سه سیو عالی از علیرضا بیرانوند او را به بهترین بازیکن زمین در اراک تبدیل کرد.
ترامپ می‌خواهد در کنار رویکرد تهدید اولیه خود، برخی روش‌های جایزگزین را نیز بیازماید، ضمن این که ترامپ نگرانی‌های اعراب از درگیری آمریکا و ایران را می‌داند و این را هم می‌داند که صلح ابراهیم نیز می‌تواند از تنش نظامی ایران و آمریکا متاثر شود. با توجه به همه این‌ها بعید است تهدید‌های نظامی ترامپ علیه ایران در کوتاه مدت اجرایی شود. درواقع هنوز در شرایط جنگی قرار نداریم، اما مجموعه تحولاتی که ترامپ دنبال کرده، هر یک می‌تواند در راستای فراهم سازی مقدمات درگیری نظامی باشد.
در این برنامه قرار است قسمتی از تاریخ مرور شود؛ اینکه چطور کلیسای کاتولیک با دشمن قدیمی خود دولت ایتالیا به اتحاد رسید. اتحادی که نامقدس و مخفی بود...
در اوستا، سرزمینی وجود دارد به اسم ایرانویج که نقشی مهم و اسطوره ای دارد؛ چرا که خاستگاه اولین آریایی‌ها بوده است.
معتقدم آقای پزشکیان در کنار احترامی که به وفاق و همراهی با گروه‌های فکری مختلف می‌گذارند، بهتر است کمی هم به تغییر راهبرد خود فکر کنند. متأسفانه به هر دلیلی، گروهی در کشور اقداماتی را از ابتدای ریاست جمهوری آقای پزشکیان رقم زدند که انسجام کشور را به مخاطره انداخته‌اند. آقای پزشکیان باز هم اعلام کرده که همان راه را ادامه خواهد داد؛ اما این که در سال ۱۴۰۴ تا چه حد همراهی جلب خواهد کرد جای سوال و ابهام دارد.
این درست نیست که رئیس جمهور را با الفاظ نامناسب نقد کنیم. آقای پزشکیان مثل هر شخص دیگری، یک ادبیات ویژه خود را دارند. شاید نتوانیم بگوییم این ادبیات شبیه وزرای خارجه است، اما به هر حال ایشان ۳ دوره در مجلس بوده و در مجلس، تربیت سیاسی شده است. به هر حال نوع ادبیات ایشان شاید با دانشمندان علوم سیاسی تفاوت‌هایی دارد. با این وجود آقای پزشکیان هر جا لازم باشد، نظرات خود را به وضوح مطرح می‌کند این نکته را هم فراموش نکنیم که آقای پزشکیان نمی‌تواند بدون اذن رهبری وارد گفت‌و‌گو شود. همچنین جواب ایشان به ترامپ را گرچه می‌توان گفت وزارت خارجه‌ای نبود و حالت مجلسی (مجلس شورای اسلامی) داشت، اما این پاسخ در راستای تهدید‌های مکرر ترامپ بود.
سالی که با حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق آغاز شد، در حالی به آخر می‌رسد که احتمال وقوع بحران جدیدی در دریای سرخ و ادامه‌دار شدن تنش در یمن بسیار نزدیک است.
اشتباه ترامپ است که فکر می‌کند می‌تواند قلدرمآبانه اقدام کند. اکنون در برابر این اقدام ترامپ، یمنی‌ها پاسخ نمی‌دهند؟ صد در صد یمنی‌ها پاسخ می‌دهند. یمن چیزی برای باختن ندارد. در جریان این حملات به منازل فرماندهان حوثی‌ها حمله شده است. این اقدام قطعا با عکس العمل مواجه خواهد شد. ضمن این که آمریکا تمایل زیادی دارد که ایران وارد این جنگ شود. ایران هیچوقت وارد این جنگ‌ها نشده است. ایران تکنولوژی به یمنی‌ها (اگر داده باشد) در سال‌های گذشته داده است. ایران نیازی ندارد که وارد این نوع جنگ‌ها شود. اشتباه ترامپ این است که فکر می‌کند جنگ با یمن یعنی جنگ با ایران. این طرز تفکر اشتباه است.
پس از آنکه مجلس دهم لایحه ارسالی دولت برای پیوستن ایران به FATF را تصویب کرد، بین مجلس و شورای نگهبان در این زمینه اختلاف نظر ایجاد شد و مجمع تشخیص مصلحت نیز اجازه پیوستن به دو کنوانیسون مبارزه با پولشویی و مبارزه با تامین مالی تروریسم را صادر نکرد. بیش از یک دهه است که این موضوع در ایران مطرح بوده و به نتیجه نرسیده.
