بازار مکاره‌ی کلاس پانصد نفره‌ی «راز جذابیت زنانه»

گزارش سردرگم كننده اى است. نمى دانم بازتاب درست سردرگمى اين همايش بوده يا صرفا سردرگمى خبرنگار در شور و هيجان گرسنگانى است كه فست فود خود را با ولع خورده و حالا از سيرى موقت سخن مى گويند. اين كه جامعه به هدف، آرامش، اميد و شور و هيجان نياز دارد شكى نيست اما، چشمم از اين بازاريابى هاى پرهياهو مى ترسد!

بيچاره آن دختر خانمي كه گير اون كلاش بازارياب لوازم آرايشي افتاد. به فنا رفت جدي ميگم يكي از اقوام بسيار نزديك من در دام همين شركت يا مشابه آن كه بازاريابي لوازم آرايشي به روش هرمي ميكرد افتاد اگر يه مقدار ديتر به فكر افتاده بود همه اموالش رو داده بود رفته بود اما خوب مقدار كمي برايش باقي ماند و البته يه عالمه فاميل طلبكار كه هر روز سراغ طلبشون رو مي گرفتن.

با سلام
وقتی که روانشناسی علم است یعنی اینکه برای داشتن یک روان سالم و استفاده حداکثری از ظرفیتهای روانی نیاز به آموزش دیدن می باشد ، بعضی ها آنقدر خوش شانس هستند که در خانواده ای به دنیا می آیند که از بدو تولد اصول روانشناسی را نه به زبان که در عمل یاد می گیرند و بنابراین در آینده هم از مشکلات روانی بدور خواهند بود
و اما کسانی که این فرصت را نداشته اند برای داشتن زندگی لذت بخش و پرثمر لازم است اصول زندگی سالم را فراگیرند و در عمل بکار برند
اینکه "نیاز انسان به فراگیری اصول سلامت روانی برای بعضی ها بازاری شده برای کلاه برداری" دلیل نمی شود که کل این جریان را زیر سوال ببریم و هم اینکه "شرکت در جلسات درمانی مانند فست فود است که در اول احساس سیری در انسان بوجود می آورد و بعد ......" هم دلیل بر زیر سوال بردن این قضیه نمی شود
بعضی مکاتب درمانی مستقیما" و بعضی غیر مستقیم تغییر در حال انسان را نتیجه تغییر در نگرش وی به زنگی میدانند و طبیعی است نگرش هائی که در طی زندگی انسان و خصوصا در دوران کودکی(که عموما واقعیت مطلق انگاشته می شود) ایجاد می شوند با یک سخنرانی و یک جلسه و دو جلسه رواندرمانی بصورت دائمی تغییر نمی کنند مثلا کسی که تجارب نامطلوب وی در زندگی باعث شده احساس بی ارزشی کند شاید با شرکت در یک جلسه سخنرانی بصورت موقت احساس ارزشمندی کند ولی با توجه به اینکه ریشه های این احساس عموما در ناخودآگاه شخص می باشند مجددا ظهور خواهند کرد بنابراین برای تغییر در نگرش نیاز به آموزش و تمرین دراز مدت می باشد
اینکه هزینه رواندرمانی زیاد است و یا زیاد بنظر می آید به چند عامل بر می گردد اول اینکه متاسفانه خیلی از مردم برای سلامت روانی ارزش قائل نیستند و یا در اولویت ارزش هایشان نیست و بنابراین هزینه کردن در این زمینه را نوعی هدر دادن پول تلقی می نمایند
دوم اینکه باز بسیار از مردم فکر می کنند درمان روان همانند درمان جسم می باشد که جسم خود را به طبیب و دارو بسپارند درمانش با آنها ، و حداکثر همکاری شخص در حد مصرف کردن قرص در زمانهای معین و پرهیز از بعضی خوراکی هاست ، و این هم بخاطر ساده انگاری در خصوص روان است
مورد بعدی با توجه به کم اهمیت تلقی کردن بهداشت روانی ، افراد مستعد کمتری به تحصیل دراین رشته می پردازند و بنابراین فرصت برای جولان افراد کم استعداد برای فعالیت در این رشته و بنابراین ضربه زدن به اعتبار این علم فراهم می شود و ....
برای برخورداری از روانی سالم هم می بایست هزینه کرد(که البته هزینه بسیاری از دوره های رواندرمانی از هزینه جراحی های زیبائی و هزینه آرایش سالانه و .... کمتر می باشد(درواقع دستمزد روانشناسان بسیار پائین تر از دستمزد خیلی از اقشار می باشد) و هم می بایست در انتخاب مشاور یا روانشناس دقت کرد و هم اینکه مشارکت جدی در درمان داشت
بطور معمول یک دوره درمانی حدود 15 جلسه یا کمی بیشتر می باشد که هزینه آنهم به نسبت فوائد آن زیاد نیست و البته این جلسات سرآغازی ست بر اهتمام فرد به اهمیت دادن به بهداشت روانی ، در جلسات درمانی آلام فرد تا حدودی التیام می یابند و اما اهمیت آن در این است که باعث می شود تا فرد از این به بعد به تاثیرات بهداشتی افکار ، رفتار و گفتار ، احساس و ...بر روان خود توجه داشته باشد و اهمیت دهد و به این شکل در زندگی عاطفی خود تغییرات به تدریج پایداری ایجاد کند که زندگی را زیبا و بامعناتر بیابد

