در این تصویر که متعلق به نوامبر ۱۹۷۷ است؛ دانشجویان ایران با پلاکاردهایی که محتوای ضد شاه دارد، در مقابل کاخ سفید، به سفر شاه اعتراض میکنند.
همسر محمدرضا پهلوی، گفت: مشاوران همسرم، دولت و خود شاه به علائم هشدار توجه نکردند؛ محمدرضا شاه خیلی درگیر سیاست بود و او به افراد اشتباه اعتماد کرد و دست بسیاری از ژنرالها و مقامات عالی را آزاد کرد.
روزنامه اطلاعات ۱۲ مهر ۱۳۳۲ نوشت که در تاریخ محمدرضا پهلوی و ثریا اسفندیاری بعد از کودتا راهی رامسر شدند.
در عهد قاجار تهران صورت هشت ضلعی ناقصالاضلاعی داشت که با خندقی که به دورش حفر کرده بودند از اراضی اطرافش جدا میشد و ارتباط آن با خارج شهر تنها به وسیله دروازهای بود که اطرافش ساخته شده بود. عرض خندق بین شش تا 10 ذرع و عمق آن تقریباً چهار ذرع بود و این آخرین خندق شهر بود که در زمان ناصرالدینشاه حفر شده، محدوده شهر را نسبت به برج و باروهایی که در عهد شاه طهماسب صفوی کشیده شده بود و بیش از یک فرسخ محدوده نداشت تا چهار برابر وسعت بخشیده بود....
در ۱۶ اسفند ۱۳۲۸ (ششم مارس ۱۹۵۰)، دولت ایران اسرائیل را به رسمیت شناخت و این موضوع بهطور رسمی از جانب نماینده ایران در سازمان ملل اعلام شد و اطلاعیه رسمی دولت دراینباره نیز ۱۰ روز بعد صادر شد. درپی این اعلام بود که تعدادی از نمایندگان مجلس شورای ملی به مخالفت با این اقدام برخاستند، از آن جمله عبدالصاحب صفایی، نماینده مجلس شورای ملی و سیدمحمد تدین، نماینده مجلس سنا بودند.
اردشیر زاهدی، سفیر رژیم پهلوی در آمریکا گفت: ضربالمثلی فارسی داریم که بر اینها منطبق است: بدترین آدم کسی است که سینه مادرش را گاز گرفته است! یک عدهای مصداق این ضربالمثل هستند و تِز میدهند که: بروید و روی ایران بمب بیندازید! بر سر چه کسی؟ سر مردمی که بیجهت به آنها ظلم میشود؟ روی سر مردمی که اینطور شرافتمندانه مشکلات را تحمل میکنند تا بتوانند به مملکتشان کمک و خدمت کنند. این مردم قابل احترام و افتخارند. ممکن است عدهای از این حرفها خوششان نیاید و فحش هم بدهند.