به نظر می‌رسد قبای معاونت پارلمانی برای جناب دبیری از همان اول گشاد بوده و اینکه بر چه اساسی ایشان برای این مسولیت انتخاب شده‌اند خود جای تعجب دارد.
رحمن پاداش (فعال سیاسی-اجتماعی)؛ خبر برکناری معاون پارلمانی رییس‌جمهور با ادبیاتی محکم، قاطع و کم سابقه از طرف رییس جمهور محترم با واکنش‌های مثبت زیادی از طرف شهروندان رو‌به‌رو شده است. با این حال چیزی که در این روز‌های بیم و امید مغفول مانده است صحبت‌های جناب معاون پارلمانی سابق در متن منتشره در فضای مجازی ایشان می‌باشد. متن منتشره توسط ایشان نشان میدهد که با گذشت ۴۶ سال از عمر انقلاب همچنان نسل سیاستمداران طلبکار منقرض نشده است. در این نوشتار به بررسی متن ایشان از چند زاویه میپردازیم.
به نظر می‌رسد جناب معاون پارلمانی سابق هنوز متوجه نشده که علت اصلی رای آوری تمام کابینه در مجلس هیچگونه ارتباطی به ایشان نداشته و صرفا محصول رایزنی‌های رییس جمهور با حاکمیت و قوای دیگر می‌باشد. ایشان به خوبی می‌داند که اگر همین رایزنی‌ها نبود هیچ وقت دکتر میدری، دکتر ظفرقندی و دکتر همتی از فیلتر تنگ چنین مجلسی رد نمی‌شدند.
بودجه مثل هر دولت دیگری در زمان مشخص به مجلس ارسال و بعد از چکش‌کاری‌های مجلس تصویب شد. اینکه چرا ایشان تصویب بودجه را به عملکرد خوب خود اختصاص می‌دهند بر اهل فن پوشیده است. انتظار می‌رود دقیقا ایشان بفرمایند کدام بخش بودجه با رایزنی‌های ایشان تصویب شد. آیا بودجه نهاد‌های خاص قطع شده بود و مجلس آن را تصویب کرد؟ آیا بودجه مجلس یا صدا و سیما کاهش پیدا کرده بود و توسط مجلس تصویب شد؟
ایشان قبل از استیضاح همتی از برگزاری «جلسات اقناعی» با نمایندگان صحبت کرده بود. این چه جلسات اقناعی است که به استیضاح و برکناری وزیر می‌انجامد؟ این که خودش در زمان جلسه استیضاح وزیر سابق اقتصاد در مجلس حضور نداشت خود حکایت دیگری دارد. از طرفی تلاش‌های طیفی از نمایندگان مجلس و فشار‌های مضاعف برای برکناری معاون راهبردی رییس‌جمهور نیز نشان میدهد جناب معاون پارلمانی در زمینه تعامل با مجلس نیز ایشان ناموفق بوده است.
روابط عمومی معاون پارلمانی در ابتدا خبر سفر به قطب را تکذیب کرد و آن را حاشیه سازی خواند، اما بعد از حکم برکناری ایشان مشخص شد که روابط عمومی کذب گفته است؛ بنابراین آیا برای دولتمردی در تراز جمهوری اسلامی و در «دولتی که مفتخر به اقتدا با هم مولای متقیان» است دروغگویی از نشانه‌های خطای عملکردی نیست؟ نکند جناب معاون پارلمانی انتظار دارد برای ایشان به واسطه ناکارآمدی و عدم رعایت الزامات دولت وفاق و صرفاً به خاطر «دوستی دیرین» برایشان جشن گلریزان برپا کنند؟
بر مبنای مفروضات بالا، به نظر می‌رسد قبای معاونت پارلمانی برای جناب دبیری از همان اول گشاد بوده و اینکه بر چه اساسی ایشان برای این مسولیت انتخاب شده‌اند خود جای تعجب دارد.