ورود چین و روسیه به موضوع ایران را در مرحله اول به شکل دفاع آن‌ها از خودشان و نگرانی آنان از جنگ میبینم. روسیه برای مدتی بسیار طولانی، درگیر جنگ است و از هزینه‌های جنگ کاملا مطلع است. چین، در حوزه دیپلماسی عاقل‌تر از آمریکا و روسیه است. آمریکایی‌ها بار‌ها خواسته‌اند چین را به جنگ و کشمکش نظامی بکشانند، اما چین با توجه به این که از همه تاجرتر است، زیر بار نرفته است؛ بنابراین چینی‌ها هم تمایلی ندارند در سیاست‌های مبارزه طلبانه درگیر شوند.
گلایه همیشگی ترامپ این است که گرچه برجام با فشار آمریکا امضا شد، اما منافع آن با قرارداد ۸۰ میلیارد یورویی با اروپا و ۴۰ میلیارد دلاری به چین و ۱۲ میلیارد دلاری به روسیه رسید؛ بنابراین آمریکا اکنون نیز به دنبال مذاکره مستقیم با ایران است، اما چین و روسیه نیز به دنبال دغدغه منافع برجامی خود هستند و سعی می‌کنند از ایران به عنوان یک برگ در برابر سایر اختلافات خود با آمریکا استفاده کنند. در چنین شرایطی، این پرسش مطرح است که ایران چه اقدامی باید انجام دهد. من معتقدم تا زمانی که در ایران مسائل سیاست خارجی و به ویژه مسائل هسته‌ای، یک ماهیت مستقل از منافع قدرت‌های واسطه نگیرد، کماکان امکان حل این مشکل وجود ندارد.
عبدالرضا فرجی راد، دیپلمات پیشین ایران: «از زمانی که ترامپ مصاحبه‌ای با فاکس بیزینس داشت، ما دیگر حرف تندی از ترامپ ندیدیم، یعنی طرف ایرانی در برابر ترامپ موضعی محکم گرفت و اعلام کرد ما نامه‌ای نگرفته‌ایم. وزیر خارجه ترامپ و مشاور امنیت ملی او، نیز در این مدت، چند بار مصاحبه کردند و موضع نرم تری گرفتند و اظهار داشتند می‌خواهیم از طریق مذاکره با ایران به نتیجه برسیم. سخنگوی کرملین هم اعلام کرد ایران و آمریکا حاضرند با یکدیگر به شرط نتیجه بخش و داشتن دستاوردی برای ابران گفت‌و‌گو کنند.»
در حال حاضر نیرو‌های سیاسی خاصی که اتفاقاً پزشکیان بخشی از همفکران آنان را به کارگیری یا ابقا کرد، از ابزار‌های مختلف برای فشار بر او استفاده می‌کنند. بخشی از این فشار‌ها از مسیر مجلس پیش می‌رود و بخشی دیگر مربوط به سازمان صداوسیماست. او فعلاً در مسیر پیچ و خم بوروکراسی شورا‌های عالی گیر کرده و نیروهایش هم در معرض افتادن هستند.
صحبت‌هایی که آقای پزشکیان مطرح می‌کند، تا حدودی با وعده‌های انتخاباتی که ایشان داده معارض است. عملکرد ایشان و دستگاه دیپلماسی او نه تنها تا کنون دستاوردی نداشته، بلکه نه گشایشی در روابط خارجی داشت و نه چشم اندازی در این باره وجود دارد. ایشان باید به مردم هم پاسخگو باشند و در اینجا است که ما شرایط مناسبی را (در مجموع) نمی‌بینیم. وقتی سیاست خارجی مبتنی بر دانش روابط بین الملل، هنجار‌های حقوق بین الملل و تصمیمات حرفه‌ای نباشد، طبیعی است که کشور‌ها با موانع و مشکلاتی رو به رو می‌شوند. اکنون نیز می‌بینیم مشکلاتی داریم که حتی نتوانسته‌ایم با اروپا حل کنیم.
