اثري ديگر از ناصر فكوهي در حوزهي انسانشناسي منتشر شد.
كتاب «مبانی انسانشناسی» نوشتهي ناصر فکوهی از سوي نشر ني به چاپ رسيده است.
در معرفي اين كتاب عنوان شده است: در اين كتاب موضوع پیچیده فرهنگ انسانی و علمی به زباني ساده تشريح ميشود. چنانکه از عنوان آن نیز مشخص است، اين اثر تنها «درآمد» و «مقدمه»ای برای آشنایی با اين موضوع است؛ نباید تصور کرد این «مقدمه» دیدگاهی جامع یا نسبتاً جامع از این علم گسترده به خواننده عرضه میکند، یا اصولاً نویسنده چنین ادعایی دارد. در حقیقت انسانشناسی بهدلیل گستردگی زمانی و مکانی و وجود شاخههای تخصصی بسیار زیاد در آن امروزه به یکی از پیچیدهترین علوم انسانی تبدیل شده که همزمان واجد دو بُعد مثبت و منفی است. انسانشناسی علمی بهدلیل ماهیت بینرشتهایاش دایرةالمعارفی است که برای درک جهان پیچیدهي کنونی بهترین ابزار است.
البته انسانشناسی نیازمند تعامل با دیگر رشتهها و حوزههای تخصصی است. اما بُعد منفی در آن است که همان دلایل میتوانند پژوهشگر ناآگاه را بهسوی امور سطحی سوق دهند و مفاهیم پیچیده را به مفاهیم پیش پا افتادهای تقلیل دهند که هیچ سودی نه برای خودش و نه برای دیگران نخواهند داشت. در این کتاب همچنین تلاش شده است بر بُعد مثبت تأکید شود و خوانندگان را به پرهیز از بُعد منفی توصیه كند و امید است گروهی از آنها به ادامه مطالعه و تحقیق در این حوزه تشویق شوند.
ناصر فكوهي متولد سال 1335 در تهران و داراي دكتراي انسانشناسي سياسي از دانشگاه پاريس است.
از جملهي آثار او اين كتابها هستند: «خشونت سیاسی، نظریات، مباحث، اشکال و راهکارها»، «اسطورهشناسی سیاسی، هنر، اسطوره، قدرت»، «از فرهنگ تا توسعه»، «تاریخ اندیشه و نظریههای انسانشناسی»، « انسانشناسی شهری»، «در هزارتوهای نظم جهانی»، «پارههای انسانشناسی»، «همسازی و تعارض در هویت و قومیت» و «توسعه و انسانشناسی کاربردی».