فرارو- با وجود آنکه آمریکا هنوز به توافق نهایی برای محدود کردن برنامه هسته ای ایران دست نیافته، چندین تن از جنگ طلبان بانفوذ در واشنگتن راهی را برای کنگره طرح ریزی کرده اند تا هرگونه توافقنامه بالقوه را پس از خشک شدن جوهر امضایش بی اثر کنند.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از فارن پالسی، این برنامه که به طور اختصاصی به دست فارن پالسی رسید از کنگره می خواهد تا زمانیکه اثبات شود تمام بخش مالی این کشور از جمله بانک مرکزی از تروریسم، پولشویی و اشاعه هسته ای حمایت نمی کند، با لغو تحریم های مالی ایران مخالفت کند.
دو نویسنده این طرح- مارک دوبوویتز، مدیر اتاق فکر بنیاد دفاع از دموکراسی و ریچارد گلدبرگ، مشاور سابق سیاست خارجی سناتور مارک کرک- نقش محوری در شکل دادن بحث تحریم های ایران داشتند. کرک از جمله افرادی بود که به نوشتن طرح تحریم های سنگین علیه بانک مرکزی ایران کمک کرد. دوبوویتز و گلدبرگ می گویند این طرح راهنمایی است برای چگونگی حفظ تحریم ها در صورت عدم پایبندی ایران به توافق نهایی.
دوبوویتز در مورد حماقت «توافق بد» اوباما با تهران هشدار داده و همین هشدارها اغلب توسط قانونگذاران جنگ طلب هر دو حزب از جمله باب منندز، رئیس قدرتمند کمیته روابط خارجی سنا نقل شده است. از طرف دیگر گلدبرگ که پیش از این معاون کرک بوده سال گذشته تلاشهای زیادی در ایجاد حمایت دو حزبی برای لایحه اعمال تحریم های جدید علیه ایران در صورت عدم پایبندی به توافق ژنو داشت.
البته کاخ سفید این تلاش ها را تمسخر کرده و «حرکت به سوی جنگ» خوانده و باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا اعلام کرده که در برابر چنین طرح هایی از حق وتو استفاده خواهد کرد اما گلدبرگ طی ماه های دسامبر و ژانویه رایزنی های بسیاری در این زمینه داشت و توانست حمایت حدود 60 سناتور را جلب کند.
این طرح دو نفره جدید با نام «لغو هوشمندانه پس از توافق ایران» به تفصیل شرح می دهد که پس از دستیابی ایران و گروه 1+5 (انگلیس، فرانسه، آمریکا، روسیه، چین و آلمان) کنگره کدام تحریم ها را باید حفظ کند.
با این حال با توجه به اینکه هیچ اطمینانی نیست که گروه 1+5 بتواند تا ضرب الاجل 20 جولای توافقی را در وین نهایی کند، احتمالا اقدامات بسیاری باید صورت گیرد. مذاکره کنندگان توافق دایمی طراحی شده به منظور اعمال محدودیت بر برنامه هسته ای ایران در ازای برداشتن تحریم های بین المللی را مورد بحث قرار می دهند. پس از مذاکرات هفته گذشته بود که وندی شرمن، مذاکره کننده ارشد آمریکا گفت :«ما در مرحله بسیار مهمی از این مذاکرات قرار داریم و مذاکرات ما طی این هفته بسیار سخت اما سازنده بود.»
با وجود آنکه موانع بسیاری برای دستیابی به توافق نهایی وجود دارد، احتمال یک توافق تنها اهمیت نقش کنگره در مذاکرات هسته ای را برجسته می کند. دولت اوباما می تواند آزادانه در مورد توافق مذاکره کند و لغو موقت تحریم های مشخصی را به اجرا درآورد اما تنها کنگره است که قدرت و اختیار برداشتن تحریم ها یک بار و برای همیشه را دارد و به عقیده کارشناسان عنصر مهم هرگونه توافقی همین مسئله است. درست در همین نقطه است که کار دوبوویتز و گلدبرگ آغاز می شود.
یکی از اصول اولیه استراتژی آنها حفظ محدودیت های اعمال شده بر صادرات نفت ایران و اعمال محدودیت بر اقداماتی است که دولت ایران می تواند با درآمدهای نفتی خود انجام دهد.
درآمدهای نفتی ایران پس از تصویب قانون «کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه» در سال 2012 در حساب های سپرده انباشته می شود. ایران از این بودجه سپرده تنها می تواند در مورد کالاهای مشخصی در کشورهایی که نفتش را می خرند، استفاده کند.
این رژیم تحریم ها تا حدودی شبیه به برنامه نفت برای غذای عراق است که سازمان ملل در سال 1995 اجرا کرد و به صدام حسین اجازه داد نفت کشورش را در ازای دارو، غذا و موارد مشابه در بازار جهانی معامله کند.
با این حال دوبوویترز این مقایسه را رد کرده و متذکر می شود که برنامه ترجیحی وی توسط سازمان ملل نظارت نمی شود و زنجیره گسترده تری از کالاها را شامل می شود. وی در اینباره گفت: «این طرح نفت در برابر غذا نیست بلکه نفت در برابر هر کالایی است که غیرقابل تحریم باشد.»
رژیم تحریمی پیشنهادی وی همچنان ایران را از صرف پول برای فهرستی از موارد در بخش انرژی، فناوری و ارتباط از راه دور منع می کند.
با وجود آنکه برخی در مورد اعتبار دیدگاه دوبوویتز و گلدبرگ تردید دارند، هیچ کس به طور علنی سوالی مطرح نمی کند. اگر مذاکره کنندگان موفق به تکمیل یک توافق شوند، صدای این دو نماینده طی هفته های آتی بلندتر خواهد شد.
نسخه این سند در لینک زیر قابل دسترسی است:
(. )
