آتلانتیس

یکی از دلایلی که باعث شده آتلانتیس (Atlantis) به یکی از بزرگ‌ترین معما‌های تاریخ تبدیل شود، این است که هیچ‌کس مکان دقیق آن را نمی‌داند. افلاطون می‌گوید که آتلانتیس در آن سوی ستون‌های هرکول (Pillars of Hercules) قرار داشته که امروزه به تنگه جبل‌الطارق (Strait of Gibraltar) شناخته می‌شود.

جدیدترین سرنخ‌های محققان نشان داده، قاره گمشده « آتلانتیس » در نزدیکی استرالیا احتمالاً ۷۰ هزار سال پیش خانه نیم میلیون انسان بوده است. زمانی که آخرین عصر یخبندان در حدود ۱۸۰۰۰ سال قبل به پایان رسید، گرمایش جهانی باعث بالا آمدن سطح دریاها شد و بخش‌هایی از قاره‌های جهان را غرق کرد.

افلاطون سال‌های آخر عمرش را به پای آتلانتیس گذاشت. او حتی نقشه‌ای از محل تقریبی این شهر هم کشید؛ نقشه‌ای که سال‌ها محل بحث و گفت‌وگو بوده.

آتلانتیس جزیره‌ای افسانه‌ای است که اولین بار در مکالمه‌های افلاطون در ۳۶۰ سال قبل از میلاد مسیح در مورد آن نوشته شده است. بر اساس نشنال جئوگرافیک، این شهر گم‌شده استعاره‌ای است از فساد قدرت و ثروت.

دانشمندان به تازگی در زیر اقیانوسی در شمال جزایر هاوایی چیزی شبیه یک جاده آجری زرد کشف کرده اند که احتمال می‌دهند جاده شهر آتلانتیس باشد.