«البته زندگی سلبریتی‌ها و کنجکاوی برای کشف رخدادهای آن، در همه جای دنیا وجود دارد، اما جعل عکس و خبر برای جلب فالوئر و دنبال‌کننده بیشتر را نمی‌توان ذیل فرهنگ هواداری قرار داد. به نظر می‌رسد این سندروم ناشی از نوعی اختلال عاطفی در بخشی از جامعه ماست که نیازمند توجه‌اند؛ توجهی افراطی که برای جلب نظر دیگران به خود، به جعل خبر دست زده و با خبرسازی‌های کذب، کمبود توجه خود را جبران و ارضا می‌کند.»
جعل عکس تصویر چهره‌های معروف اتفاق تازه‌ای نیست، اما از وقتی که استفاده از هوش مصنوعی بسط اجتماعی پیدا کرده، تولید عکس و فیلم‌های جعلی به ویژه از چهره‌های مشهور و سلبریتی‌ها به قدری زیاد شده که این فرصت تکنولوژیکی در حال تبدیل شدن به تهدیدی جدی در عرصه مجازی است.
به گزارش ایران، آنچه بر تأسف این سندروم فتوشاپ‌سازی می‌افزاید، استفاده برخی از صفحات سینمایی و خبری در اینستاگرام و تلگرام از همین عکس‌ها و اخبار جعلی است که حتی به اخلاق حرفه‌ای خود هم پایبند نیستند و بدون آزمودن صحت خبر به انتشار آن دست می‌زنند. این حجم بالای تولید اخبار و تصاویر جعلی، صرفاً برای جذب فالوئر بیشتر و منافع مالی و کاری برآمده از آن صورت گرفته و مصداقی از بی‌اخلاقی رسانه‌ای است و یا بی‌اطلاعی و ساده‌انگاری.
البته زندگی سلبریتی‌ها و کنجکاوی برای کشف رخدادهای آن، در همه جای دنیا وجود دارد اما جعل عکس و خبر برای جلب فالوئر و دنبال‌کننده بیشتر را نمی‌توان ذیل فرهنگ هواداری قرار داد. به نظر می‌رسد این سندروم ناشی از نوعی اختلال عاطفی در بخشی از جامعه ماست که نیازمند توجه‌اند؛ توجهی افراطی که برای جلب نظر دیگران به خود، به جعل خبر دست زده و با خبرسازی‌های کذب، کمبود توجه خود را جبران و ارضا می‌کند.
ظهور و گسترش هوش مصنوعی و کاربرد عمومی آن هم بر شدت این سندروم افزوده و شاهد جعل انواع و اقسام عکس و ویدیوهایی هستیم که اغلب با تصویری از سلبریتی‌ها گره می‌خورد و به تولید محتواهای کاذب و جعلی می‌انجامد که صرفاً به مثابه تمهیدات سودجویانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
واقعیت این است که پاپاراتزی‌ها هم در جهان رسانه‌ای، قواعد و قوانین خود را دارند و در دایره اخلاق حرفه‌ای فعالیت می‌کنند. آنچه در شبکه‌های اجتماعی ما به واسطه فناوری‌های نوین دیجیتالی صورت می‌گیرد نوعی دستکاری در واقعیت است و می‌تواند مصداق فریب افکار عمومی به مثابه جرم هم تعریف شود.
این جعل‌سازی‌ها نه نت‌ها به اعتماد عمومی خدشه وارد می‌کند بلکه زیست فردی سلبریتی‌ها را هم دچار مخاطراتی می‌سازد. اگر بخواهیم این رخداد را در یک خوانش کلی‌تر جامعه‌شناسانه مورد تحلیل قرار دهیم باید آن را مصداقی از گفتمان ابتذال بدانیم که متأسفانه بر زیست-مجازی ما حاکم شده و سلامت روایت و سلامت روانی را تهدید می‌کند.
گاه برخی از این محتواهای ساختگی مصداق شوخی و کمدی است که صرفاً برای خنده و سرگرمی تولید می‌شوند و همه کارکرد آن را می‌دانند مثل شوخی تصویری که چند سال پیش با عباس جدیدی در گرفتن عکس سلفی شده بود اما جعل عکسی که در ارتباط با خبر بیماری ترانه علیدوستی صورت گرفته نه شوخی کردن با خبر که شوخی گرفتن خبر و اطلاع‌رسانی بود و می‌تواند آسیب‌های اجتماعی گزنده‌ای در پی داشته باشد و اخلاق عمومی را در سراشیب سقوط قرار دهد.
سوء‌استفاده از شهرت فقط توسط افراد مشهور صورت نمی‌گیرد بلکه گاهی با شهرت آن‌ها صورت می‌گیرد و این هشداری است تا بفهمیم در جهان رسانه‌ای امروز، رعایت اخلاق رسانه‌ای ضرورت بیشتری دارد.
