افرادی که در کودکی لوس بودهاند، معمولاً ارزش صبر و تحمل را درک نمیکنند و به همین دلیل در بزرگسالی تصمیمهای عجولانهای میگیرند؛ بدون اینکه به عواقب آن فکر کنند.
به باور کارشناسان باید برای کودکان حد و مرزی در نظر گرفت که بتوانند با قوانین آشنا شوند، ولی این قوانین نباید خشک و غیر قابل انعطاف باشند.
به اعتقاد دکتر ملکنیا روانشناس کودک و نوجوان، این سبک فرزند پروری آسیب جدی را برای رشد طبیعی کودک به همراه دارد چراکه والدین کنترلگر در جریان رشد کودک سعی دارند به بهترین نحو فرزند خود را بزرگ کنند و بهنوعی در فرزند پروری کمالگرایی دارند. آنها از اینکه فرزندشان دچار خطا شود، میترسند و سعی میکنند در تمام امور فرزندشان کنترل افراطی داشته باشند. در تمام موقعیتها بهجای فرزندشان تصمیم میگیرند و استقلال او را نادیده میگیرند.
یکی از بزرگترین ظلمهایی که پدر و مادرها به فرزندان شان میکنند این است که بگو مگوها و حتی درگیریهای فیزیکی شان را در حضور آنها انجام میدهند. باید با یکدیگر توافق کنید که حتی در شدیدترین وجوه اختلاف نیز پیش فرزندان تان - حتی اگر نوزاد باشد -جداً و جداً از خشونت کلامی و جسمی پرهیز کنید. (مثلاً میتوانید با اسم رمز "بوبو" این توافق را به همسرتان یادآوری کنید.)
امروز بسياري از دلسوزان، خيرخواهان و صاحبنظران تعليم و تربيت و پيشکسوتان آموزشوپرورش نگران وضع موجود و آينده تعليم و تربيت فرزندان اين مرز و بوم هستند.