این خانه که با الهام از برخی ویژگی‌های معماری سنتی شهر اصفهان ساخته شده، در سال ۱۳۹۹ رتبۀ دوم جایزه معمار در بخش تکواحدی مسکونی را به دست آورد؛ خانه‌ای که از بیرون ظاهری متواضعانه و ساده دارد، اما به شکل غیرمنتظره‌ای در درون خود دنیایی از تفاوت و تنوع را پنهان کرده است.
«خانۀ شریفی‌ها» که در سال ۱۳۹۲ عنوان نخست «جایزه معمار» را در بخش تکواحدی مسکونی به دست آورده بود، جایزه بین‌المللی «معمار خاورمیانه» در سال ۲۰۱۴ را نیز کسب کرد و در همان سال به فینال «جشنواره جهانی معماری » راه یافت. وبسایت سی‌ان‌ان در آن زمان این خانه را به یک «مکعب روبیک» تشبیه کرد و لقب «خانۀ تبدیل‌شونده» را به آن داد.
خانه ۵۵، اثر معماران مرکز "کوانچانوک پاکاوالیتورن"، با استفاده از بتن حجیم و نورگیر‌های خاص، فضایی آرام و متناسب با محیط پرتردد ساتون بانکوک ایجاد کرده است. این خانه پنج‌طبقه با یک راه‌پله فلزی شفاف، ارتباط داخلی مناسبی فراهم می‌کند. مساحت پروژه ۴۶۰ متر مربع است و در سال ۲۰۲۱ به پایان رسیده است.
پروژۀ معماری «ویلای ۱۰۲۸» که در زمینی به مساحت ۷۵۰ متر مربع در ساحل خانه‌دریای مازندران ساخته شده، یکی از ۲۵ خانه‌ای بود که امسال به جمع فینالیست‌های جایزه معمار در بخش تکواحدی مسکونی راه پیدا کردند.
معبد به گونه‌ای طراحی شده که شبیه به یک مار بزرگ است، با پیچ و تاب‌های بدنه که نمایانگر حرکت مار است. سر مار ممکن است در ورودی یا بر روی سقف معبد قرار گرفته باشد.
استودیوی معماری هندی تالی‌یِسین از بافت‌های خشن و عناصر بومی برای این خانه آخر هفته در بنگلور استفاده کرده است. اتاق خواب اصلی که در سطح نیم‌طبقه‌ی خانه مشرف به قسمت نشیمن واقع شده، به طور کامل با سطوح بتنی پوشیده شده و با مبلمان چوبی تکمیل شده است.
معماران به دنبال طراحی فضایی بودند که مرز میان انسان و طبیعت را از میان بردارد و احساسی واقعی از زندگی در کوهستان را به ساکنانش ببخشد؛ احساس آزادی و تعلیق در محیطی کاملاً متفاوت از محیط زندگی شهری. برای دستیابی به این هدف، معماران سه مکعب طولی طراحی کردند که در امتداد زمین در جهات مختلف قرار گرفته‌اند و یک پلکان مدور مرکزی آنها را به هم متصل کرده است.
پروژه معماری «خانۀ طاق سبزوار» در جشنواره جهانی معماری سال ۲۰۲۱ در بخش خانه‌های مسکونی شهری مورد تقدیر ویژه قرار گرفت؛ خانه‌ای که در سیمای منحصر به فرد خود، سنت‌های معماری منطقه را با حال و هوای معماری مدرن ترکیب کرده است.
از آنجایی که این خانه در یکی از دورترین نقاط مجاز ساخت‌وساز در روستا قرار گرفته، طراحی آن طوری انجام شده که ساکنان، امنیت و کنترل کاملی بر محیط خود داشته باشند. این شیوه طراحی علاوه بر فراهم کردن نور و دید به بیرون، از دید مستقیم از بیرون به داخل جلوگیری می‌کند. طراحی داخلی خانه نیز به گونه‌ای است که ارتباط بصری بخش‌های مختلف خانه با یکدیگر قطع نشود و بتوان به سهولت، از هر بخش خانه نسبت به بخش‌های دیگر نظارت داشت.
فضا‌های باز همچنین با هدف تغییر الگو‌های رفتاری ساکنان در طول روز، تشویق آنها به گذراندن وقت در این مناطق به جای فضا‌های داخلی است. علاوه بر این، از دیدگاه لذت‌گرایانه، این به کاهش بار‌های سرمایش و گرمایش کمک می‌کند (توجه به نظریه پایداری لذت‌گرای قابل توجه است).