روابط ایران و امارات متحده عربی بسیار پیچیده است. از یک سو، امارات یکی از مسیر‌های راهبردی دور زدن تحریم‌ها از سوی ایران محسوب می‌شود به نحوی که در یادداشت ریاست‌جمهوری ترامپ که دستور احیای فشار حداکثری را صادر می‌کرد، نام عراق و «کشور‌های خلیج فارس» قید شده بود. در یادداشت ترامپ آمده بود: «[وزیر خارجه]اقدامات فوری با هماهنگی وزیر خزانه داری و سایر آژانس‌های ذیربط برای اطمینان از اینکه ایران از سیستم مالی عراق برای دور زدن یا دور زدن تحریم‌ها استفاده نمی‌کند و کشور‌های حاشیه خلیج فارس به عنوان نقاط فرار از تحریم‌ها استفاده نمی‌شود، اتخاذ کند.» به رغم این ارتباط مهم ایران و امارات در حوزه دور زدن تحریم‌ها، سیاستمداران اماراتی مواضع ضدایرانی از جمله در حوزه جزایر سه‌گانه کم ندارند.
به اعتقاد من یکی از دلایلی که روسیه می‌خواهد بین ایران و آمریکا میانجیگری کند، به این دلیل است که اروپا را از ایران دور کند. اگر ایران و اروپا بتوانند با هم کنار بیایند، صحنه کاملا تغییر می‌کند. نکته دیگر در این ماجرا این است که ترامپ به دنبال جنگ نیست؛ او روحیه جنگی دارد، اما در این منطقه به دنبال گفت‌و‌گو و صلح است تا کشور‌های منطقه را به سمت صلح ابراهیم سوق دهد و کمربند امنیتی برای اسرائیل ایجاد کند؛ بنابراین تنش بین ایران و اسرائیل به طور کامل مغایر با اهداف ایالات متحده است.
محمدصادق کوشکی، استاد دانشگاه تهران و از سخنگویان شاخص این جریان یکی از تندترین سخنرانی‌ها را داشت که در آن مسعود پزشکیان را خطاب قرار داد. کوشکی گفت: «آقای رئیس‌جمهور می‌گویند مردم مخالف اجرای این قانونند. چشم‌هایت را باز کن. نماینده زرتشتیان با این قانون موافق است. آقایی که قرآن و نهج‌البلاغه می‌خوانی. اولین بار نیست که در اسلام کسی قرآن سر نیزه کرده است. اولین بار نیست کسی نهج‌البلاغه سر نیزه کرده است. مجاهدین خلق هم نهج‌البلاغه حفظ بودند.»
تقی آزاد ارمکی، جامعه شناس گفت: «توسعه اجتماعی، اسیر توسعه اقتصادی شده و توسعه اقتصادی هم به صفر رسیده، چرا که همه این‌ها را روی پول نفت تعریف کرده‌ایم و این نعمت الهی (نفت) را تبدیل به کوفت برای جامعه کرده‌ایم. به همین دلیل است که ترامپ می‌گوید نفتتان را به صفر می‌رسانم. کشور حدود ۹۰ میلیون جمعیت دارد و از لباس تا خودکار مردم از خارج از کشور می‌آید. ۹۰ میلیون موبایل تولید و مصرف، کم تجارتی است؟ ۳۰۰ میلیون خودکار تولید و مصرف کردن، کم تجارتی است؟ همه چیز‌ها از خارج از کشور می‌آید. چرا که بخش خصوصی معطل است، چون توسعه نداریم. توسعه امر به غفلت گرفته شده و گروگان گرفته شده است. ما به دنبال انتقال ایدئولوژی هستیم نه توسعه. این چه زیستی است که هرچه مصرف می‌کنیم مال خود ما نیست (وارداتی است)؟»
در حالی که ترامپ با سیاست‌های تهاجمی و تحریم‌های فزاینده علیه ایران، میز مذاکره را خالی می‌کند، تجربه اوکراین و فلسطین نشان می‌دهد که ابتکار عمل دیپلماتیک و یارگیری بین‌المللی می‌تواند راهی برای مهار فشار‌ها باشد. زلنسکی و حماس، هر یک به شیوه‌ای متفاوت، توانسته‌اند با همراه ساختن بازیگران کلیدی، از انزوای تحمیلی بگریزند. حال این پرسش مطرح است که دولت پزشکیان چگونه بدون ورود به حلقه سخت‌گیرانه ترامپ، سیاستی جایگزین برای مقابله با فشار‌های فزاینده او خواهد داشت؟
گروسی به زودی گزارش کاملی را درباره پرونده هسته‌ای ایران تکمیل کرده و تحویل شورای حکام خواهد داد. فشار‌ها روی ما زیاد است و بنابراین نمی‌توانیم منفعل و در همین نقطه بمانیم و امیدوار باشیم اتفاق خاصی رخ دهد. اگر بی تفاوت بمانیم باید انجماد اقتصادی و دیپلماتیک را نیز تحمل کنیم. ما به یک دیپلماسی قهرمانانه برای مذاکرات نیاز داریم.
