پاسخ استاد دانشگاه‌علامه به ادعاهای یک‌دانشجو

فرارو- هدایت علوی تبار استاد گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی با ارسال توضیحاتی کوتاه برای فرارو به اتهامات حسین علوی آزاد دانشجوی دوره دکترای فلسفه دانشگاه علامه پاسخ گفته است.

به گزارش فرارو، ادعاهای یک دانشجوی دوره دکتری فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی مبنی بر اینکه رییس دانشگاه با اعمال نفوذ نمرات درسی او را تغییر داده است، تبدیل به جنجالی شده است که هنوز هم ادامه دارد.

حسین علوی آزاد ادعا کرده بود که در پی حضور اعتراض آمیز او در دفتر رئیس دانشگاه علامه طباطبایی، از سوی دکتر سلیمی مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.

این درحالی است که دانشگاه علامه این موضوع را قویا تکذیب کرده است.

شانتاژ خبری علیه رئیس دانشگاه علامه

تکذیبیه دانشجوی دانشگاه علامه

پاسخ دانشگاه‌علامه (+سند)

تکذیبیه دوم دانشجوی دانشگاه علامه

با این حال پس از انتشار چند گزارش درباره این ماجرا و انتشار دو تکذیبیه آقای علوی آزاد، ابعاد موضوع تا حدودی روشن شد.

علوی آزاد در تکذیبیه دوم خود مطالبی درباره آقای دکتر هدایت علوی تبار عضو گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی و استاد یکی از دروس مورد مناقشه حسین علوی آزاد مطرح کرد.

علوی درباره دکتر علوی تبار گفته بود: "داستان از جايي شروع شد كه دو استاد گروه فلسفه به نامهاي محمدرضا اسدي و هدايت علوي‌تبار [اين نام براي اهل سياست خيلي آشناست!] نمره‌ي برگه‌هاي امتحاني بنده را مجموعا 15 نمره زير استحقاقم دادند!"

این اظهار نظر و چند ادعای دیگر علوی آزاد باعث شد که آقای هدایت علوی تبار توضیحی برای فرارو ارسال کند.

متن توضیحات این استاد دانشگاه به این شرح است:

جناب آقای محمد حسین خوشوقت

مدیر مسئول سایت خبری تحلیلی فرارو

با سلام

از آنجا که اخیراً نامه ­ای از حسین علوی آزاد، دانشجوی دکتری فلسفۀ تطبیقی دانشگاه علامه طباطبایی، در سایت فرارو منتشر شده که حاوی اهانت به اینجانب است خواهشمند است بر اساس قانون مطبوعات نسبت به انتشار پاسخ اینجانب اقدام فرمایید.

 1. حسین علوی آزاد جلوی نام اینجانب نوشته است: «اين نام براي اهل سياست خيلي آشناست!» من گرچه مواضع سیاسی خودم را دارم اما اهل کار تشکیلاتی سیاسی و یا نظریه­ پردازی در عالم سیاست نیستم و به همین دلیل نامم برای اهل سیاست آشنا نیست. شنیده ­ام که وی مرا پسرعموی آقای علیرضا علوی تبار معرفی کرده است در حالی که اینجانب هیچ نسبت خانوادگی­ با ایشان ندارم. اگر دانشجوی مذکور به پروندۀ امنیتی افراد دسترسی داشت باید به سادگی به این موضوع پی ­می­برد. از سوی دیگر، فرض کنید من پسرعموی یک فعال سیاسی هستم آیا از اینجا می­ توان نتیجه گرفت که اهل سیاست هستم یا اهل سیاست مرا می­شناسند؟ اگر همۀ استدلال­های نامبرده اینگونه باشد می­توان دریافت که چرا از برخی از درس­ها نمرۀ قبولی کسب نکرده است.

2. در مورد تصحیح مجدد برگه امتحانی باید بگویم اولاً بر اساس قوانین، تصحیح مجدد توسط استادی دیگر غیرقانونی است. ثانیاً اگر فرض کنیم که قانونی است، پیش­تر دو تن از اعضای گروه فلسفه برگه را تصحیح  و نمره اینجانب را تأیید کرده بودند. ثالثاً استادی که نمره را تغییر داده عضو گروه «فلسفۀ تعلیم و تربیت اسلامی» است و در این زمینه تخصص دارد نه در زمینۀ فلسفۀ تطبیقی. رابعاً، که از موارد قبلی بسیار مهم­تر است، استاد مذکور پس از عزل دکتر شریعتی در ملاقات با یکی از همکاران و همچنین در ملاقاتی جداگانه با اینجانب و دکتر اسدی به صراحت اعلام کرد که «شریعتی مرا فریب داد و باعث شد تا نمره را تغییر دهم.» ایشان که به لباس روحانیت ملبس هستند و قاعدتاً باید اهل عدالت و صداقت باشند حتماً مطلبی را که در آن ملاقات­ها گفتند تأیید خواهند کرد. این اعتراف نشان می­دهد که نمرۀ واقعی دانشجو همان بوده که اینجانب اعلام کردم و تغییر نمره بر اساس معیار علمی صورت نگرفته است.

3. دانشجو نوشته است: «در دلهاي مريضشان چه شوري بود از اينكه بنده‌اي از بندگان خدا را يك ترم بيگاري دادند! خداي ذوالجلال از ايشان نگذرد بحق محمد و آل محمد!» این مظلوم­ نمایی­ها فقط به درد عوام­فریبی می­خورد. بر اساس مقررات، دانشجویی که از درسی نمرۀ قبولی کسب نکرده است باید درس را بار دیگر بگذراند. بنابراین گذراندن مجدد درس مصداق بیگاری نبوده بلکه امری کاملاً عادی بوده است. کاری که من انجام دادم این بود که نمرۀ واقعی دانشجو را اعلام کردم و سپس تسلیم زیاده­ خواهی او نشدم و فشار همه­ جانبۀ او و حامی قدرتمند و زورگویش را برای تغییر نمره تحمل کردم. اکنون از اینکه حق را ناحق نکردم خشنودم.

4. در مورد اهانت­ های دانشجو به اینجانب به ذکر این نکته اکتفا می­کنم که میان هر فرد و حامیان راستینش سنخیت و میان او و مخالفان واقعیش تباینی وجود دارد. از این رو، افتخار می­کنم که چنین شخصی، که محتوای نامه­ هایش شخصیتش را به خوبی نشان داده، از مخالفان من است. اهانت­ های او سند حقانیت اینجانب است و مرا از عملکرد درست خود مطمئن می­ سازد.

 

                                                                                 هدایت علوی تبار

                                                                                 عضو گروه فلسفه

                                                                                       7/4/93