محمد بن راشد المکتوم، حکمران دبی هفته گذشته طی مصاحبه ای بحث برانگیز خواستار لغو تحریم های اعمال شده بر ایران شد. پیشنهاد وی برای کنارگذاشتن پیش از موعد رژیم تحریم ها بیانگر موفقیت قابل توجه ایران جهت تضعیف اجماع اعراب در خلیج فارس به رهبری عربستان است.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از سی ان
ان، شاید جای تعجب هم نداشته باشد که در میان این بازیگران، متمایل ترین آنها به
آغاز روند حل پرونده هسته ای ایران رهبران خلیج فارس هستند که از ارتباط با جمهوری
اسلامی نفع سیاسی و اقتصادی می برند.
چندی پس از آنکه ایران در ماه نوامبر به توافق
هسته ای کوتاه مدت دست یافت، جواد ظریف، وزیر امور خارجه این کشور تور منطقه ای به
خلیج فارس را آغاز کرد و در گام نخست به کشورهای کویت، عمان و قطر رفت. ظریف در
پایان سفرش سفری غیرمنتظره به امارات داشت و در آنجا با حکمران دبی و ابوظبی دیدار
کرد.
قطر و عمان هر دو دارای منابع مشترک انرژی با
ایران هستند، کویت دارای اقلیت بانفوذ شیعی است و دبی مدت ها است که قطب تجاری و
سرمایه گذاری برای دور زدن تحریم ها بوده است.
بلافاصله پس از آنکه ظریف بخش عرب نشین خلیج
فارس را ترک کرد، در ماه دسامبر خبری از سوی مقامات آمریکایی منتشر شد مبنی بر
اینکه ایران جنگنده های سوخو-25 خود را از جزیره ابوموسی فراخوانده است. یک روز
بعد پایگاه Defense News ادعا کرد که دو طرف تقریبا به توافقی دست یافته اند که به موجب
آن امارات کنترل دوباره جزایر را به دست خواهد گرفت و ایران حقوق کف دریا را حفظ
خواهد کرد. حال گزارش های تکمیلی مدعی هستند که ممکن است عمان به تسهیل روند
دستیابی به توافق میان ایران و امارات کمک کند.
اکثریت رهبران دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس نشان داده اند که تنها
درصورتی از کنارگذاشته شدن تحریم های ایران حمایت می کنند که تلاش های تخریبی آن
از طریق جوامع شیعی در خلیج فارس و شرق متوقف شود. با این حال بیانات شیخ محمد در
حالی از اشتیاق خود برای گشودن دوباره دروازه اقتصادی دبی به روی ایران خبر می دهد
که بر این نکته که نخست باید رفتارهای تخریبی کنار گذاشته شود، تاکیدی ندارد.
مقامات آمریکا سال ها است که به دنبال همکاری امن از سوی دبی برای
توقف مبادلات تجاری بازرگان با ایران به منظور دور زدن تحریم ها هستند. در سال
2009 دن راتر، سخنگوی آمریکا، پادشاهی کوچک شیخ راشد را به عنوان نه تنها «بنای
سرمایه داری قرن بیست و یکم» بلکه «یکی از سهل الوصول ترین مناطق روی زمین برای
پولشویی» معرفی کرد. ضمن اینکه یکی از مقامات سابق اطلاعات آمریکا اخیرا گفته بود
«دبی روی پول ایران شناور است».
نهایتا هم مبادلات دبی با یاران تنها زمانی با افت قابل توجه روبرو شد
که بحران مالی جهانی در سال 2008 بازار املاک و مستغلات این امیرنشین را زمین گیر
کرد. دبی مجبور شد برای دریافت کمک هنگفت مالی به همسایه نفتی خود یعنی ابوظبی روی
آورد. جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در سفر اخیر خود به امارات، ارزش حمایت این
کشور از تحریم های ایران را حدود 19 میلیارد دلار اعلام کرد.
اما حال اقتصاد دبی در حال بهبود و بازسازی خود است و آنقدر اعتماد و
اعتبار کسب کرده که بتواند میزبانی نمایشگاه جهانی اکسپو در سال 2020 را بگیرد.
بدیهی است دبی در تقاضای خود برای تجارت با تهران قاطع تر شده است، حتی اگر این
امر به معنای چشم بستن به روی تلاش های ایران جهت کسب هژمونی در سراسر منطقه باشد.
محمد بن راشد در مصاحبه هفته گذشته خود با بی بی سی گفت که اعتماد دارد که ایران از برنامه هسته ای خود برای اقدامات تجاوزکارانه استفاده نخواهد کرد چراکه یکبار احمدی نژاد به وی اینطور گفته بود.
خالی بندی نکن اگر این طور بود بعضی ها ظریف را زنده نمی گذاشتند.