فرارو- یک کار‌شناس مسائل بین الملل گفت: به نظر می‌رسد که برخی در داخل کشور با همصدا شدن با دشمنان و مهم‌تر از همه اسرائیل در پی آن هستند که مذاکرات هسته‌ای ایران با گروه ۱+۵ به سرانجام نرسد و به نوعی همپوشانی منافع با دشمنان نظام پیدا کرده‌اند که این اشتراک منافع و همچنین شباهت‌های فشار داخلی و خارجی بر تیم مذاکره کننده هسته‌ای ایران شبهه برانگیز است.
صباح زنگنه در
گفتگو با فرارو ضمن بیان این مطلب با انتقاد از فشار رسانه‌ای تندروهای داخلی بر تیم مذاکره کننده برای افشای محتوای مذکرات ژنو و همچنین پیشنهادات رد و بدل شده گفت: در عرصه دیپلماسی شاید بیش از ۹۵ درصد محتوای مذاکرات هیچگاه علنی نمی‌شوند مگر در دوره‌ای که هدف از افشای محتوای مذاکرات، بی‌آبرویی و یا تضعیف طرف مقابل و بی‌اعتبار کردن رقیب سیاسی باشد.
وی با بیان اینکه محتوای مذاکرات عمدتا با هدف حفظ منافع و مصالح ملی حفظ می‌شود چرا که عموما مذاکرات خارجی دوجانبه و چند جانبه با امنیت ملی در ارتباط است گفت: اگر بنا باشند چنین روندی در کشور حاکم شود که پس از مذاکرات، محتوای آن به سرعت در معرض رسانه‌ها و افکارعمومی قرار گیرد آن‌گاه دشمنان هم به همین روش در جریان اسرار و جزییات محرمانه واقعی و نیمه واقعی قرار می‌گیرند و به نوعی دست خودمان را پیش دشمنان باز می‌کنیم که ضرر کننده اصلی خود کشور، ملت و منافع دراز مدت کشور خواهد بود.
زنگنه با تاکید بر اینکه در عرصه بین الملل عموما از دیپلماسی عمومی برای تقویت دیپلماسی رسمی استقاده می‌شود و نه برعکس گفت: متاسفانه آنچه امروز در رسانه‌های کشور ملاحظه می‌شود با طرح مسائل حزبی و گروهی خاص بعضا در راستای تضعیف دیپلماسی رسمی است.
این کار‌شناس مسائل بین الملل افزود: اقدامات گوناگونی که طرف مقابل ایران یعنی کشورهای که خواستار حل و فصل موضوع هسته‌ای ایران نیستند و بر همین اساس تلاش می‌کنند تا دیپلماسی در قبال جمهوری اسلامی به شکست منجر شود - در راس آن‌ها اسرائیل و کشورهای حاشیه خلیج فارس- شباهت‌های بسیار زیادی به فشارهای رسانه‌ای برخی رسانه‌ها در داخل کشور دارد.
وی ادامه داد: به نظر می‌رسد که برخی در داخل کشور با همصدا شدن با دشمنان و مهم‌تر از همه اسرائیل در پی آن هستند که مذاکرات هسته‌ای ایران با گروه ۱+۵ به سرانجام نرسد و به نوعی همپوشانی منافع با دشمنان نظام پیدا کرده‌اند که این اشتراک منافع و همچنین شباهت‌های فشار داخلی و خارجی بر تیم مذاکره کننده هسته‌ای ایران شبهه برانگیز است.
زنگنه در ادامه با تاکید بر اینکه باید توجه کرد که آیا کشور دارای ساز و کار مناسبی برای نظارت بر مذاکرات و تعیین سیاست‌های کلی مذاکرات هست یا خیر گفت: به نظر می‌آید که قطعا چنین چیزی هست یعنی ساز و کارهای نظارت بر مذاکرات و تعیین سیاست‌های کلی مذاکرات وجود دارد.
این کار‌شناس مسائل بین الملل افزود: در جمهوری اسلامی با وجود ساز و کارهای نظارتی و سیاستگذاری مانند هیات دولت، مجلس شورای اسلامی، شورای عالی امنیت ملی و بالا‌تر از همه مقام رهبری نگرانی از بابت مذاکرات، نحوه مذاکره و محتوای مذاکره وجود ندارد.
وی ادامه داد: بنابراین این ساز و کار‌ها تعبیه شده و با وجود آن به نظر می‌آید باید فرصت مناسبی برای مذاکره کنندگان فراهم کرد تا بتوانند به نتایجی که برای آن برنامه ریزی کردند و آگاهی فنی و حرفه‌ای لازم را برای آن دارا هستند دست پیدا کنند. به نوعی مذاکره کنندگان اکنون نیاز به یک حمایت همه جانبه دارند تا با اعتماد به نفس بالا پشت میز مذاکره بنشینند.
زنگنه تصریح کرد: در شرایطی که هنوز نتایج مذاکرات روشن نشده و محتوای مذاکره از سوی هر دو طرف محرمانه مانده است و حتی طرف غربی بر حفظ محتوای آن تاکید دارد تا مخالفان توافق ایران و غرب به مقصود خود دست پیدا نکنند، ورود با عجله جریانات رسانه‌ای به صحنه آن هم با سیلابی از اعتراض و انتقاد از محرمانه ماندن محتوای مذکرات ژنو همچنین پیشنهادات رد و بدل شده از شبهه‌های زیادی برخوردار است که یکی از آن‌ها سوگیری خاص سیاسی است.
وی تاکید کرد: با این حال شباهت‌های رفتاری تندروهای داخلی و مخالفان هیات مذاکره کننده هسته‌ای ایران با روش‌های فرامرزی شبهه انگیز‌تر است و شاید بهتر این باشد که دوستان در این رسانه‌ها نحوه برخورد با تیم مذاکره کننده ایران را با رسانه‌های اسرائیل مقایسه کنند تا شاید تنبه و آگاهی بیشتری حاصل شود.
این کار‌شناس مسائل بین الملل در خاتمه گفت: اگر روند فضا سازی‌ها علیه تیم مذاکره کننده کنونی هسته‌ای ایران ادامه پیدا کن طبیعتا پیش بینی می‌شود که در آینده نه چندان دور رقبای سیاسی در داخل هم در تقابل با جریان سازان به مذاکرات پیشین و عملکرد هیات مذاکره کننده پیشین رجوع کنند و رفتارهای آن‌ها در مذاکرات را بر ملا کنند که این هرگز به مصلحت نیست.
راستی حکمت این همه همسویی در چیست؟