخابات شرکت می کنند] دارای قدرت نظامی یا ابزار دفاع از آنچه به واسطه انتخابات به دست آورده اند را ندارند. پس از آنکه پیروز می شوند، به زندان می افتند، در میدان ها کشته می شوند، انگار که هیچ وقت پیروز نشده بودند... انگار که هرگز برای نامزدهای خود کارزاری به راه نیانداخته بودند.»
نیازی به گفتن ندارد که این اتفاقات در سال 2013 که مرسی هنوز در قدرت بود یا حتی سال 2012 که شورای عالی نیروهای مسلح مسئول شرایط بود، غیرممکن بود. هیچ تردیدی نیست که خشونت ها پس از کودتا افزایش یافت. بر اساس گزارش موسسه تحریر برای سیاست خاورمیانه، در ماه کودتا یعنی جولای 2013، خشونت در مصر اوج گرفته و تعداد حملات که در ماه پیش از آن 13 عدد عنوان شده بود در این ماه به 95 رسید.
دولت مصر در نخستین آزمون ضدتروریسم که نیازمند شناسایی درست تروریست های واقعی است، شکست خورده است. دولت مصر همچنان به گونه ای عمل می کند که انگار داعش و اخوان المسلمین تبادل پذیر هستند- مسئله ای که هیچ آژانس اطلاعاتی غربی آن را جدی نمی گیرد. در نتیجه این کشور خود را به یک بستر تبدیل کرده و از آنجایی که یک شریک معتبر ضدتروریسم نیست، امید و ادعایش برای مبارزه با تروریسم، تنها به شورش ها دامن می زند.