مهاجری نوشت: انتقاد از دولتهای یازدهم و دوازدهم لازم است اما آنچه صورت گرفته و میگیرد انتقاد نیست، انتقام است.
مسیح مهاجری مطرح کرد
الآن اگر فضای مجازی حضرات مسئولین را دچار نگرانی کرده، به دلیل بد بودن فضای مجازی نیست بلکه به دلیل بد بودن رفتار خود مسئولین با مردم و حتی با همدیگر است.
"خودانقلابیپنداران، به شادمانی درباره دستیابی به مطلوب خود اکتفا نکرده و در سخنانشان، تمام کسانی را که خواست و نظر این جماعت را قبول ندارند، آماج حملات قرار داده و به دشمنی با اسلام و انقلاب و نظام متهم میکنند."
مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: اینکه در افکار عمومی جا افتاده روحانیت کشور را به این روز انداخته، با استمرار وجود یک فرد روحانی در مسئولیت ریاست جمهوری میتواند این طرز تفکر را تقویت کند و نگرانی مربوط به نهاد روحانیت را افزایش دهد.
رجل سیاسی و مذهبی این برداشتها نیست بلکه بالاتر از این ساده انگاریها است، به همین دلیل خیلیها که رجل سیاسی و مذهبی نبودند تایید صلاحیت شدند. بحث، بحث استصواب نیست، بلکه استسلاق است. یعنی اعمال سلیقه منهای قانون و مصلحت.
مسیح مهاجری نوشت: رئیسجمهوری برای مقطع کنونی کشورمان مطلوب است که بتواند جلوی تجاوز به قانون اساسی را بگیرد و کاری کند که تمام دستگاهها به وظایف خود براساس آنچه قانون اساسی برایشان در نظر گرفته عمل کنند. در حال حاضر در میان افرادی که مایل به نامزدی ریاست جمهوری هستند کسی را که بتواند از عهده این کار بزرگ برآید نمیشناسم.
مسیح مهاجری:
مسیح مهاجری نوشت: محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه زبردست و موفق و سرشناس بینالمللی کشور ما چندین سال است که سیبل چنین اهانتهائی در پوشش انتقاد است. به او به خاطر امضاء سند همکاری ۲۵ ساله با چین انتقاد دارم، ولی در عین حال حمله به او را غیرمنصفانه میدانم.
نکته بسیار قابل تامل اینست که نمایندگان مجلس یازدهم متاسفانه بسیاری از مسائل اصلی را فراموش کرده وبه مسایلی مشغول شده اند که به هیچ وجه مورد نیاز مردم نیستند. اینکه طب اسلامی وطب سنتی رسمیت یابند یا نیابند، هیچ دردی را از جامعه وزندگی مردم دوا نخواهد کرد.
کیهان نوشت: به نظر میرسد افراطیون مدعی اصلاحات - و محافل رسانهای دنبالهرو آنها - بیش از هر چیز، از اینکه دولت، با مدیریتی حزباللهی و پرانرژی نو شود و بساط مدیریت تنبل و اشرافیتزده و غربگرا را برچیند، نگران هستند و به همین دلیل هم سعی میکنند هرکدام از نامزدها را به بهانهای آماج ترور شخصیت قرار دهند یا نسخه مصلحت نبودن نامزدیشان را بپیچند.
دیدگاه علی مطهری و مسیح مهاجری درباره انتخابت 1400
مطهری درباره نامزدی رئیسی هم استدلالی مشابه استدلال مسیح مهاجری مطرح کرد و نوشت: «آقای رئیسی در مسند قوه قضائیه قرار گرفته و اصلاحاتی را در این دستگاه آغاز کرده است. ایشان باید کارش را به نهایت برساند. این که افراد از این شاخه به آن شاخه میپرند کار درستی نیست. لذا بهتر است ایشان وارد انتخابات نشود.»
کنار رفتن روحانیون از صحنه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ به معنای واگذار کردن آن به نظامیان نیست. نظامیان نیز تخصص دیگری دارند که تناسبی با مدیریت سیاسی – اجرائی کشور ندارد. همین حالا که مجلس یازدهم بیش از ۴۰ عضو نظامی دارد و مدیریت آن نیز برعهده یک نظامی است، میبینیم که نهتنها توفیقی در پیشبرد اهداف نظام متناسب با نیاز کشور ندارد، بلکه در مواردی با برخوردهای تهدیدآمیز، شاکله قانونگذاری را از مسیر طبیعی خارج کرده است.