ویلای دارسیب به عنوان یک فرار آرام در قلب دماوند، ایران عمل می‌کند. این ویلا که توسط یک باغ سیب وسیع احاطه شده است، چیزی بیش از یک خانه است. این پناهگاهی است که برای لحظات تأمل و گردهمایی نزدیک طراحی شده است. دارسیب ویلا با الهام از شکل گیری طبیعی شکوفه‌های سیب، با محیط خود هماهنگ شده و تجربه‌ای بی نظیر از زندگی را ارائه می‌دهد.
حضور این درخت در محوطه به قدری ارزشمند بوده که معمار در طراحی یکی از دیوار‌ها به آن انحنای ملایمی داده است. پس از ورود به خانه از این گذرگاه به یک راهرو می‌رسیم که سه اتاق خواب این خانه‌ی ۲۵۰ متری را که هر کدام حمام اختصاصی دارند، از آشپزخانه، نشیمن و غذاخوری جدا کرده است.
پروژۀ معماری «ویلای چشم‌چران»، همانطور که از نامش پیداست، اثری است که برای «تماشا» خلق شده است؛ خانه‌ای که با ساختاری ساده و مینیمالیستی، بر قاب‌بندی منظرۀ وسیع دشت‌های اطرافش متمرکز شده است. این اثر در سال ۱۳۹۶ رتبۀ اول جایزۀ معمار را در بخش «مسکونی تکواحدی» به دست آورد.
جایزه بین‌المللی معماری که توسط موزه هنر شیکاگو و مرکز معماری و طراحی اروپا برگزار می‌شود، پروژۀ «لاس روکاس» در مکزیک را به عنوان یکی از پنج اثر برگزیدۀ خود در سال ۲۰۲۴ در بخش خانه‌های شخصی معرفی کرده است.
فلت‌آیرون، که امروزه اثری نمادین و مهم در تاریخ معماری به حساب می‌آید، در آغاز با تردید و انتقاد زیادی مواجه شده بود.
«جایزه بین‌المللی معماری » (International Architecture Awards) که به صورت سالانه توسط موزه معماری شیکاگو و مرکز معماری و طراحی اروپا برگزار می‌شود، امسال این خانۀ منحصربه‌فرد با سقف کاهگلی را که در منطقه‌ای روستایی در مجارستان ساخته شده، در فهرست پنج برندۀ اصلی خود در بخش «خانه‌های شخصی» قرار داده است.
خانه Coi با معماری خاص و استفاده از مواد طبیعی، فضایی آرام و دکوراسیون روستیک را در دل شهر پرهیاهو ایجاد کرده است. طراحی‌های منحصر به فرد و توجه به نور طبیعی، فضایی دلپذیر و آرامش‌بخش را برای ساکنان فراهم کرده است.
این خانه کوچک که با استفاده از مصالح ساختمانی رایج مانند بتن و آجر ساخته شده است، به عنوان یک نمونه قابل تکرار از معماری پایدار معرفی می‌شود.
پروژۀ معماری «کاسا اِنسو» یک خانه روستایی چشم‌نواز و منحصر به فرد است که اخیرا برنده جایزه معماری MasterPrize Awards آمریکا شد. سال گذشته نیز این پروژه توانسته بود جایزه شایستگی را در رویداد معتبر AZ Awards به دست بیاورد.
در تصاویر زیر رندر‌های هوش مصنوعی را مشاهده می‌کنید.
تکان‌دهنده‌ترین لحظات تاریخی در فیلم‌ها؛ بهترین فیلم‌های تاریخی که فراموش نمی‌شوند 
مردی با این ۱۰ویژگی، قطعاً روح زیبایی دارد؛ چنین مردی را می‌شناسید؟ 
۱۲ گل خوشبو که خانه‌تان را به یک پناهگاه آرامش‌بخش تبدیل می‌کنند 
۵ واقعیت برای پخت ذرت شیرین در کمترین زمان که نمی‌دانستید + بهترین روش کدام است؟ 
اگر می‌خواهید فرزندتان احترام‌تان را حفظ کند این ۷عادت را ترک کنید 
۱۰ فیلم برتر زندایا / بهترین فیلم های زندایا که حتما باید ببینید 
