نیروی زمینی ارتش با طراحی و ساخت دو سلاح تک‌تیرانداز کالیبر سنگین با نام‌های «شاهر» و «باهر» به فناوری ساخت سلاح‌های مرگبار تک‌تیرانداز دست یافته است که قاتل دشمنان و مهاجمان هستند.
تجهیزات انفرادی از عوامل مهم و تاثیرگذار در رزم زمینی هستند که به افزایش توانمندی‌های سربازان لشکر‌ها و یکان‌های شرکت‌کننده در نبرد کمک می‌کنند.
به گزارش فارس، اسلحه‌های انفرادی و سلاح‌های ویژه نفرات، به همراه دیگر تجهیزات، نقش اساسی در حفظ اقتدار کشور‌های درگیر در جنگ و دستیابی به پیروزی در مقابل دشمنان ایفا می‌کنند.
سلاح‌های تک تیرانداز کالیبر سنگین از دهه ۱۹۸۰ میلادی به خدمت نظامی درآمدند و معمولاً از کالیبر ۱۲.۷ میلی‌متر استفاده می‌کنند. این سلاح‌ها برای نابودی نیرو‌های پیاده، زره‌پوش‌ها و استحکامات دشمن در فواصل ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ متر طراحی شده‌اند.
پس از آن، توسعه و تحقیقات برای ساخت سلاح‌هایی با کالیبر‌های بزرگتر مانند ۱۴.۵ میلی‌متر و ۲۰ میلی‌متر آغاز شد تا قادر به هدف قرار دادن و انهدام زره‌پوش‌های تقویت‌شده و سنگر‌های بتنی در فواصل بیش از ۲ کیلومتر باشند. جالب توجه است که امروزه جمهوری اسلامی ایران نیز به این دانش دست یافته است.
اسلحه‌های تک‌تیرانداز به‌حدی از اهمیت بالایی برخوردارند که فرماندهان نظامی کشور‌های مختلف جهان به طراحی و ساخت این نوع تسلیحات توجه ویژه‌ای دارند.
در این راستا، مسئولان دفاعی و نظامی جمهوری اسلامی ایران پس از پایان جنگ تحمیلی، به سمت طراحی و تولید انواع سلاح‌های بومی حرکت کردند تا در این زمینه به خودکفایی کامل دست یابند و به همین منظور، دستیابی به خودکفایی را به عنوان یکی از اهداف اصلی خود قرار دادند.
امیر سرتیپ حیدری فرمانده نیروی زمینی ارتش روز گذشته در اولین جشنواره تسلیحاتی نظیر تک‌تیرانداز‌های «شاهر» و «باهر» از جمله جنگ‌افزار‌هایی هستند که توسط سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش تولید شده است.
ابتدای سال ۱۳۹۴ بود که نیروی زمینی ارتش از یک سلاح تک تیرنداز سنگین طراحی و ساخته شده در سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی خود رونمایی کرد که «باهر» نام داشت.
این اسلحه دارای ۶۲ کیلوگرم وزن، ۴ کیلومتر بُرد کلی (برد موثر: ۳ کیلومتر) و یک کالیبر ۲۳ میلی‌متری است که توسط نیروی پیاده نظام حمل و استفاده می‌شود.
لوله بسیار بلند برای افزایش شتاب و دقت گلوله، نصب یک شعله پوش بزرگ و نصب بر روی بالگرد‌های نیرو‌های مسلح از ویژگی‌ها و مزیت‌های خاص این اسلحه است.
کارایی اصلی باهر برای انهدام سنگر‌های بتنی، برجک‌های دیده‌بانی و سامانه‌های راداری عنوان شده است.
طراحی و ساخت انواع مختلف سلاح‌های تک‌تیرانداز بومی در نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران اهمیت و مزایای بسیاری در صحنه‌های مختلف عملیاتی به‌ویژه نبرد‌های سنگین دارد.
دقت بالا در مسافت‌های طولانی، توانایی نابودسازی تجهیزات سنگین دشمن، برتری روانی، حفاظت از یگان‌های خودی، دقت بالا در از بین بردن اهداف مهم و عملکرد مؤثر در شرایط خاص جزو مهم‌ترین مزایای سلاح‌های تک‌تیرانداز سنگین است.
نخستین اقدام نیروی زمینی ارتش برای طراحی و تولید سلاح تک‌تیرانداز سنگین در سال ۱۳۹۱ ثمر داد و سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی نزاجا از اولین دستاوردش با نام «شاهر» رونمایی کرد.
کالیبر این اسلحه از نوع ۱۴.۵ میلی‌متری و دارای ۴ کیلومتر برد عملیاتی، ۲۲ کیلوگرم وزن و ۱.۵ متر طول است.
این سلاح به‌علت ابعاد و وزن سنگین خود نیازمند این است که توسط ۳ نفر حمل و مورد استفاده قرار بگیرد.
قابلیت تخریب سنگر‌های بتنی، نفوذ به ادوات زرهی، بالگرد‌ها و تجمعات نفرات دشمن جزء مهم‌ترین ماموریت‌های اسلحه «شاهر» است.
ویژگی خاص این اسلحه نیز قابلیت رقابت با اسلحه‌های سری M ۱۰۷ آمریکایی است.
اسلحه‌های سری M ۱۰۷ که توسط شرکت Barrett ساخته شده‌اند و در حال حاضر به‌طور گسترده توسط نظامیان آمریکایی در منطقه استفاده می‌شود، قادرند هدف انسانی را در فاصله ۲ هزار متری هدف قرار دهند.
در مقابل، سرباز ایرانی مسلح به سلاح شاهر می‌تواند دشمن را از فاصله دو برابر این میزان، یعنی ۴ هزار متر، هدف قرار دهد. این برتری چشمگیر سلاح ایرانی نسبت به نمونه‌های سنگین غربی، توانمندی نظامیان ایرانی را در هر گونه درگیری احتمالی به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
