فرارو- شرلی ویلیامز، رهبر سابق حزب لیبرال دموکرات در مجلس اعیان انگلیس و تنها عضو انگلیسی هیات مدیره موسسه تهدید هسته ای در واشنگتن دی سی در تحلیلی برای گاردین تاکید کرد حمایت ایران برای کمک به غرب جهت پایان دادن به جنگ داخلی در سویه قابل قیمت گذاری نیست.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از گاردین، شرلی ویلیامز در ادامه نوشت: تصمیم باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا برای همفکری با کنگره پیش از هرگونه اقدام نظامی علیه دولت سوریه، فرصت کوتاهی را برای یک تلاش دیپلماتیک به وجود می آورد که می تواند منجر به یک حل و فصل سیاسی شود. این تصمیم مورد استقبال بسیاری در خاورمیانه قرار گرفته و در میان آنها رئیس جمهور جدید ایران، حسن روحانی نیز حضور دارد.
بسیار عجیب و شگفت آور است که -جدا از سخنان روری استورات، نماینده محافظه کار پارلمان انگلیس- در بحث های هفته گذشته پارلمان چندان به نقش ایران در مسئله سوریه اشاره نشد. این در حالی است که ایران نقش حیاتی را در منطقه ایفا می کند و کلید نتیجه ای است که ناشی از مذاکرات باشد. این کشور مهمترین متحد سوریه محسوب می شود و با 75 میلیون جمعیت، دارای منابع نفتی و گازی بوده و مهمترین کشور مسلمان شیعه در جهان به شمار می رود.
ایران بارها استفاده از سلاح شیمیایی را محکوم کرده و تازه ترین مورد آن اظهارات رئیس جمهوری این کشور در مورد حمله به منطقه «غوطه» در شرق دمشق بود. وی کاملا دقت داشت که این حمله را به طرف خاصی ربط ندهد اما تنفر روحانی از تسلیحات شیمیایی کاملا آشکار بود.
ایران در حمایت از کنوانسیون تسلیحات شیمیایی سازمان ملل فعالیت می کند. روحانی در مطرح کردن مذاکره با متحدان غربی و متعهد دانستن خود به سیاست خارجی «تدبیر و اعتدال» جسورانه عمل کرده است. محمد جواد ظریف، وزیر خارجه وی بر لزوم همفکری و همکاری در مورد سوریه تاکید کرده است. در کشوری که نگرانی های بسیاری در مورد امنیت خود دارد و در منطقه ای قرار گرفته که احساس تهدید می کند، اینگونه سخن گفتن شجاعت می خواهد. مقامات سیاسی ایران به دلیل افکار عمومی مختلف و دیدگاه های مقامات نظامی سپاه پاسداران که روابط نزدیکی با سوریه دارد، با محدودیت هایی روبرو هستند. رئیس جمهور ایران نیازمند پاسخی سازنده از سوی غرب است.
ایرانیان معامله گران سرسختی هستند. مذاکرات شامل امتیازدهی از سوی تمامی طرف ها خواهد شد. این امتیازات برای ایران می تواند به معنای لغو تحریم های اقتصادی اعمال شده از سوی غرب باشد که آسیب جدی را به این کشور وارد کرده است. اما حمایت ایران از کمک به پایان دادن به جنگ داخلی سوریه قابل قیمت گذاری نیست.
در پایان ماه جولای زمانیکه مشخص شد مردم ایران به یک رئیس جمهوری لیبرال و انترناسیونالیستی رای داده اند، سه تن از اعضای مجلس اعیان انگلیس- لرد لامونت، لرد فیلیپس و من- در نامه ای به تایمز پیشنهاد کردیم که انگلیس کارداری را منصوب کند که به عنوان نماینده ما در مراسم تحلیف رئیس جمهوری جدید ایران حضور داشته باشد. کاملا واضح بود که در تهران از این دیپلمات استقبال می شود اما دولت ما این پیشنهاد را عملی نکرد.
در نوامبر سال 2011 در دولت احمدی نژاد، سفارت ما مورد حمله تظاهرات کنندگان قرار گرفت و از آن زمان تاکنون بدون سفیر مانده است. آمریکا نیز پس از حادثه گروگان گیری سال 1979 هیچ رابطه دیپلماتیکی با ایران نداشته است. در این میان فرانسه به عنوان نزدیک ترین متحد اوباما، به تنهایی روابط کامل دیپلماتیک با ایران داشته است.
هرگونه نتیجه دیپلماتیک از جنگ داخلی وحشتناک سوریه نیازمند یک پاسخ دو طرفه است: یکی برای پایان دادن به درگیری ها و دیگری برای مقابله با وحشت صدها پناهجو و بی خانمان داخل و خارج سوریه که در حال حاضر به وزنه ای تبدیل شده اند که ظرفیت اردن، لبنان، عراق و حتی ترکیه برای حمایت از آنها را تکمیل کرده اند.
آمریکا، انگلیس و فرانسه در نشست این هفته گروه 20 در سن پترزبورگ باید تمایل خود به حمایت سیاسی و مالی- در کنفرانس آتی ژنو در مورد سوریه- از یک رویکرد مشترک میان خود و دولت های مسلمان جهان جهت بازسازی سوری و اسکان مجدد پناهجویان پس از توقف این جنگ را مطرح کنند. همانطور که المانیتور هفته گذشته اعلام کرد زمان آن رسیده که «تمایل ایران به ایفای نقشی سازنده در یافتن یک راه حل سیاسی در سوریه، مورد آزمایش قرار گیرد.» و مطمئنا زمان آن است که غرب به انزوای طولانی مدت ایران پایان دهد.
