نویسندگان به این نتیجه رسیدند که نسبت ایزوتوپ‌های روتنیم با نسبت‌های موجود در سایر سیارک‌های کربنی شناخته‌شده تطابق دارد و عامل قتل‌عام دایناسورها یک سیارک کربنی از نوع «سی» (C) بوده است.
در ۲۰ فوریه ۱۸۲۴، ویلیام باکلند در سخنرانی خود، بر اساس چند قطعه استخوان یافت شده، نظریه‌ای مبنی بر وجود موجودی به نام مگالوسوروس مطرح کرد. البته درک اولیه او از این موجود کاملاً نادرست بود. او مگالوسوروس را شبیه به یک خزنده غول پیکر چهاردست و پا تصور می‌کرد.
پیری انسان ممکن است تحت تاثیر میلیون‌ها سال تسلط دایناسورها بر روی کره زمین بوده باشد.
بقایای ژئوشیمیایی و ارگانیک در سوابق فسیلی بطور روشن شرایط فاجعه‌آمیز در دوره انقراض دایناسور‌های یاد شده را ثبت می‌کند؛ هر چند تاثیرات شرایط ایجاد شده در آن زمان روشن است اما علت این انقراض نامشخص مانده است.
جامعه علمی جهان تا حد زیادی موافق هستند که این دهانه برخوردی مدفون، در انقراض دایناسورها نقشی کلیدی داشته است. به گفته آنان شدت این برخورد به قدری زیاد بوده است که هر چیزی در فاصله چند کیلومتری محل برخورد کاملا نابود شده، لرزه‌های ناشی از این انفجار سونامی عظیمی را ایجاد کرده و به دنبال آن آتش‌سوزی‌های مهیب به بخش اعظمی از حیات بر روی زمین خاتمه داده است.
«وتا» یک نوع جیرجیرک بدون بال غول پیکر است که در منطقه اقیانوسیه و مشخصا در جزیره نیوزیلند یافت می شود. وتا یکی از بزرگترین حشرات جهان است که اندازه آن به 20 سانتیمتر و وزن آن به بالای 70 گرم می رسد. به باور برخی کارشناسان این حشره از دوران انقراض دایناسورها جان سالم بدر برده است و تاکنون توانسته نسل خود را بر روی زمین حفظ کند هرچند که در حال حاضر جزو گونه های در معرض انقراض است.
دیکنسونیا (Dickinsonia) ۵۵۰ میلیون سال پیش زندگی می‌کرد. این موجودات بیضی‌شکل شناور از نظر اندازه بسیار متفاوت بودند؛ برخی به اندازه یک ناخن و برخی دیگر به اندازه یک بشقاب. این حیوانات آنقدر ابتدایی بودند که حتی اسکلت هم نداشتند. برخی از دانشمندان تصور می‌کردند که دیکنسونیا حتی حیوان نیست، بلکه قارچ است؛ اما این موضوع بعدا رد شد.
نتایج نشان می‌دهد که ساروپود‌ها در اوایل تکاملشان به اندازه‌های استثنایی خود رسیده‌اند و با تکامل هر خانواده ساروپود جدید، یک یا چند دودمان به طور مستقل به وضعیت عالی دست یافته‌اند.
محققان می‌گویند هرچند گردن دراز تانیستروفئوس، نقطه‌ضعف این حیوان بوده است؛ خزندگان تقریباً ۱۷۵ میلیون سال با گردن‌های بلند و سفت دوام آوردند؛ نکته‌ای که نشان می‌دهد این عضو بدن نقشی مهم در دوران تریاس ایفا می‌کرده است.
هنگام پیدایش دایناسورها ، رینکوسورها خزندگان غالب روی زمین بودند، اما ویژگی آناتومیکی خاصی ممکن است به انقراض آنها منجر شده باشد.
