رهبری

وقتی مسئولان، شورای امنیت ملی، مسئولان و رهبری در کنار سران سه قوه به تصمیمات مشترک می‌رسند، انتظار می‌رود، همه از فرامین تعیین شده تبعیت کنند. مسئله وفاق ملی، مسئله جدیدی نیست و همیشه وجود داشته است. این که تازه اکنون بعد از این همه وقت با ذره بین و چراغ قوه به دنبال مفهوم عبارت وفاق ملی باشیم جای تعجب دارد. وفاق ملی یعنی اتحاد همه ملت، سیاسیون و نخبگان در حوزه منافع ملی. این بسیار مهم است که هیچکس مسائل کشور را به نفع خود یا به سمت خود نبرده و تعبیر نکند. این کار باعث می‌شود مصالح ملی کشور به خطر بیفتد. اما نه فقط دولت باید مراقب باشد که مسائل مختلف به نفع آن‌ها تعبیر نشود و منافع ملی کشور به خطر نیفتد، بلکه مجلس نیز باید به شدت مراقب باشد که موضوع منافع ملی، در راستای جنگ بر سر مسئله وفاق ملی به خطر نیفتد.

این بار خبری از اطلاع دادن پیش از حمله یا ملاحظات برخی مسائل و خطوط قرمز را نخواهیم داشت و خود حزب الله اعلام کرد که وارد یک «افق حرب مفتوح» شده و یک جنگ باز همه جانبه بدون هیچ خط قرمزی در پیش است؛ بنابراین همه نوع عملیاتی، مجاز است که علیه رژیم صهیونیستی، انجام شود.

انقلاب ما سه ویژگی داشت که در طول این چند سال مردم را در صحنه نگه داشته است. اولین آن صداقت مسئولین عالی نظام با مردم بود. امام و رهبری همواره با مردم صادق بودند و تلاشان این بود که مسئولین دیگر نیز با مردم صادق باشند. البته ممکن است عملکرد برخی از مسئولین در بدنه نظام منطبق با سیره رهبری و امام نباشد، اما اینکه امامین انقلاب همواره با مردم صادق بوده‌اند، مورد اتفاق اکثر سیاسون ایران است.

در قانون اساسی به غیر ایرانی بودن نامزد‌های انتخاباتی برای انتخاب رهبر مطلبی ذکر نشده، بنابراین نمی‌توان گفت که یک غیرایرانی نیز می‌تواند به عنوان رهبر توسط مجلس خبرگان انتخاب شود و این امر تقریبا غیرممکن است.

استخدام رهبران سازمانی بر اساس تجربه، زمانی معقول و منطقی است که پیش‌بینی‌ها از آینده مشابه گذشته باشد و شرکت بخواهد در این محیط باثبات و پایدار کارآمدتر پیش برود. این ایده در کسب‌وکار با عنوان «منحنی تجربه» تجلی پیدا می‌کند که می‌گوید هرچه تجربه بیشتر باشد، هزینه‌ها کمتر می‌شوند. اما در بستر بی‌ثبات و متغیر امروزی بعید نیست که ارزش تجربه کمتر از همیشه باشد، چون به‌سرعت قدیمی و منسوخ می‌شود.

براساس تعاریف "رهبران" جلسات بیش تری با سایر مدیران سطوح اجرایی و تعاملات بیش تری با افراد متعدد در داخل و خارج از شرکت دارند این در حالیست که مدیران زمان بیش تری را با کارکنان درگیر در فعالیت‌های عملیاتی می‌گذرانند و جلسات انفرادی بیش تری دارند. رهبران ارتباط و هماهنگی برقرار و ایجاد می‌کنند در حالی که مدیران بر روی افراد تمرکز می‌مایند. این پژوهش نشان داد شرکت‌هایی که توسط رهبران اداره می‌شوند بهتر از شرکت‌هایی که توسط مدیران اداره می‌شوند عمل می‌کنند.

وحدت اولیه را فقط ما می‌دانیم که برای من خاطرات حسرت بار است. ما این لاله را خار کرده ایم و به پای مردم دارد خار می‌رود.

کیهان نوشت: روشن است که رهبر انقلاب از نحوه اجرای نادرست سیاست‌های کلی اصل ۴۴ انتقاد کرده‌اند، نه اینکه به ادعای بی‌بی سی، شیوه اجرای خصوصی‌سازی را درست بدانند.

گفتگوی رهبر انقلاب با وزیر کشاورزی در نمایشگاه توانمندی‌های تولید داخل را ببینید.

