براساس برآوردهای محققان کشور در صورت وقوع زلزله در تهران بزرگای آن بین ۶.۹ تا ۷.۱ ریشتر خواهد بود و این زلزله تخریب ۵۰۰ هزار واحد مسکونی و کشته شدن ۲۵۰ هزار نفر را در پی خواهد داشت.
به منظور تامین آب تهران در زمان زلزله برنامهای در نظر گرفته شده که روی ۸۰ مخزن آب تهران دریچه قطع اضطراری آب وصل شود تا بدین طریق بتوان نگرانی برای تامین آب در زمان حادثه را از بین برد.
جایکای ژاپن: ٥٥درصد ساختمانهای تهران ناپایدار و غیرمقاوم است.
شناسنامه زمینلرزههای آخر هفته بررسی شد
دو زلزله «کوچک» و «شدید» بامداد پنجشنبه و جمعه به ترتیب در شرق استان تهران و شمال استان کرمان به وقوع پیوست. زلزله اول در «دماوند»، با بزرگای ۸/ ۳ ریشتر و زلزله دوم در نزدیکی «هجدک» کرمان و با شدت ۱/ ۶ ریشتری رقم خورد. بررسیهای اولیه دو زلزلهشناس نشان میدهد در پایتخت، نمیتوان نشانهای بین زلزله بزرگ احتمالی با زلزله دماوند متصور شد. البته دو زلزلهشناس بر این نظر هستند که پس از یک دوره آرامش، تخلیه انرژیهای درونی زمین در ایران شروع شده است.
ستاد پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی تشریح کرد
استاد پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله گفت: اگر ساختمان آسیب دیده در پی زمین لرزه اصلی وجود داشته باشد، ممکن است در پس لرزهها فرو بریزد، بنابراین نباید از ساختمانهایی که آسیب دیدهاند ولی ظاهرا هنوز سرپا هستند و کارشناسان این ساختمان را آسیب دیده تلقی میکنند، استفاده کرد.
بررسی مدیریت حمل و نقل در شرایط بحران
پس از زلزله کرمانشاه بازهم بحث احتمال وقوع زلزله در تهران داغ شده است. اتفاقی که با توجه به ایمنی بسیار پایین شهر تهران بدون شک به یک فاجعه تبدیل خواهد شد. در این بین توجه بیش از پیش به مدیریت بحران میتواند از خسارات احتمالی این اتفاق بکاهد. با توجه به مشکلات سیستم حمل و نقل تهران که میتواند در هنگام زلزله به یک گلوگاه خطرناک تبدیل شود در گفتگو با دکتر امیررضا ممدوحی کارشناس ترافیک به بررسی مدیریت حملونقل بحران در شهر تهران پرداخته ایم.
تهران بهطور میانگین هر 200 سال یکبار، با یک زلزله 7 ریشتری لرزیده است. این را سابقه تاریخی وقوع زمین لرزه در پایتخت نشان میدهد. از آخرین بار هم تاکنون 180 سال میگذرد، یعنی 20 سال آینده، سال سرنوشتسازی برای شهروندان تهرانی خواهد بود!
گفتگو با دکتر پویا علاءالدینی
حادثه پلاسکو بهانهای شد تا همه از مخاطراتِ تهران حرف بزنند. شهری که هرلحظه ممکن است در گوشهای یکی از خاطرههایش فرو بریزد، در جایی دیگر ساختمانِ نوسازی آتش بگیرد، خیابانهایش نشست کنند و خودروها را ببلعند و یا از همه ترسناکتر؛ زلزله آن را به یک جهنم واقعی تبدیل کند.
زمينلرزه بامداد ديروز در دماوند كه با بزرگي 3/4 ريشتر، شرق تهران را بهصورت خفيف تكان داد، بار ديگر پرسشها درباره زمان احتمالي زلزلهبزرگ پايتخت را در كانون توجه قرار داد.
بیست و چهار سال پیش در چنین روزهایی مردم شهرهای شمالی کشور عزادار بودند. در روز پایانی بهار 1369 هنگامی که مردم به تماشای مسابقات فوتبال جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا نشسته بودند، زلزلهای به بزرگی 4/7 ریشتر شهرهای رودبار، منجیل، لوشان و ۷۰۰ روستای اطراف را به نابودی کشاند.
دوشنبه گذشته يك ساعت بعد از توفان بيسابقه در تهران، پيامكي با مضمون «تحريك گسلها در اثر توفان و احتمال بروز زلزله در 24ساعت آينده»، از طريق تلفنهاي همراه در بين شهروندان منتشر شد و كمي بعد، اين شايعه كه به همراه توفان وارد شهر شده بود، در فضاي مجازي آب و تاب بيشتري به خود گرفت: «پايتخت در 72ساعت آينده ناامن است و زلزله بزرگ كه سالها احتمال وقوع آن ميرفت، ظرف دو سه روز آينده در اثر توفان سهمگين و فعالشدن سه گسل اصلي، با شدت حداقل پنج ريشتر تهران را تكان ميدهد.»