نامه سرگشاده عسگراولادي به رضايي

عضو شوراي مرکزي حزب مؤتلفه اسلامي در نامه‌‏اي سرگشاده خطاب به دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام مطالبي را در خصوص بحث دولت وحدت ملي عنوان کرد. 

حبيب الله عسگر اولادي در نامه سرگشاده خود به محسن رضايي مطالبي را بيان کرده است که متن کامل آن در زير مي‌‏آيد: 

برادر ارجمند جناب آقاي محسن رضايي(دامت افاضاته)
سلام عليکم 

نامه سرگشاده جنابعالي را از طريق سايت‌‏هاي خبري و رسانه‌‏ها ملاحظه کردم. ضمن تشکر از دلسوزي جنابعالي نکاتي را از باب آنچه حضرتعالي «قضاوت عجولانه» در خصوص دولت وحدت ملي يا دولت ائتلافي ناميديد، تقديم مي‌‏دارم. 

نظريه‌‏پردازي در مورد نوع مدل رقابت و رفاقت سياسي در جمهوري اسلامي چه در عرصه ملي و چه در عرصه جناحي امري ميمون و مبارک است. اگر اين نظريه‌‏پردازي معطوف به کارآمدي نظام و رعايت حقوق سياسي ملت باشد بايد به ديد خريداري به آن نگاه کرد و اعتنايي جدي به آن نمود. 

اينکه «دولت ائتلافي کارآمد و متعهد» با «دولت وحدت ملي» چه تفاوت‌‏هايي دارند و جنابعالي مرزهاي اين دو دولت را چگونه توصيف مي‌‏نماييد مهم است. همان طور که در نامه خود تصريح فرموديد: «کشور درشرايطي نيست که دولت وحدت ملي پيگيري شود» لذا جنابعالي با بنده و آقايان باهنر و حبيبي در نفي آن در شرايط کنوني هم عقيده‌‏ايد. لذا به نظر مي‌‏رسد «قضاوت عجولانه‌‏اي» در نفي آن صورت نگرفته است. ما اکنون در شرايط عادي بسر مي‌‏بريم، بحراني در کار نيست تا نياز به تشکيل دولت وحدت ملي باشد. 

اگر نمودار رقابت در انتخابات رياست جمهوري را طي سه دهه گذشته درست ترسيم کنيم مي‌‏بينيم که بعد از انتخابات دوره اول رياست جمهوري از يک رقابت يک ضلعي به دوضلعي و از آنجا به يک رقابت چند ضلعي رهنمون شديم. انتخابات دور نهم رقابتي‌‏ترين انتخابات بود که به شکل چند ضلعي برگزار شد. مردم نيز در يک مشارکت وسيع نهايتاً رأي خود را در مورد يکي از نامزدهاي مطرح اعلام کردند. 

سخن از «وحدت» و «ائتلاف» در خصوص نوع چينش اعضاي هيأت دولت بعد از انتخابات، به نظر مي‌‏رسد ناديده گرفتن حقوق سياسي فردي است که انتخاب شده و مورد اعتماد مردم قرار گرفته است. 

همچنين سخن از «وحدت» و «ائتلاف» چه درون جناح و چه بيرون از آن قبل از برگزاري انتخابات نيز اگر مقدور يا مطلوب بود حتماً به نتيجه مي‌‏رسيد و نيازي به بگو مگوهاي سياسي و چالش‌‏هاي برنامه‌‏اي يا غير برنامه‌‏اي نبود، خرد جمعي در درون جناح يا بيرون جناح به يک فرد مي‌‏رسيد و انتخابات تقريباً به صورت رفراندوم برگزار مي‌‏شد. 

به نظر مي‌‏رسد وقتي انتخابات رياست جمهوري در يک فرد يا دو فرد متعين نيست انتخابات به طور طبيعي از حالت يک ضلعي و دو ضلعي خارج مي‌‏شود و لذا ناظر يک انتخابات پرشور چند ضلعي با حضور علائق و سلايق گوناگوني که هر کدام دغدغه کارآمدي نظام و پيشرفت کشور را دارند، خواهيم بود. 

درچنين شرايطي عقلانيت سياسي حکم مي‌‏کند به منتخب مردم احترام بگذاريم و رقابت‌‏ها را در درون جناح و برون جناح پايان يافته تلقي کنيم و دوره رفاقت و همکاري را آغاز کنيم، نه اينکه با رويکرد سهم‌‏خواهي خود را آماده حضوري مجدد در ميدان قدرت نمائيم.
البته اگر رئيس دولت براساس يک عقلانيت سياسي وسعه صدر و بلند نظري همان رقبا را دعوت به همکاري کرد امري مطلوب است. اما اگر نکرد نمي‌‏توانيم او را متهم به برهم زدن «وحدت ملي» يا «ائتلاف ملي و جناحي» کنيم. 

همچنين اگر او دعوت به همکاري کرد نبايد به گونه‌‏اي برخورد شود که يک دولت با چند رئيس‌‏جمهور داشته باشيم، قطعاً با چنين رويکردي نه تنها وحدت و ائتلافي صورت نمي‌‏گيرد بلکه برعکس شاهد ناکارآمدي هم خواهيم بود. 

