
آقای احمدینژاد پس از سفر به یزد دعوت كرده بودند كه سفر ایشان مورد تحلیل قرار بگیرد.
لابد دلیل این دعوت هم این است كه گفتهاند جمعیت زیادی در یزد به استقبال ایشان آمده بودند و چون یزد مسقطالرأس آقای خاتمی است و آقای خاتمی هم كاندیدای رقیب آقای احمدینژاد است، وقتی جمعیت فراوانی به استقبال آقای احمدینژاد میروند به این معنا تلقی میشود كه مردم در همه جا از آقای خاتمی و اصلاحات رویگردان شدهاند و به سمت آقای احمدینژاد رفتهاند.
چنانكه یكی از رهبران محافظهكار گفته بود یزد پایتخت اصلاحطلبان است و به همین دلیل جمعیت فراوان آنجا را مورد تحلیل جامعهشناختی قرار داده و گفته بود كه دیگر مردم ایران جز احمدینژاد كسی را نمیخواهند.
رئیسجمهور محترم هم كه این تحلیلها را شنیده بودند و حتما از پشت پرده سفر هم خبر داشتند با ذوقزدگی كامل شخصا وارد ماجرای این تحلیل بامزه شدند و رسما از مردم خواستند كه این سفر را تحلیل كنند. به خاطر اینكه خواست رئیسجمهور بیپاسخ نماند و نیز بهخاطر اینكه اگر رئیسجمهور واقعا از سفر خود تحلیل واقعی نداشته باشند باید از زبان دیگران این تحلیل را بشنوند به چند نكته در مورد تحلیل این سفر اشاره میكنم:
1ـ اینكه در سفرهای رئیسجمهور یا سایر مسوولان تراز اول كشور، مردم حضور پیدا میكنند باعث خوشحالی كسانی است كه كشور را دوست دارند، ضمن آنكه این اتفاق تقریبا در همه جای دنیا برای رهبرانی كه علاقهمند به حضور مردم در پای سخنان خود باشند صورت میپذیرد.
در جاهایی از دنیا هم كه علاقهمند به حضور مردم هستند، پای سخنان رئیس كشور میروند حداقل برای خودشان اتفاق مهمی تلقی نمیشود، جزئی از پروتكل سخنان روسای كشورها است. در ایران هم البته پای سخنان همه روسای جمهور جمعیت فراوانی بوده است.
2ـ سابقه ذوقزدگی در سفر یزد به سفر پیشین آقای احمدینژاد به یزد برمیگردد. در آن دوران استانداری در یزد حضور داشت كه میگویند شعارهای آقای احمدینژاد را خیلی جدی گرفته بود. شاید هم اعتقاد داشت كه آقای احمدینژاد از محبوبیت فراوانی برخوردار است و خود مردم بهصورت طبیعی به استقبال ایشان میروند اما در آن سفر جمعیت كمی به استقبال ایشان رفتند.
در آن سفر، رئیسجمهور تقاضای تحلیل سفر یزد را نكرد. طبیعی هم بود ، آن استاندار هم گویا مورد توبیخ قرار گرفت و تغییر كرد. سفر دوم آقای احمدینژاد به یزد اما نزدیك به ایام انتخابات صورت گرفته است و تقریبا جزو سفرهای انتخاباتی تلقی میشود، طبیعی است كه برنامهریزی برای این سفر و اهمیت دادن به آن جزو برنامههای اصلی دستاندركاران ستاد انتخاباتی آقای احمدینژاد باشد.
نه جای تعجب است كه این سفر با برنامهریزی وسیع شكل بگیرد و نه جای شگفتی است كه بلافاصله گفته شود كه تحلیلگران این سفر را تحلیل كنند. اصلا این سفر با مقدماتی كه داشت برای تحلیل شدن صورت گرفته بود.
من نه به اخبار محرمانه دسترسی دارم و اگر هم بدانم در نوشتههای علنی حق نیست كه به آن اشاره شود. اما علنیترین اتفاقات این سفر كه میبایست تحلیل شود این بود كه سهمیهبندی افراد در شهرستانها كه امكاناتی برای حملونقل در اختیار آنان قرار میگیرد، از تلویزیون هم اعلام شده بود. به بافق و طبس قطار ویژه برای انتقال اعزام شده بود تا مشتاقان را به یزد بیاورند.
آقای استاندار در تلویزیون اعلام كرده بود كه خود آقای رئیسجمهور در مسیر راه یا اتومبیل بعدی ایشان نامهها را تحویل میگیرند. مدارس تعطیل بود. ادارات تعطیل نبود ولی آقای استاندار در رسانهها اعلام كرده بود اگر كسی بخواهد از فیض سخنان رئیسجمهور بهرهمند شود میتواند در مراسم شركت كند. یك هفته رادیو و تلویزیون استان بیشتر برنامههای خود را به حضور مردم در این مراسم اختصاص داده بود. بهطور بیسابقهای در تمام قسمت شهر تابلوهای بزرگ حدود 20 متری زده بودند كه شرح فعالیتها و عملكردهای دولت روی آن نوشته شده بود. طبعا خیلی از این افراد با این همه مشكلات باید مورد پذیرایی قرار میگرفتند كه نماینده مردم یزد در حضور خود رئیسجمهور از اینكه مردم را با پذیرایی و ناهار و شام به استقبال رئیسجمهور ببرند انتقاد علنی كرده بود و علنی شدن این اتفاق در یك جلسه عمومی آنقدر خشم دوستان رئیسجمهور را برانگیخت كه در فرودگاه علیه تنها نماینده یزد در مجلس شعار دادند.
این همه مخارج برای سفر رئیسجمهوری كه صرفهجویی و بیآلایشی جزو شعارهای اولیهاش بود البته ضروری بود. چون این سفر باید تحلیل میشد. انتخابات نزدیك است و شهر هم شهر آقای خاتمی است. گمان من بر این است كه آقای احمدینژاد از این همه تمهیدات مطلع نبودهاند كه درخواست تحلیل سفر خود را كردهاند وگرنه این سفر هرچه تحلیل نمیشد بیشتر بهنفع انتخابات آقای رئیسجمهور بود.
اكنون كه این سفر انجام شده و احتمالا سفرهای دیگر هم در داخل و خارج تا ایام انتخابات انجام خواهد شد و لابد هیچ ربطی هم به تبلیغات انتخابات نخواهد داشت اما خوب است مشاوران آقای رئیسجمهور از ایشان بخواهند كه در هر صورت از مردم خواسته نشود كه سفرها را تحلیل كنند. گزارشهای خوبی اگر از تمهیدات سفر به ایشان بدهند، حتما خودشان هم نمیخواهند كه این سفرها تحلیل شود.