صادق چوبک

صادق هدایت یکی از برجسته‌ترین نویسندگان، مترجمان و روشنفکران معاصر ایران است که تأثیر بزرگی بر ادبیات فارسی و تفکر مدرن ایرانی گذاشته است. او با نوشتن داستان‌ها و آثار تاثیرگذار، به ویژه رمان معروف «بوف کور»، جایگاهی خاص در ادبیات فارسی پیدا کرده است.

در سال‌های پس از شهریورماه ۱۳۲۰، عوامل سیاسی بر کار بسیاری از نویسندگان تاثیر گذاشت و حتی پاورقی‌نویسان آثاری انتقادی‌نما نوشتند. دراین‌میان نویسندگان بسیاری با تاکید بر توان دگرگون‌کننده ادبیات به‌مثابه اقدامی سیاسی، داستان‌هایی پدید آوردند که موضوع اغلب‌شان افشای بیدادگری‌های حاکمیت و ستایش از تلاش انسان‌های آزادی‌خواه برای دستیابی به عدالت اجتماعی بود.

ایرج پارسی‌نژاد گفت: واقعیت این است که احسان طبری و حزب توده از یک‌سو و آل‌احمد و جامعه سوسیالیست‌ها از سوی دیگر می‌کوشیدند نیما و شعرش را وسیله‌ای برای تبلیغ مرام و مسلک سیاسی خود کنند. اما «غوغاگری» آل‌احمد منحصر به تبلیغ او برای نیما نبود.

ناصر زراعتی می گوید: شاید لازم نباشد بگویم تا پیش از صادق چوبک ، هیچ نویسنده دیگری در ایران - حتی پیش‌کسوت او: صادق هدایت که بسیار برای چوبک عزیز و محترم بود و تا پایان عمر نیز همچنان عزیز و محترم باقی ماند- این‌گونه محیط‌ها و فضا‌ها و شخصیت‌هایی را با این دقت و ریزبینی و ریزه‌کاری روی کاغذ نیاورده بوده است. البته که آن زمان هم مانندِ اکنون، دوران رواج گسترده ادبیات داستانی الکی و سطحی سانتیمانتال بود.