تصاویر؛ قالی‌های ابریشمی کشمیر، قربانی جنگ تجاری آمریکا

فرارو- محمد یوسف و همسرش شمیمه، با پاهای چهارزانو جلوی دار قالی نشسته‌اند و با مهارت گره‌هایی متوالی می‌زنند تا طرح‌های گل‌دار قالی‌های مشهور کشمیری را خلق کنند؛ هنری که اکنون با خطر تعرفه‌های گسترده‌ی دولت ترامپ روبه‌رو شده است.

به گزارش فرارو، قالی‌های دست‌بافت اصیل کشمیری معمولاً از ابریشم خالص و گاه از پشم خالص بافته می‌شوند که کار دشوارتری است. نسل‌های متوالی از هنرمندان، این هنر را سینه‌به‌سینه منتقل کرده‌اند تا بقای آن را تضمین کنند. با اینکه این قالی‌ها با قیمت‌های بالایی به فروش می‌رسند، بیشتر صنعتگران به‌سختی قادر به تأمین هزینه‌های زندگی خود هستند.

شمیمه، ۴۳ ساله، در کارگاه تاریک‌شان در شهر سرینگر، مرکز منطقه تحت کنترل هند در کشمیر، گفت: من فقط به شوهرم کمک می‌کنم تا درآمدی در حد گذران زندگی داشته باشیم.
وی و محمد با ریتمی هماهنگ، نخ‌های رنگی ابریشم را می‌بافند و گاه به کاغذ زردرنگی نگاه می‌کنند به نام نقشه که الگوی بافت را به شکل کدها، اعداد و نقشه‌ای رمزی از رنگ‌ها نمایش می‌دهد. هر دوی آن‌ها از سنین ۹ و ۱۰ سالگی این هنر را آموخته‌اند.

این صنعت طی دهه‌ها درگیری بر سر منطقه مورد مناقشه میان دو رقیب هسته‌ای، هند و پاکستان، و با وجود تغییرات سلیقه در مد و دکوراسیون، همچنان باقی مانده و زینت‌بخش کاخ‌ها و موزه‌ها بوده است.

اما بازرگانان کشمیری می‌گویند که تعرفه‌های جدید دونالد ترامپ، بر واردات به ایالات متحده می‌تواند ضربه‌ای جدی به این صنعت در حال تهدید وارد کند. صنعتی که اکنون با چالش رقابت با قالی‌های ماشینی ارزان و کم‌رنگ شدن حضور نسل جوان روبه‌روست.

اگرچه این تعرفه‌ها عمدتاً صنایع بزرگی مانند چین را هدف قرار داده بودند، اما به‌طور ناخواسته صنایع سنتی مناطق مانند کشمیر را نیز گرفتار کرده‌اند. صنایعی که برای بقا وابسته به بازارهای ایالات متحده و اروپا هستند.

بر اساس آمار رسمی، تنها صادرات قالی از هند به آمریکا حدود ۱.۲ میلیارد دلار از مجموع ۲ میلیارد دلار صادرات جهانی ارزش دارد.

محمد، ۵۰ ساله، می‌گوید که او تنها بافنده باقی‌مانده در محله‌اش در بخش قدیمی شهر سرینگر است؛ جایی که حدود ۲۰ سال پیش بیش از ۱۰۰ بافنده به مشاغل دیگر روی آوردند.

وی گفت: من ماه‌ها صرف گره‌زدن یک قالی می‌کنم، اما اگر تقاضایی نباشد، مهارت‌ ما بی‌ارزش می‌شود.

با این حال، هزاران خانواده در کشمیر به این صنعت وابسته‌اند و تعرفه سنگین ۲۸ درصدی باعث می‌شود قالی‌های وارداتی برای مصرف‌کنندگان و فروشندگان آمریکایی بسیار گران‌تر شود.

محمد با طعنه پرسید: اگر این قالی‌ها در آمریکا گران‌تر می‌شوند، یعنی دستمزد ما هم بیشتر می‌شود؟ پاسخ کارشناسان: بعید است. افزایش قیمت برای مصرف‌کننده در آمریکا، به معنی افزایش درآمد بافندگان نیست، بلکه معمولاً به کاهش سفارش‌ها، کاهش درآمد و نااطمینانی بیشتر برای صنعتگران منجر می‌شود.

این افزایش قیمت حتی ممکن است خریداران را به سمت قالی‌های ماشینی و ارزان‌تر سوق دهد و بافندگان کشمیری را به حاشیه براند.

دست‌اندرکاران این صنعت هشدار می‌دهند که اگر سیاست‌های تجارت جهانی به نفع صنایع سنتی تغییر نکند، میراث گره‌خورده کشمیر ممکن است به تدریج نابود شود.

ولایت علی، یکی از فروشندگان قالی کشمیری، گفت شریک تجاری‌اش که قالی‌ها را به آمریکا، آلمان و فرانسه صادر می‌کرد، دست‌کم 12 سفارش را که در حال ساخت بودند، لغو کرده است.