فرارو- فارن پالسی در گزارشی با عنوان «کشورهای 1+5 از دموکرات های سنا می خواهند که از توافق ایران حمایت کنند» نوشت: کاخ سفید می گوید اطمینان دارد که رای کافی برای غلبه بر جمهوری خواهانی که با توافق تاریخی هسته ای میان قدرت های جهان و تهران مخالف هستند را در اختیار دارد. اما برخی از نزدیک ترین متحدان آمریکا اطمینان کمتری دارند و برای دیدار با دموکرات های مردد برنامه ریزی کرده اند تا این توافق را حفظ کنند.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو، فارن پالسی در ادامه نوشت: برخی شرکای واشنگتن که کمتر قابل اطمینان هستند نیز نگرانند: دیپلمات های ارشد روسیه و چین به جلسه نادری که هفته گذشته با حضور نمایندگان قدرت های جهان در کپیتال هیل برگذار شد، پیوستند و در این جلسه حدود 30 سناتور دموکرات نیز حضور داشتند تا نگرانی ها در مورد توافق هسته ای را کاهش دهند.
فیلیپ آکرمن، سفیر موقت آلمان در آمریکا روز پنج شنبه گفت: «دورنمای مخالفت با توافق ما را عصبی می کند. رد این توافق برای هر کور اروپایی یک کابوس خواهد بود.»
هدف از برگزاری این جلسه که روز پنج شنبه پشت درهای بسته انجام شد، پاسخ به انتقادات و سوالات در آستانه رای گیری ماه سپتامبر در کنگره بود. این رای گیری مشخص می کند که آیا تحریم های فعلی آمریکا علیه ایران ادامه خواهد داشت یا همانطور که وعده داده شده، تحریم ها در ازای عقب نشینی ایران از برنامه هسته ای منقضی خواهد شد.
واشنگتن پست طی گزارشی با عنوان «چرا چاک شومر واقعا لطمه ای به توافق ایران نمی زند» نوشت: پنج شنبه شب در شرایطی که حواس بخش عمده جهان سیاست (و البته آمریکا) معطوف به نخستین مناظره جمهوری خواهان برای انتخابات ریاست جمهوری بود، توجه ناظران کنگره و سیاست خارجی به طور همزمان به یک خبر فوری دیگر جلب شد: چاک شومر، مرد شماره سه دموکرات های آمریکا در سنای این کشور مخالفت خود با توافق هسته ای ایران را اعلام کرد.
اما چرا تصمیم یک سناتور تا این اندازه توجهات را به خود جلب کرد؟ شومر رهبر بعدی احتمالی دموکرات ها در سنا است و پس از انتخابات سال آینده که هری رید بازنشسته شود، انتظار می رود شومر که نفوذ قابل توجهی در میان دموکرات های سنا دارد، جانشین رید شود.
انتشار این خبر صدای موافقان و مخالفان را به هوا برد اما دلایل مختلفی وجود دارد که نشان می دهد تصمیم شومر چندان هم اهمیتی ندارد، باعث نابودی توافق نمی شود و نظر تعداد بسیاری از سناتورها را تغییر نخواهد داد. و البته مانع از پیروزی شومر برای کسب جانشینی رید به عنوان یک دموکرات ارشد نیز نخواهد شد.
با وجود آنکه تقریبا تمام سناتورهای دموکرات در ابتدا اعلام کردند که هنوز تصمیمی در مورد توافق ایران نگرفته اند و تنها پس از مطالعه دقیقا نظر خواهند داد، تعداد اندکی از دموکرات ها هستند که حتی احتمال رای منفی شان هم اندک است. این در حالی است که شومر در بیانیه روز پنج شنبه خود تاکید کرد که شخصا برای تغییر نظر دموکرات ها علیه توافق لابی نخواهد کرد.
روزنامه اسرائیلی هاآرتص در گزارشی با عنوان «بنیامین نتانیاهو واقعا چه می خواهد؟» نوشت: نخست وزیر اسرائیل مصمم است که نامش در تاریخ به عنوان رهبری که حتی یک اینچ در مورد توافق هسته ای ایران تغییر موضع داد، ثبت نشود.
هاآرتص با اشاره به اینکه رفتار نتانیاهو در مورد مسئله ایران به مراتب بدتر از اقدامات اخیر وی در پارلمان اسرائیل بوده، نوشت: آنها (غرب) تحریم های سختی را علیه ایران وضع کردند و آنها را حفظ کردند (که البته هزینه هایی هم داشت) و ایران را پای میز مذاکره آوردند. با این حال در تمام این مدت، نتانیاهو در حاشیه ایستاده و ادا و اصول در می آورد، و در مقابل هر میکروفنی که می ایستد از ساده لوح بودن آنها و بی تجربه بودن مذاکره کنندگان حرف می زند. در جلسات خصوصی از او پرسیده می شود که «دیگر چه می خواهد؟»
نتانیاهو چه می خواهد؟ این اولین بار نیست که چنین سوالی پرسیده می شود و با توجه مدت مدیدی که به عنوان نخست وزیر اسرائیل فعالیت می کند، آخرین بار هم نخواهد بود. مشکل نتانیاهو نه تنها در جزئیات این توافق، بلکه در یک تغییر تاریخی است. از نظر او، متحد تزلزل ناپذیر اسرائیل با امپراتوری خاورمیانه که خواستار محو شدن این رژیم است، یک تیم شده اند. این پیوند می تواند احتمال هرگونه فعالیت نظامی آمریکا علیه ایران و تلاش هرروزه اش برای حمله به اسرائیل از طریق غزه، لبنان، سوریه و اردن را از بین ببرد.
نتانیاهو طی هفته گذشته در جلسه خصوصی با خبرنگاران دیپماتیک اسرائیلی گفت که موضع آمریکا همان موضع کنگره آمریکا است. وی گفت: «اگر کنگره علیه این توافق رای دهد، حتی اگر آن را متوقف نکند، این رای و پیامدهایش از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود. او در ادامه افزود که اگر نخست وزیر اسرائیل قادر است علیه آنچه یک تهدید وجودی می داند، بجنگد، پس باید اینکار را انجام دهد. به عبارت ساده، او معتقد نیست که این یک توافق انجام شده است.
