روند کند مرمت این آثار بهانهای شده است که گاه گنبدهای مساجد و عمارات آن مدتهای طولانی در حصار داربستها زندانی میشوند و گردشگری که از راههای دور و نزدیک برای دیدن آن راه پیموده، لذت بصری را که انتظار داشته است نمیبرد.
این میدان در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۱۳ به شماره ۱۰۲ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد و در اردیبهشت ۱۳۵۸ به شماره ۱۱۵ جزء نخستین آثار ایرانی بود که به عنوان میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت جهانی رسید. این اثر جهانی این روزها با تخریبهای صورت گرفته در ضلع شرقی خود به نام ایجاد «گذر آقانجفی» حال خوبی ندارد.