روایت «فرارو» از یک جشنواره سینمایی؛
فارغ از کیفیت فیلم «مدیرمدرسه» اما آنچه قابل توجه است، ارجاع فیلم به‌یکی از دیالوگ‌های مشهور فیلم «موج مرده» و تشکر ویژه فیلم در تیتراژ پایانی از ابراهیم حاتمی‌کیاست. اینکه حاتمی‌کیا چه نقشی در فرآیند شکل‌گیری این فیلم سیاسی داشته از این منظر حائز اهمیت است که او پیش‌تر در واکنش به جریانات پس از انتخابات سال ۸۸ فیلم سیاسی «گزارش یک جشن» را ساخت که تا به امروز تنها فیلم توقیفی و دیده‌نشده این فیلمساز محسوب می‌شود؛ فیلمی که البته از نظر محتوایی بعید است بتوان سوگیری آن را با فیلم‌کوتاه «مدیر مدرسه» یکسان دانست!
توقیف آثار فرهنگی قطعا کاری بیهوده است. هر فیلمی که توقیف می‌شود انگار که به زبان بی‌زبانی داریم با جامعه قیم‌مآبانه رفتار می‌کنیم! درحالی که به هر حال جامعه ایران به بلوغی رسیده است.
برلیناله که هرساله در ماه فوریه برگزار می‌شود، یکی از بزرگ‌ترین جشنواره‌های فیلم سالانه در جهان است.
بررسی سیر تاریخی ساخت فیلم سیاسی طی دهه‌های ۷۰ و ۸۰ در گفتگو با یاشار نورایی، منتقد فیلم
در نبود یک حاشیه امن، معضل اجتماعی مهمی مانند اعتیاد که ملهم از وضعیت خاص و موقعیت ژئوپلیتیک ایران است، در سینمای این سال‌ها به چه شکلی مطرح شده که انتقاد از اوضاع به بهبود تصمیم‌های سیاسی منجر شود؟ کار به جایی می‌رسد که فقر و بی‌عدالتی در بعضی از فیلم‌ها جنبه جذاب اگزوتیک پیدا می‌کند و با تصویر مشتی مردم تحقیرشده، تجارت می‌شود. حتی فرصت فیلم‌سازی در خارج از کشور هم نتوانسته به فیلم‌ساز‌های ما کمک زیادی بکند.
فیلم «آشغالهای دوست‌داشتنی» جهت‌گیری جناحی و سیاسی ندارد. ماجرای آن، فراتر از سیاست و جناح و حزب و موضع و رنگ و عنوان است. دغدغه فیلم، له و علیه نیست. کسانی که گمان می‌برند فیلم دارد از فلان جریان حزبی و تشکیلاتی و ... حمایت می‌کند، اصولا از درک فیلم و سینما فاصله دارند.
طرز تهیه برنج کته فوری/ بهترین روش کته کردن برنج + چند غذای ساده و خوشمزه با برنج کته 