یک نقشه به شما نشان می‌دهد که ۶۶ میلیون سال پیش، وقتی دایناسورها توسط یک سیارک عظیم از بین رفتند، زمین چگونه بود.
استخوان‌های فسیل‌شده از محسوس‌ترین شواهد دایناسورها هستند، اما تنها راه مطالعه درباره‌ی این حیوانات ماقبل‌تاریخ نیستند.
دیرینه شناسان دانشگاه بریستول با بررسی شکل دندان‌های دایناسور‌های اولیه، شبیه‌سازی عملکرد دندان‌های آنها با مدل‌سازی محاسباتی و مقایسه آنها با خزندگان زنده و رژیم غذایی آنها، تنوع ریخت دندانی دایناسور‌های اولیه را بررسی کردند. آنها دریافتند که اجداد بسیاری از گروه‌های دایناسور‌های گیاه خوار، همه چیزخوار بوده‌اند و اجداد علفخواران معروف گردن دراز مانند دیپلودوکوس یا دوتیرکی‌ها نیز گوشت می‌خوردند.
اگر امروز یک فسیل کشف کنید هر DNA دایناسور درون آن مدت‌هاست که از هم پاشیده شده است. این بدان معناست که تا آنجایی که دانشمندان می‌دانند و حتی با استفاده از بهترین فناوری موجود امروز نمی‌توان یک دایناسور را از DNA آن ساخت.
دایناسورها ی نیمه کاره و رها شده، اکنون در حال فروپاشی هستند و در اطراف منطقه متروکه و پوشیده از علف‌های هرز به اندازه ۱۲۰ زمین فوتبال پراکنده شده‌اند.
«سیارۀ ماقبل تاریخ» سریال مستندی است که مثل یک ماشین زمان ما را به تماشای منظره‌های شگفت‌انگیز زمین در دوران دایناسورها می‌برد. جلوه‌های بصری خارق‌العاده و روایت جذاب این مستند آن را به یکی از بهترین مستند‌های طبیعت تبدیل می‌کند که تا به حال دیده‌ایم.
دیرینه شناسان در یک کشف جالب توجه موفق به شناسایی فسیل دایناسوری شدند که به احتمال زیاد در اثر برخورد شهاب سنگ مرگباری که موجب اتقراض دایناسورها شد، کشته شده است.
سوسک‌ها بیشتر از ما زندگی خواهند کرد!
شاید بسیاری ندانند که سوسک‌ها در زمان دایناسورها هم وجود داشتند، اما به طرز شگفت انگیزی از رویداد انقراضی که به احتمال زیاد حاصل برخورد سنگ‌های فضایی بود جان سالم به در بردند، اما چگونه؟!
دانشمندان دیرینه شناس اخیراً با بررسی فسیل‌هایی که در آمریکای شمالی یافت شده، به جزئیاتی از آخرین روز زندگی دایناسورها پیش برخورد سیارک‌های که منجر به انقراض آنها شد، دست یافتند.
دیرینه شناسان طی حفاری‌های گسترده خود در نزدیکی دیوار چین، موفق به شناسایی تعداد شگفت انگیزی از فسیل پرندگان عصر دایناسورها شدند که بیش از ۱۲۰ میلیون سال قدمت دارند.
طرز تهیه ۵ نوع غذای ساده و متفاوت با عدس + معرفی انواع عدس و کاربرد آنها 
بیوگرافی بازیگرانی که در مراسم جشنواره حافظ ۱۴۰۳ جایزه گرفتند 
زیباترین مسافت ۴۵ کیلومتری ایران؛ سفری رویایی در جاده سیاهکل دیلمان 
۱۰ کار سریع که پس از رفتن مهمان‌ها باید انجام دهیم تا همه چیز مثل قبل شود 
چرا کلاچ خودرو سفت می‌شود؟ چگونه آن را نرم کنیم؟ 
۶ فیلم فانتزی جدید برای علاقمندان به هری پاتر 
