اسکلت مرد آلتامورا پوشیده از «پاپکورن غار» یا نشانههای نقطهمانند ریز در سراسر استخوانها بود. ظاهر پاپکورن مانند این اسکلت را میتوان به راحتی توضیح داد. وقتی کلسیت (کانی کربناته و پایدارترین کربنات کلسیم) در آب باران حل میشود، میتواند روی سطح کف غار یا هر چیزی که به صورت اتفاقی آنجا باشد (که در این مورد اسکلت انسان بوده) انباشته شود.
کیهان نوشت: اینکه « فسیل » در زمینه استقبال مردمی از فیلم سخیفی، چون «آهنگ دونفره» فاصلهای نجومی دارد و دربرابر فیلم پرادعا و متظاهری، چون «جنگ جهانی سوم» حداقل به چرخ اقتصادی سینمای کشور کمک کرده است، خودش نقطه عطف است.
فسیل 180 میلیون ساله یک بلمنیت (belemnite) یا فشنگچه مربوط به عصر توآرسین. بلمنیت راسته ای منقرض شده از جانوران سرپا است که از بسیاری جهات شبیه به اسکوئیدهای امروزی در نظر گرفته می شوند. آنها دارای 10 بازو و کیسه جوهر بودند. مخروط کوچکی که در تصویر دیده می شود فراگموکون نام دارد. این بخش به بلمنیت اجازه می داد تا شناور شدن خود را کنترل کند.
بهرام افشاری گرچه هنوز چنان که باید، از سایه «بهتاش فریبا»ی «پایتخت» خلاص نشده و در بیشتر لحظات فیلم، فقط لهجه مازندرانی آن نقش را در بازیاش کم دارد، با این حال همچنان شیرین و دوستداشتنی است. او به خوبی یاد گرفته چطور در موقعیت احمقانهای که گرفتارش شده، با جدیت کامل بازی کند و از این تضاد، کمدی بسازد.
از نیمههای قرن نوزدهم به بعد تعدادی فسیل عجیب و ناشناخته به شکل مخروطهای عظیم در نقاط مختلف دنیاکشف شدند؛ در طول حدودا ۱۵۰ سال دانشمندان تلاش کردند تا بفهمند این مخروط های غولآسا به کدام گونه از موجودات زنده تعلق دارند.
فسیل پیدا شده حدود ۳۰ سانتیمتر قطر دارد و از کیفیت بالایی برخوردار است که کمتر در این منطقه از ولز دیده شده است.
تصور میشود جمجمه Kabwe جمجمه یکی از اعضای اولیه گونه هومو هایدلبرگنسیس باشد و عمر آن حدود ۳۰۰۰۰۰ سال تخمین زده میشود. این جمجمه بزرگ با ظرفیت جمجمهای معادل انسان امروزی تقریباً ۱۳۰۰ سانتی متر مکعب بودهاست.
محققان موفق به کشف مغزی شدهاند که ظاهراً بیش از ۳۱۹ میلیون سال قدمت دارد و ازاینرو، بهعنوان قدیمیترین مغز حفظشده از یک مهرهدار در طول تاریخ حیات روی زمین شناخته میشود. این مغز ظاهراً درون جمجمه یک ماهی از دوره کربنیفر باقی مانده است.
محققان پژوهش جدید از روی تصویر سیتیاسکنِ جمجمه این ماهی، آرواره و دندانهایش، توانستهاند طول آن را بینِ ۶ تا ۸ اینچ تخمین بزنند. دانشمندان تصور میکنند که این ماهی به محضِ مردن در رسوباتی که اکسیژن کمی در آنها وجود داشته است، مدفون شده است. این محیطها فروپاشی بافتهای نرم بدن را کند میکنند.
فسیل نسبتاً کاملِ Balaenognathus maeuseri بخشی از خانوادهی پتروسور به صورت تصادفی در یک معدن سنگ باواریایی در آلمان کشف شد در حالی که دانشمندان در حال حفاری بلوک بزرگی از سنگآهکِ حاوی استخوانهای کروکودیل بودند.
اسب شاخدار سیبری که با نام Elasmotherium نیز شناخته میشود، پستاندار بزرگی بود که در دوران پلیستوسن در آسیا و اروپا زندگی میکرد. تصور میشود که حدود ۲۹۰۰۰ سال پیش منقرض شده است.
همزمان با سوم آبانماه مصادف با روز ملی فسیل ، گروهی از خبرنگاران استان آذربایجانشرقی از مرکز تحقیقات فسیل شناسی ایران و همچنین اولین موزه فسیل شناسی ایران واقع در دره «گرگ» در شمال روستای مردق مراغه که بهشت فسیل شناسان جهان نیز نامیده میشود بازدید کردند. این موزه از مهمترین بخشهای حفاریشده در منطقه فسیل ی مراغه میباشد.
حدود ۴۰ سال پیش، باستان شناسان بقایای تخمهای غول پیکری را در استرالیا پیدا کردند که تاکنون دانشمندان نتوانسته اند گونه جانوری مربوط به آن را شناسایی کنند، اما یک مطالعه جدید سرانجام گره این معما را باز کرده است.
حدود ۲۵۲ میلیون سال پیش، بزرگترین رویداد انقراض روی زمین رخ داد به نحوی که تقریبا تمام موجودات زنده آن زمان از میان رفتند، اما همانطور که میدانیم حیات بر روی این سیاره آبی ادامه یافت، ولی چگونه؟
دیرینه شناسان با بررسی یک فسیل بسیار ارزشمند یک دایناسور که در چین بدست آمده، موفق به شناسایی قدیمیترین دکمه ناف شناخته شده برای علم شدند.
کشف سرنخهایی از قدیمیترین راز دیرینه شناسی؛
مطالعات دیرینه شناسی بیش از یک قرن است که با جدیت ادامه دارد، اما این علم نیز رازهای بی پاسخ زیادی دارد که یکی از قدیمیترین آنها این است که دایناسورها خون گرم بودند یا خون سرد.
دانشمندان میگویند؛
موجودی اسرارآمیز و منقرض شده که بیش از یک قرن است دانشمندان را متحیر کرده است، ممکن است سرانجام جای خود را در «درخت زندگی» پیدا کرده باشد، آن هم در شجرنامه ما انسان ها!
دانشمندان اعتقاد دارند این خزنده یکی از اولین شکارچیانی بوده که از بالهای خود برای پرواز در آسمان ماقبل تاریخ و شکار طعمه استفاده میکرده است؛ پیش از آنکه پرندگان تکامل پیدا کنند و بتوانند به پرواز درآیند.
دیرینه شناسان اخیرا بقایای فسیل دایناسوری را در جزیره هوکایدو در کشور ژاپن کشف کردند که مربوط به گونهای جدید از دایناسورهای عصر کرتاسه است.
یک تیم بین المللی از محققان نوع جدیدی از فسیل را کشف کرده اند که تاکنون مورد توجه علم نبوده و مربوط به نوعی پلانکتونهای میکروسکوپی تک سلولی است.