فیلم «بی سر و صدا» در پایان با تصویری از آتش و برف به پایان میرسد. آتش نمایانگر میل به نابودی است و برف این زوال را میپوشاند. فیلم در جست و جوی پاسخ چراییها نیست بلکه به دنبال تصویر کشیدن جهنم درونی شخصیتها و اجتماع است. جهنمی که تنها در سکوت صدا دارد.