
فولاد این فصل سایه سقوط را ندید، اما مدعی هم نشد.
در روزهای پایانی فصل گذشته رقابتهای لیگ برتر فوتبال کشورمان هواداران فولاد خوزستان اصلاً اوضاع خوبی نداشتند و فولاد خوزستان ناامیدانه در مصاف با حریفان به میدان میرفت تا شاید با کسب امتیاز بتواند همچنان به کارش در لیگ برتر ادامه دهد. ماندن فولاد در لیگ برتر، در هفته پایانی و در مصاف خوزستانیها با نساجی قائمشهر در نهایت به وقوع پیوست. البته فولادیها خیلی خوششانس بودند که تیم تحت هدایت ساکت الهامی در آن روزها جواز بقا را دریافت کرده بود و اگر غیر از این بود شاید وضعیت در بازی پایانی و در استادیوم شهید وطنی به شکل دیگری پیش میرفت و ماندن فولاد در لیگ برتر به، اما و اگر جدی میکشید. اما این فصل از رقابتها برای فولاد طوری دیگری رقم خورد. فولادیهای خوزستان که حسابی از سقوط ترسیده بودند، با قطعی شدن ادامه حضورشان در این رقابتها، خیلی زود دست به کار شدند تا تیمی را راهی بیست و چهارمین دوره لیگ برتر کنند که نه تنها تیمشان سایه سقوط را احساس نکند، بلکه در بالای جدول ردهبندی قرار بگیرد. آنها خیلی زود تغییرات در مدیریت، کادرفنی و بازیکنان را شروع کردند و سرمربی قهرمان فصل گذشته را از دست پرسپولیس درآوردند و روی نیمکت تیمشان نشاندند.
در این بین جذب بازیکنان ستاره نیز آغاز گردید. آنها یوسوپوف را برای حفاظت از دروازه انتخاب کردند و بازیکنانی مثل گوستاوو بلانکو، ساسان انصاری، احسان پهلوان، موسی کولیبالی و... را به میدان فرستادند. اما مهمتر از همه اینها جذب گلمحمدی توسط فولاد بود. یحیی گلمحمدی به عنوان پرافتخارترین مربی شاغل در لیگ برتر فوتبال، به واسطه سالها حضور در کورس قهرمانی و رقابت بالای جدول، مسلماً هیچ وقت به کمتر از قهرمانی و مدعی بودن در رقابتها رضایت نداشته و این دقیقاً چیزی بود که فولادیها میخواستند.
یحیی با استراتژی بازگشت دوباره فولاد خوزستان به جمع مدعیان بالانشین جدول ردهبندی این رقابتها، پا به فولاد آرهنا گذاشت و خیلی زود نیز توانست تفکرات خود را به بازیکنان قالب کند. فولاد با هدایت گلمحمدی در این رقابتها، برخلاف فصل گذشته مقابل هیچ حریفی از پیش بازنده محسوب نمیشد و توانست با رسیدن به جایگاه چهارمی جدول، جهشی بزرگ نسبت به فصل گذشته شکل دهد. اکنون یحیی گلمحمدی محبوبیت خوبی در فولاد خوزستان دارد و شاید باز هم به کارش در این تیم برای فصل آینده ادامه دهد، اما با وجود جایگاه خوب فولاد و حتی احتمال کسب سهمیه آسیایی به نظر میرسد یحیی گلمحمدی با وجود اینکه توانست سایه سقوط را از سر فولاد بردارد، اما نتوانست آنطور که مدیران فولاد برنامهریزی کرده بودند، به بهترین شکل امتیازها را جمعآوری کند. فولاد خوب شد، اما هیچ وقت نتوانست از جایگاه چهارمی بالاتر بیاید و حتی گاهی جایگاه چهارمی این تیم هم تهدید شد.
اتفاقاً تیم سابق یحیی یعنی پرسپولیس هم معمولاً بالاتر از فولاد در هفتههای گذشته حضور داشته و فولاد با همه ظرفیت و توان خوبی که داشت، نتوانست جایگاه بهتری از چهارمی را کسب کند. همانطور که گفته شد فولاد یحیی گلمحمدی یک شانس مجدد برایش وجود داشت، بازی معوقه مقابل تراکتور بهترین فرصت برای یحیی و تیمش بود تا بیشتر از آنکه پرسپولیسیها فکر میکردند، یحیی به تیمشان نزدیک شود، اما با وجود اینکه فولاد خوزستان در خانه خودش بازی میکرد، گلمحمدی سه امتیاز این بازی را از دست داد تا فاصله معناداری در سه بازی مانده تا پایان رقابتها، از صدر، رده دوم و حتی رده سوم جدول بگیرد. چیزی که به طور حتم به هیچ وجه خوشایند مدیران فولاد خوزستان نیست و همه چیز را در فولاد در ابهام قرار خواهد داد. فولاد گلمحمدی در سه بازی پایانی باید به مصاف تیمهای چادرملوی اردکان، استقلال خوزستان و ملوان برود که کار راحتی مقابل این تیمها نخواهد داشت، اما اگر بتواند با خوششانسی در این بازیها به حداکثر امتیاز برسد و البته مدعیانی مثل سپاهان و پرسپولیس هم با بدشانسی و لغزش روبهرو شوند، شاید فولاد بتواند به حداقل چیزی که انتظار هواداران و مدیران این تیم بود، دست پیدا کند. در هر صورت به نظر میرسد مأموریت یحیی گلمحمدی در این فصل از رقابتها ناتمام خواهد ماند و البته ادامه همکاری او با خوزستانیها نیز در ابهام قرار خواهد گرفت چرا که فولاد در این دوره از رقابتها، جام حذفی را هم از دست داده و این هم از نظر مدیران فولاد دور نمیماند.
منبع: ایران ورزشی