ما دولت نهم را خالي از اشکال و انتقاد نمي‌‏دانيم ما رئيس محترم دولت نهم را معصوم نمي‌‏دانيم. اما شهادت مي‌‏دهيم او در شکل‌‏‌‏گيري کابينه خود به اندازه فهمي که از وحدت ملي و ائتلاف داشت از همه نيروها استفاده کرد. اما بعضي از نيروهايي که به کار گرفته شدند آزمون خوبي در همگرايي و همکاري با رئيس جمهور از خود نشان ندادند، هر چند ممکن است رئيس جمهور نيز در مديريت و همکاري با آنها خطاهايي داشته باشد، اکنون در درون کابينه نهم و نيز در بدنه اجرايي دولت کساني حضور دارند که صددرصد با رئيس جمهور همراه نيستند و اين حکايت از سعه نظر رئيس جمهور در بکارگيري نيروها دارد. 

به نظر مي‌‏رسد نقد تلويحي جنابعالي به رئيس جمهور در خصوص «عدم جمع گرايي»، «خودمحوري»، «تکروي»، «عدم استفاده از همه ظرفيت‌‏ها و نخبگان» خالي از اشکال نباشد. آنچه به بنده و آقايان باهنر و حبيبي نسبت داده شده بود اين بود که؛ [ما معتقديم «کشور نه با اين رئيس جمهور و سياست‌‏هاي آن قابل اداره کردن است و نه احمدي نژاد قابل اصلاح !» و با همين اعتقاد به روحانيت مبارز رفتيم براي شکل گيري دولت وحدت ملي! 

خوب اين گزاره صددرصد خلاف واقع و يک جفا به ما و رئيس جمهور منتخب مردم است. ما به طور جد اعتقاد داريم خدمات و کارآمدي دولت اگر از دولت‌‏هاي پيشين بيشتر نباشد قطعاً کمتر نيست. 

ما معتقديم دولت اکنون گفتمان امام و انقلاب را مديريت مي‌‏کند و رئيس دولت از اينکه از ارزش‌‏هاي انقلاب و امام دفاع کند جدي است و خجالت نمي‌‏کشد. 

ما معتقديم دولت کنوني در خدمت به مردم رکوردهاي جديدي را بويژه در حوزه پيشرفت علمي و اقتصادي به جاي گذاشته که بي‌‏سابقه است، لذا ناديده گرفتن خدمات دولت نوعي جفا به انقلاب و مردم است. 

صورت مسئله رقابت در انتخابات رياست جمهوري دهم بايد مورد بازخواني دقيق قرار گيرد به نظر مي‌‏رسد با صورت مسئله رقابت در انتخابات رياست جمهوري نهم در درون اصولگرايان و بيرون اصولگرايان متفاوت است. 

برخي با القاء اين مطلب که دولت نهم هيچ دستاوردي نداشته است با سياه پردازي در صدد اثبات عدم کارآمدي اصولگرايان در مديريت قوه مجريه هستند تا در داخل اين شکاف، تنور انتخابات را گرم کنند و نان رأي خود را بپزند. 

آنها با تئوري دل فريب «دولت وحدت ملي» يا «دولت اسلامي کارآمد و متعهد» به ميدان آمدند و با سربازگيري از خودي‌‏ها در صدد بازسازي آرايي هستند که در چند انتخابات آن را از دست دادند.
هيچ عقل سليمي با وحدت ملي وائتلاف و کارآمدي و تعهد مخالف نيست اما بايد ديد جغرافياي طرح اين بحث چيست و زير عناوين زيبايي اين چنين، چه اتفاقي مي‌‏افتد. 

کساني که اين تئوري پردازي‌‏ها را باب کرده‌‏اند، «ائتلاف» و «وحدت» سهم همه را در قدرت مي‌‏بينند الا سهم دکتر محمود احمدي نژاد و آراء ميليوني که مردم به او داده‌‏اند! احمدي نژاد اکنون به عنوان يک رجل سياسي و مذهبي در سپهر سياست انقلاب و ايران يک واقعيت انکار ناپذير است آيا به عقيده شما اين جفا به مردم نيست با طرح دولت ائتلافي و يا وحدت ملي حضور او را در صحنه تخفيف دهند يا به کلي حذف کنند. به نظر مي‌‏رسد ما دولت وحدت ملي را بايد در سر انگشت هدايت رأي مردم جستجو کنيم و دولت ائتلافي کارآمد و متعهد را در همکاري و همياري با رئيس جمهور منتخب و تدبير صحيح امور ببينيم. 

لذا بايد تن به يک رقابت اخلاقي و جدي و در عين حال چند ضلعي داد تا مردم با آراء خود در توليد و توزيع قدرت نقش اول را ايفا کنند. اين نقش را نمي‌‏توان از مردم گرفت و به تکنوکرات‌‏ها و بروکرات‌‏ها و نخبگاني سپرد که هر کدام بر حسب منافع خود در يک يا چند ستاد انتخاباتي سازماندهي شده‌‏اند. 

از خداوند متعال براي جنابعالي توفيق خدمت به اسلام و مسلمين آرزومندم و براي خودم و دوستانم در حزب مؤتلفه اسلامي و جبهه پيروان خط امام و رهبري توفيق عمل به وظيفه مسئلت دارم.