محققان از پایگاه داده ژنوم شاملِ مجموعهای از دیاِناِیهای باستانی که برنده جایزه نوبل، سوآنته پابو، گردآوری و منتشر کرده بود، به عنوان مرجع استفاده کردند که به آنها امکان میداد که ویژگیهای گیرندههای بویایی هر سه گونه انسان را با نگاه کردن به ژنهای مرتبط با آن شناسایی کنند.
آنچه پژوهشگران را شگفتزده کرد این بود که فقدان بویایی تا چه اندازه میتواند نامنتظره و سردرگمکننده باشد. برای برخی مثل این بود که چراغی خاموش شده باشد، در دو یا سه ساعت از ۱۰۰ به صفر برسند، مثل اینکه بینی از کار افتاده باشد.