دلواپسیم: «کرامت انسانی» قربانی «فلاکت اقتصادی»
عصر ما، عصری است که نگاه «بُخور و بِخَر» بر زندگی حاکم است، آدمیان می خواهند از هرآنچه به آنها عرضه میشود تأییدی بگیرند مبنی بر اینکه چقدر با آن «چیزی» میشود خرید. ما در شهرهای بزرگ در لوای حاکمیت مطلق «ارقام و اعداد» زندگی می کنیم. در عصر تبدیل کیفیت به کمیت، انسانیت و شأن آدمی بر این اساس مورد قضاوت قرار می گیرد: چقدر حقوق می گیری؟ آپارتمانی که در آن ساکنی چند متر است؟ متری چند فی میخورد؟ چه ماشینی سوار می شوی؟ مدلش چند است؟ چند خریده ای؟ مدل گوشی تلفن همراهت چیست؟ چقدر می ارزد؟ و...