داخل ردیف ردیف آپارتمانهایی که بوی کهنگی میدهند، روایتهای عموماً تلخ، هر روز تکرار میشود. ظاهر ساختمان، داستانی است مثل داستان همه مردم شهر، اما وقتی از دروازه ورودی عبور کنی، داستانها، تراژدی میشود. حسین دوستی، یکی از بنگاه داران محله شوش است، میگوید: اینجا خیلیها با اجاره دادن اتاق- اتاق آپارتمانها به نان و نوایی رسیدهاند. بعد توضیح میدهد: کافی است یک ساختمان را در این محله اجاره کنید؛ مثلاً یک آپارتمان را با ۶ واحد ۶۰ متری. بعد کافی است توی هر واحد چند تیغه بکشید و یک دستشویی و حمام مشترک هم بسازید. حالا شما به جای ۶ اجاره، حدود ۲۰ تا ۳۰ اجاره میگیرید.