تجربه به من میگه، اغلب مشکلات روانی از سر راحتی و سیری بروز پیدا میکند. تا حالا یک کارگر ساده یا زن رخشو رو ندیده ام که مشکل روانی داشته باشه!

افرادی که با آنها مصاحبه شد قشر نسبتا تحصیل کرده و آگاهی به نظر میرسند و اینکه جامعه احساس نیاز به علم روانشناسی کند نکته مثبتی است. ولی من از تیتر احساس کردم نویسنده میخواسته منظور دیگری القا کند.

وقتی امید در جامعه ازبین میره چه انتظاری میشه داشت؟

"شیوه کار خودشان را مشابه گلدکوییست می‌داند اما تاکید دارد که از وزارت بازرگانی مجوز گرفته‌اند و تنها شرکت بازاریابی هرمی هستند که با مجوز رسمی فعالیت می‌کنند." این چه طرز گزارش نوشتنه فرارو جان؟!
من بازاریاب یکی از شرکتهای بازاریابی شبکه ای هستم.
فرق است بین یک شرکت بازاریابی شبکه ای و شرکت هرمی. بازاریابی شبکه ای یک تجارت کاملا شرافتمندانه است که بخصوص در کشورهای پیشرفته انجام میشه و صنعتی ست چندصدمیلیارد دلاری در سال.
ضمنا ناشناس 08:40 هم اطلاعاتت غلطه هم داری دروغ میگی.(با عرض معذرت) چون بازاریابی شبکه ای نیاز به سرمایه ای زیر 500هزارتومن داره وکسی رو ورشکست نمیکنه و کاملا هم داره قانونی انجام میشه.البته تخلف همیشه همه جا هست و اون خانم احتمالا یا هیجانزده بوده یا تازه کار که داشته جوگیر میکرده.
اگر منتشر نکنی انصاف رو رعایت نکردی فرارو.

کلاهبرداری های مدرن برای کسانی که دوست دارند روشنفکر دیده شوند یک بنده خدایی هم در مشهد از این کلاسها گذاشته هفته ای بالای 18 میلیون برای دو روز کاری پنجشنبه و جمعه به جیبش واریز میشود

یه موقعی بود دوست داشتم کلاس زبانم رو ادامه بدم ماهی 35 هزار تومن نداشتم بدم اونوقت یک مشت مایه دار خداتومن میرن میدن به این رواشناس ها روز به روزم دیوونه تر میشن.