گور ایرانی یکی از چهار زیرگونه الاغ وحشی آسیایی، گونهای که نزدیکترین شباهت را به اسب دارد و بومی کویر ایران است. گورخرهای ایرانی در مناطق کوهستانی، دشتهای نیمه بیابانی یا بیابانی از مغولستان تا عربستان سعودی و تا شمال روسیه و قزاقستان زندگی میکنند. برخی نیز در شمالغربی هند و تبت ساکن هستند. این زیرگونه خاص تنها در زیستگاه نیمهبیابانی ایران یافت میشود.
جمعیت گورخر ایرانی بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ راس تخمین زده میشود که در دو زیستگاه حفاظت شده ایران زندگی میکنند. بیشترین جمعیت آنها در پارک ملی توران سمنان و بهرام گور فارس یافت میشود. در حال حاضر خطرات انسانی و معدن کاوی در زیستگاه گور، این گونه ارزشمند را در خطر انقراض قرار داده است.
تصاویری که محسن کاظمی از تاخت گور ایرانی در منطقۀ حفاظتشدۀ توران ثبت کرده است در شبکههای اجتماعی فراگیر شده است. گور ایرانی زیرگونهای از گورخر آسیایی است که در معرض خطر انقراض قرار دارد و گفته میشود تنها ۶۰۰ راس از آن در حیات وحش وجود دارد. پارک ملی توران در جنوبیترین قسمت استان گلستان آغاز و تا منتهیالیه شرقی استان سمنان و در جنوبشرقی شهرستان شاهرود جای دارد و قسمتی از بخش شرقی آن در شهرستان سبزوار قرار گرفتهاست. توران پس از پناهگاه حیات وحش نایبندان در طبس دومین مجموعهٔ حفاظتشدهٔ وسیع ایران است. پارک ملی و پناهگاه حیات وحش توران با وسعت یک میلیون هکتار، همچنین یکی از ۱۳ ذخیرهگاه زیستکره در ایران است.
ویدئویی از گورهای پارک ملی توران که توسط محیط بان مجید عجمی ضبط شده در شبکههای اجتماعی منتشر شده است.
« گور ایرانی » یا «گور» زیرگونهای از گورخر آسیایی، گونه نادری از چهارپایان است که در پارک ملی کویر سمنان زندگی می کند. جمعیت گورخر آسیایی در پارک ملی کویر گرمسار به بیش از ۲۹ رأس رسیده است. تنوع ژنتیکی از جمله موضوعاتی است که در پارک ملی کویر به زادآوری و ازدیاد جمعیت این گونه در معرض انقراض کمک کرده است.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست انار گفت: امروزه به دلیل توسعه اراضی کشاورزی و صنایع، معادن، احداث جاده ها، چرای بیرویه دام، اِشغال و تخریب آبشخورهای طبیعی توسط دامهای اهلی، خشکسالی، تعرض و تخریب زیستگاههای گور ایرانی ، باعث شده این حیوان، در معرض خطر نابودی و انقراض قرار گیرد.
زمانی گور در همه دشتهای ایران زندگی میکرد اما به دلیل شکار غیرقانونی و بیرویه این گونه بسیار محدود شده است