عشایر آذربایجان که شیوه معیشت و آداب و رسوم خاص خود را دارند در ایران یکی از جذابترین شیوههای زندگی اجتماعی به شمار میآیند، آلاچیق یا مسکن متحرک این عشایر نیز همانند تمامی بخشهای آن نماد و جزوی از زندگی، هویت و میراث فرهنگی این مردمان سخت کوش و پرتلاش محسوب میشود.
آلاچیقها چادرهایی از جنس نمد است که با استفاده از اسکلتی چوبی، به شکل گنبد ساخته و مواد اولیهای آن کاملا طبیعی درست شده و تزئینات آن نیز با استفاده از دستبافتهها و دستساختههای زنان عشایر تامین میشود.
عشایر نغمه زیبای کوچ را همزمان با آواها و نواها در هم میآمیزند، حرکت جمعی عشایر بین قشلاق و ییلاق اگرچه سخت و طاقت فرساست، اما فرزندان صبور ایل بر پهنه دشتها با تلاشی خستگیناپذیر و با صافی و صداقت دلهایشان خاطرات تلخ و شیرین کوچ، تجربههای دیروز و حکایتهای امروز عشایر را به نسل فردا منتقل میکنند.
عشایر شهرستان خرمآباد که بیشتر در استان خوزستان و اطراف سد کرخه مستقر میشوند، پس از پایان دوره قشلاق به طرف ییلاق تابستانی خود حرکت میکنند؛ کوه گرین، کوهپایههای نزدیک سراب کهمان، گاماسیاب و کوههای مخملکوه از نقاط اصلی ییلاق عشایر خرم آباد است که پوشش مناسب گیاهی و آب و هوای معتدل کوهستانی دارند. جمعیت عشایر استان لرستان حدود ۸۴ هزار نفر در ۱۴ ایل و ۱۵ طایفه مستقل برآوردشده است که سالیانه ۱۳۰ هزار تن محصولات دامی،باغی و زراعی تولید میکنند.
هر ساله با شروع تابستان دامنه کوه پایه گرین از رشته کوهای سرسبز با پوشش گیاهی و آب و هوایی معتدل کوهستانی زاگرس ، محل مناسبی برای ییلاق عشایر شهرستانهای دلفان و سلسله است .این عشایر قشلاق خود را در شهرستانهای پلدختر و مرزهای جغرافیایی لرستان با استان خوزستان می گذرانند .مردمان این قشر از جامعه با وجود سختی هایی که در سبک زندگیشان وجود دارد بسیار مهمانواز وخون گرم هستند.