فرارو- فارن پالسی از مناظرات سیاست خارجه جمهوری خواهان تا بحران مالی اروپا را به بحث کشانده تا از پیروزی اجتناب ناپذیر اوباما در انتخابات سال آینده بگوید.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو، با توجه به مناظرات ریاست جمهوری هفته گذشته جمهوری خواهان در مورد سیاست خارجه آمریکا، باید گفت که این بحث ها چندان ارتباطی با سیاست خارجه آمریکا ندارند. خلاصه آنچه مطرح شد اشاره ناچیزی به تاثیر بر مسائل بین المللی آمریکا داشت. تنها یکی از این افراد می تواند نامزد جمهوری خواهان باشد. و با نظری به مناظرات شنبه گذشته، حتی کسب سمت ریاست جمهوری آمریکا برای همان یک نفر نیز چندان محتمل نیست.
در نتیجه مواضع بی روح هرمان کین، بی ربط است. موضع حمایتی سیاسیون تند رو از مسئله شکنجه بی ربط است. فرمول مبتنی بر صفر کمک های خارجی که از سوی ریک پری مطرح شد، بی ربط است. حتی فضل فروشی های نیوت گینگریچ جمهوری خواه هم بی ربط است. چراکه این مسائل، مواضع سیاست خارجه محسوب نمی شوند. آنها فریادهای ناامیدکننده برای جلب توجه هستند.
متاسفانه، نظرات متفکرانه ای جان هانتسمن که خود را تواناترین، اندیشمندترین، با تجربه ترین و معتبرین نامزد می داند نیز بی ربط است. حتی با وجود نقطه نظراتی که از سوی میت رومنی مطرح می شود، هنوز هم نمی توان وی را رئیس جمهور بعدی آمریکا دانست. بار دیگر همه احتمالات ریاست جمهوری به باراک اوباما باز می گردد، به 10 دلیل؛
1. اوباما همان کسی است که متصدی این پست خواهد بود. و مسئله اصلی این است که وی با اطمینانی روز افزون می داند که در حال حاضر در کدام موضع می تواند امتیاز کسب کند. مسئله مهم و حیاتی اقتصاد است.
2. علیرغم آشوب اقتصادی اروپا، برخی عوامل نشان می دهند اقتصاد آمریکا در طول سال آینده روندی رو به بهبودی خواهد داشت. دیگر بخش های جهان نیز در تعامل با بازارهای نوظهور روندی رو به رشد را تجربه خواهند کرد، به خصوص ژاپن. از همه مهمتر، احتمال اینکه نرخ بیکاری آمریکا به حدود بهتری برسد و به 8 درصد نزدیک شود بسیار است. همین امر می تواند برای ارائه این ایده که اوباما از لبه پرتگاه کنار رفته و شرایط را با روشی نزدیک به رونالد ریگان در سال 1984 بهبود بخشیده، کافی باشد.
3. اوباما نیز مانند ریگان مورد علاقه مردم است و به عقیده آنها به سختی تلاش می کند که کار درست را انجام دهد. همین امر به علاوه نشانه هایی از پیشرفت توانسته وی را با مردم آمریکا همگام کند.
4. به علاوه، هیچ یک از نامزدهای انتخاباتی رونالد ریگان نیستند. هیچ یک از آنها حتی جورج دبلیو بوش هم نیست که این امر بیانگر نکته ای است. میت رومنی سفیدترین مرد سفیدپوست آمریکا است. وی در عرصه روزنامه نگاری هم هیچ اقبالی برای جهش ندارد چراکه اگر صادقانه بگوییم هیچ روایتی در مورد وی وجود ندارد که بتواند قلب ها را به دست آورد. دلیل این مدعا می تواند تلاش ناامیدانه حزب جمهوری خواه برای یافتن یک جایگزین باشد.
5. این تلاش برای یافتن جایگزین می تواند منجر به معرفی یک نامزد سوم شود. اگر این فرد رون پاول باشد وی جایگزین رومنی خواهد شد. به نظر نمی رسد چپی ها، چالشی مشابه را برای اوباما ایجاد کنند.
6. در شرایطی که مسائل جهانی و خارجی مانند اختلافات با ایران می تواند به محبوبیت اوباما ضربه بزند، این عوامل به احتمال زیاد، موجب اطمینان خاطر وی در سیاست خارجه شده و با در نظر گرفتن تمایل مردم به حمایت از رئیس جمهور در زمان های بحرانی، گمان اینکه شرایط فعلی به نفع نامزدهای جمهوری خواه باشد اشتباه محض است.
7. در واقع با وجود اینکه سیاست خارجه در مرکزیت انتخابات قرار ندارد، اوباما توانسته با انجام کاری قابل توجه موفقیتی را کسب کند. در حال حاضر با توجه به عملکرد آمریکا در مورد بن لادن، العولقی، قذافی، عمل به تعهدات در مورد عراق، شروع خروج از افغانستان و بازسازی محبوبیت جهانی آمریکا چندان آسان نیست که اوباما را مورد انتقاد قرار داد.
8. هنوز در مورد یک به یک افراد در این کمپین انتخاباتی بحث نکرده ایم. نامزد جمهوری خواهان هر کسی که باشد باید در برابر رئیس جمهور بسیار منظم، باهوش، آماده و کاریزماتیک فعلی به میدان رقابت بیاید. کدامیک از نامزدهایی که شنبه شب به مناظره پرداختند می توانند با اوباما مقابله کند؟
9. حزب جمهوری خواه در هیل، از طریق تی پارتی و از طریق عوامل تندروی خود دسته ای از سیاست ها را به تصویب رسانده است که در شرایط فعلی چندان کارساز نیستند. آنها باید کاری بزرگ در جهت مشکلات اقتصادی انجام دهند. اما آنها نه تنها مانند یک مانع در هیل عمل کرده اند بلکه بیشتر طرفداری از میلیونرهایی را به عهده گرفته اند که تمایلی به پرداخت مالیات ندارند و مخالف تحمل سهم عادلانه خود از باری هستند که مردم برای بهبود شرایط باید به دوش بکشند.
10. علاوه بر این، طرفداران پیشرو برای حمایت از حزب جمهوری خواه، افرادی شبیه به خودشان هستند... جان بوهنر و اریک کانتور و میشل مک کول. این امر آمریکا را در فضای فعلی گرفتار می کند.
با توجه به مناظرات شنبه جمهوری خواهان که بسیاری را ناامید کرد باید گفت هیچ یک از مسائل مطرح شده اهمیت چندانی ندارند. در حال حاضر با نظر به شرایط، رئیس جمهوری بعدی آمریکا باید همان رئیس جمهوری فعلی ایالات متحده باشد.
