مدیر یک آموزشگاه موسیقی در هرمزگان گفت: موسیقی نواحی هرمزگان در حال فراموشی است و مردم دیگر خیلی کم سازها و این نواها را میبینند و میشنوند و اساتید این رشته دیگر در حال باز نشسته شدن هستند و توان آموزش و اجرای مراسم را ندارند.
رضا احمدی در گفتوگو با ایسنا، افزود: در موسیقی بومی و نواحی استان هرمزگان مسئله شاخص و شایان توجه تنوع و تطور بسیار کم نظیر موسیقی است؛ در واقع این وجه تمایز استان موسیقایی هرمزگان با دیگر شهرهاست و میتوان گفت این استان اگرچه صنایع دستی متبلوری ندارد اما موسیقی این استان هنر شاخص و صنعت هنری این شهر است.
وی اظهار کرد: علت تنوع موسیقی این ناحیه، بخشی بحث اقلیم و بخشی به جهت بندری بودن شهر است ضمن آنکه مراوده و ارتباط با دیگر کشورها باعث شده موسیقی آیینی زیادی مثل موسیقی زار و لیوا در این شهر شکل بگیرد.
احمدی در رابطه با تاثیر شرایط جغرافیایی استان بر موسیقی تصریح کرد: طولی بودن استان هرمزگان و داشتن بیش از یک هزار کیلومتر ساحل سبب شده هر جای این استان یک نوع موسیقی داشته باشد، به طور مثال به سمت جاسک که میرویم رنگ و بوی بلوچی در ساز و لهجه هنرمندان پدیدار میشود و اصولاً این منطقه به لحاظ باز بودن فضا و تعامل با فرهنگهای مختلف حالات مختلف موسیقی رشد و گسترش داشته است.
این هنرمند موسیقی در رابطه با انواع موسیقی نواحی هرمزگان خاطرنشان کرد: در بدنه اصلی موسیقی بومی هرمزگان یک موسیقی تقریباً مجلسی و شهری وجود دارد که با سازهایی مثل عود و جفتی و غیره اجرا میشود و برخی موسیقی زار، لیوا، نوبان و رظیف که جنبههای آیینی دارند و هریک از این سبکها برای خود فلسفه و داستان و اسطوره و حتی تاریخچهای جداگانه دارد و بر همین اساس موسیقی باید تابع همان افسانهها باشد، در صورتی که در موسیقی زار بحث و جنبه پزشکی پدیدار میشود و هنگام گوش دادن به این موسیقی متوجه کامل بودن این موسیقی میشویم زیرا بافت و ساز بندی و اوج و حضیض دارد و به لحاظ فن، موسیقی کاملی است.
وی تصریح کرد: با توجه به اینکه موسیقی هرمزگان هنر بومی این شهر است در کنار موسیقی نواحی ژانرهای دیگر هم فعال هستند مثل پاپ و راک و موسیقی سنتی و کلاسیک ایرانی که در سبک پاپ و راک هرمزگان کاملا سبک و نوای جنوبی و در اصل بندری حفظ شده و تنظیمهای موزیسینهای هرمزگانی بر اساس موسیقی بندری است و این امر سبب شده زمانی که موسیقی پاپ این منطقه را گوش میدهید کاملا نوای بندری به گوش برسد.
احمدی در رابطه با موسیقی زیرزمینی هرمزگان گفت: چندین سال پیش اقدامی از سمت اداره ارشاد اسلامی هرمزگان مبنی بر شناسایی گروههای زیر زمینی این شهر صورت گرفت که در پی آن "400" گروه زیرزمینی شناسایی شد این پررنگی حضور موسیقی در استان هرمزگان است که به جرات میتوان گفت این همه تنوع در هیچ یک از شهرهای دیگر کشور دیده نمیشود.
احمدی با اشاره به هزینههای زیاد و دستمزدهای بالای اساتید موسیقی گفت: اگر ما بخواهیم روی هنر موسیقی به طور ویژه موسیقی نواحی استان کار بکنیم نیاز به صرف هزینه و برنامهریزی و مدیریت قوی داریم، به طور مثال اگر از استاد قنبر راستگو به عنوان یک هنرمند کم نظیر بخواهیم ساز جفتی را آموزش دهد این امر مستلزم دستمزد خوب و جای مناسب و هزینههای دولتی است، زیرا بخش خصوصی توان تامین مالی اینگونه آموزشها را ندارد، به جهت اینکه تعداد هنرجو در سازهایی مثل جفتی زیاد نیست، همین امر باعث میشود که سرمایهگذاری خصوصی صورت نگیرد.
وی در پایان گفت: در تمام دنیا برای موسیقی کلاسیک هزینه دولتی میشود، زیرا این موسیقی شناسنامه و معرف فرهنگ هر ملت است، و ترویج موسیقی خصوصاً نواحی مستلزم زیرساختهای فرهنگی طولانی مدت و صرف هزینههای دولتی است.