اینکه بعد از چهار دهه که از شکلگیری این نهادها میگذرد، هنوز در شرایط استثنائی کشور توسل به توزیع میلیونها بسته معیشتی یکی از رایجترین راهحلهاست، مفهومی غیر از این ندارد که نهادهای حمایتی در مأموریتی که داشتند شکست خوردهاند.
شما حضرات چرا سخن گفتن از عدالت را فراموش کردهاید؟ چرا به همجناحیهایتان نمیگوئید دست از بداخلاقیهای سیاسی و بیعدالتیهای اقتصادی بردارید تا مردم به پای صندوقهای رأی بیایند و به کاندیدای مورد نظر شما رأی بدهند؟ آیا صدها هزار شهید و جانباز که این مردم برای حفاظت از انقلاب و نظام و کشور دادهاند، کافی نیست که شما را از این بدمستیهای قدرتطلبانه دور کند؟!
مسیح مهاجری میگوید: به شدت و با سرعت به طرف تکثیر آدمهایی با ویژگیهای احمدی نژاد پیش میرویم و این خطر بسیار جدی است.
مسیح مهاجری ، مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: اینکه کسانی در جبهههای جنگ با دشمن به شهادت برسند و افراد دیگری که بحمدالله سالمند و از انواع نعمتها نیز برخوردارند، صرفاً به دلیل همرزم آن شهیدان بودن بگویند چرا باید شهید بشویم، ولی رئیسجمهور نشویم، با «شهادت» به مثابه یک «کالا» برخورد کردن است .
مسیح مهاجری نوشت: اگر پیرو پیامبر رحمت هستیم، باید با کسانی که به این انقلاب و این نظام و این کشور خدمت کردهاند، ولی به هر دلیل با آنها اختلافنظر داریم و بعضی اقداماتشان را نمیپسندیم، به شیوه پیامبر رفتار کنیم. از آنها در هر فرصتی انتقاد کنیم و ایرادهایمان به آنها را بگوئیم و هر قدر مایل هستیم درباره آنها روشنگری کنیم، اما در حق آنها بیانصافی و بداخلاقی نکنیم.
مسیح مهاجری نوشت: اینکه بگوئید بالاترین امنیت را داریم و حتی بگوئید آنقدر امنیت زیاد است که حفاظتها هم باید برچیده شوند و یا بگوئید هیچکس نمیتواند یک مو از سر یک ایرانی کم کند، اینها همه شعارهای خوبی هستند، ولی با شعار نمیتوان امنیت برقرار کرد. حالا هم که نیروی ارزشمندی مثل فخریزاده را از دست دادهایم، با صدور پیام و گفتن اینکه انتقام میگیریم و پدر درمیآوریم، نه فخریزاده به ما برمیگردد و نه مشکل ناامنی مراکز حساس و عناصر کلیدی ما حل میشود.
مسیح مهاجری نوشت: اینکه پرسیدهاند مگر نظامیان چه کار کردهاند که مردم را میترسانید، پاسخ اینست که، چون نظامیان خوبند، حیف است وارد کاری شوند که کار آنها نیست. مخالفت با ورود نظامیان به انتخابات ریاست جمهوری، به این معنا نیست که آنها کار خلافی کردهاند. امام خمینی که نظامیان را از ورود به سیاست منع کردند، خیر آنها را میخواستند.
مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: تاکنون برای مجلس شورای اسلامی براساس آنچه قانون اساسی مقرر کرده، دو وظیفه قانونگزاری و نظارت میشناختیم (رأی اعتماد به وزرا و استیضاح هم بخشی از نظارت است) و حالا با این نوشته آقای رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس معلوم شد نمایندگان مجلس وظیفه سومی هم دارند که صدور حکم اعدام است!
مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله این روزنامه نوشت: این چه منطق غلطی است که مردم مقاوم، همیشه آماده فداکاری، صبور و کمتوقع ایران را مسئول بلائی همچون کرونا بدانیم و ندانمکاریهای مسئولان و مدیران را که به جای تلاش برای حل مشکلات مردم، همواره در حال جنگ و دعوا و متهم کردن این و آن هستند را تبرئه نمائیم؟