رویکرد، ولی فقیه در مدیریت فتنه‌ها، بحران‌ها و مدیریت حوادث و اغتشاشات، رویکردی حکیمانه است که خروجی آن تصمیمات حکیمانه و مبتنی بر آرمانگرایی و واقعیت نگری است. فلسفه مقابله با بحران‌ها و حوادث از نظر رهبری اجرای احکام قرآن، اقامه عدل، حفظ استقلال و تمامیت ارضی، وحدت و اعتماد به نفس ملی است.

رهبر انقلاب در دیدار با جمعی از بانوان گفتند: کسانی که حجاب ضعیف دارند هم دختران خود ما هستند.

رئیس جمهور تهیه سند نقشه راه صنعتی کشور را اقدامی ضروری دانست و افزود: دولت با پرهیز از تصدی گری، بدنبال مدیریت، نظارت و هدایت فعالان اقتصادی و بخش خصوصی است.

مرعشی از لزوم استعفای حسن روحانی پس از خروج آمریکا از برجام گفت و از کنار گذاشتن و کم شدن اختیارات اسحاق جهانگیری در دولت دوازدهم انتقاد کرد.

بسیاری از رهبران سازمانی که ما با آن‌ها کار می‌کنیم احساس انزوا می‌کنند، زیرا آن‌ها با تغییرات مداوم و عدم قطعیت در چالش‌های مربوطه مواجه هستند. بخشی از این احساس انزوای آن‌ها ناشی از این باور ضمنی است که فکر می‌کنند باید همه مسائل را خودشان به تنهایی حل کنند.

الگوی کوانتومی به نوع جدیدی از رهبری نیاز دارد، بسیاری از رهبران نیاز دارند خودشان از نو اختراع کنند، فکر کنند، انجام دهند و در یک مسیر جدید قرار گیرند. رهبران کوانتومی می‌دانند چگونه با ایجاد فرهنگ‌های مراقبتی و مشارکتی، خلاقیت را در زمان عدم‌اطمینان و بی‌ثباتی پرورش دهند.

مدیران معمولا یک‌سری مفروضات اشتباه درباره رهبری سازمانی دارند و بر همان اساس عمل می‌کنند. آن‌ها نقش خود را در سختی‌هایی که می‌کشند کاملا نادیده می‌گیرند. در نتیجه، معمولا شرایط را اشتباه تشخیص می‌دهند، در جست‌وجوی راه‌حل به بیراهه می‌روند و رفتار‌های ناموثر و ناکارآمد در آن‌ها نهادینه می‌شود. آن‌ها نمی‌توانند به‌عنوان یک رهبر سازمانی، یاد بگیرند و رشد کنند.

رهبران سازمانی باید بتوانند با تمام افراد دارای این سبک‌های ارتباطی کار کنند. آن‌ها اغلب حتی باید به‌طور همزمان در یک گروه کاری با چند دسته از این افراد ارتباط برقرار کنند. تفاوت‌های فکری و شناختی افراد باعث می‌شود که اهمیت مهارت‌های ارتباطی برای رهبران سازمانی بیش از پیش شود.

مدل UNIQ با امتحان کردن این دیدگاه شهودی که «جادوی» یادگیری در واقع در نتیجه اثر متقابل سه فعالیت اصلی «ادراک و شناخت» (UN)، «هویت» (I) و «عمل یا تلاش» (Q) حاصل می‌شود، بر سه گذرگاه توسعه‌ای بین آن‌ها متمرکز می‌شود و یک رویکرد کاملا متفاوت را نسبت به یادگیری برای افراد حرفه‌ای ارائه می‌کند.

شرکت‌هایی که می‌توانند در امواج متلاطم امروز و فردا زنده بمانند، آن‌هایی هستند که می‌توانند به سرعت محصولات، خدمات و تجربیات جدیدی برای مشتریان خود بسازند. آن‌ها احساس می‌کنند و می‌سازند، واکنش نشان می‌دهند و رشد می‌کنند و به‌طور همزمان روی بهبود مستمر تمرکز دارند.

یک رهبر سازمانی عالی غالب اوقات خود را صرف شناخت و تجزیه و تحلیل مسائل حوزه کسب‌وکار خویش می‌کند، متناسب با زمان نسبت به ارتقا و گسترش مهارت‌های خود عمل کرده و به‌صورت مستمر در حال یادگیری است و در هیچ مرحله‌ای وانمود نمی‌کند که در همه امور تخصص دارد و برعکس به‌گونه‌ای عمل می‌کند که دیگران بدانند افراد ماهر و با دانش و تجربه گرداگرد وی فعالیت دارند.