چندهمسری به گرههای کور عاطفی و اخلاقی نیز میانجامد. عاطفه شاید تنها چیزی در این جهان باشد که امکان تقسیم یا دستِکم تقسیم مساویاش وجود ندارد. در شرایطی که به دلیل کالاییشدنِ روابط اجتماعی، و بیگانهشدن، امکان بروز عشق به چیزی در حدِّ صفر رسیده؛ چگونه میتوان به احتمال رخدادِ آن در یک خانوادهی چندهمسر امید بست. چندهمسری، گریز از مسئولیتهایی است که در یک جامعهی نرمال و بهسامان بر دوش نهادهای مسئول، گذاشته شده برای تامین حداقّلِ معاش و رفاهیات برای شهروندان. تیر خلاصی بر جسمِ محتضرِ خانواده و نخستین میخ بر تابوتِ آن.