مراسم اهدای جوایز هم ۲۶ ژانویه ۲۰۲۵ در شهر کازان روسیه برگزار شد و نمایندگانی از هند، ایران، چین، مصر، قزاقستان، قرقیزستان، پاکستان، ازبکستان، آفریقای جنوبی و روسیه در رشته‌های مختلفی از جمله تأثیرگذاری رسانه‌ای، کارآفرین اجتماعی، دیپلماسی عمومی، پژوهشگر جوان و ابتکارات زیست‌محیطی موفق به دریافت جایزه شدند.
حسنا سلیمی دانشجوی دهه هفتادی مقطع دکتری مطالعات هند دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران است که در «رویداد رهبران جوان بریکس و سازمان همکاری شانگهای» توانست جایزه پژوهشگر سال ۲۰۲۵ را در بین ۴۰۰ شرکت‌کننده از کشور‌های عضو بریکس و شانگهای کسب کند. او از آن دسته دانشجویانی است که هم‌زمان با تحصیل در دانشگاه، در قامت استادی در ۲ دانشگاه دولتی، زبان ایتالیایی را در مقطع کارشناسی تدریس می‌کند و یکی از ویژگی‌هایی شاخص این چهره علمی که او را در معرفی پژوهشگر برتر با شرکت‌کنندگان متمایز کرده، تسلط و آشنایی به ۱۰ زبان زنده دنیاست. دختری که به نظر می‌رسد بیش از سن خود از بلوغ فکری برخوردارست.
سلیمی که فارغ‌التحصیل رشته علوم انسانی از دبیرستان فرزانگان تهران است، با وجود قبولی در رشته علوم سیاسی در دانشگاه تهران، دانشگاه ایتالیا را برای تحصیل، هدف گرفت و پس از پایان این دوره به تهران بازگشت و به دلیل علاقه شخصی به ژاپن با جست‌و‌جو و کاوش در اینترنت، رشته مطالعات ژاپن را برگزید و برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد وارد دانشگاه این کشور شد. او پس از پایان تحصیلات کارشناسی ارشد مطالعات ژاپن، مجدد به کشور بازگشت و با وجود برخی مخالفت‌ها و سرزنش‌ها، ایران را برای ادامه تحصیلات تکمیلی رشته مطالعات هند را برگزید و اکنون دانشجوی دکتری دانشگاه مطالعات جهان دانشگاه تهران است.
قبل از آغاز مشروح گفت‌و‌گو با سلیمی، به طور مختصر به رویداد رهبران جوان بریکس و سازمان همکاری شانگهای اشاره می‌کنیم که سلیمی از ایران به عنوان پژوهشگر برتر این رویداد برگزیده شد.
رویداد رهبران جوان بریکس و سازمان همکاری شانگهای، دو ابتکار مهم بین‌المللی هستند که هر کدام اهداف و حوزه‌های فعالیت خاص خود را دارند. رویداد رهبران جوان بریکس (BRICS Youth Leaders Forum) یک گردهمایی بین‌المللی با هدف تقویت همکاری و تبادل‌نظر میان جوانان کشور‌های عضو بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) است و ایران به همراه پنج کشور آرژانتین، مصر، اتیوپی، عربستان سعودی و امارات متحده عربی که در سال ۲۰۲۴ عضو بریکس شدند، این رویداد فرصتی را برای جوانان کشور‌های عضو فراهم می‌آورد تا در مورد مسائل جهانی، چالش‌های مشترک و فرصت‌های همکاری در حوزه‌های مختلف مانند اقتصاد، فناوری، آموزش، فرهنگ و توسعه پایدار بحث و تبادل‌نظر کنند.
این رویداد شامل کارگاه‌های آموزشی و تخصصی، جلسات شبکه‌سازی و ارائه طرح‌های مشترک است و شرکت‌کنندگان آن از طیف‌های مختلفی از جمله دانشجویان، کارآفرینان، پژوهشگران و فعالان اجتماعی هستند. رویداد رهبران جوان بریکس به عنوان بخشی از تلاش‌های گسترده‌تر برای تقویت همکاری‌های چندجانبه میان کشور‌های عضو بریکس در نظر گرفته می‌شود و نقش مهمی در شکل‌دهی به آینده این کشور‌ها و جهان ایفا می‌کند.
سازمان همکاری‌های شانگهای هم یک سازمان میان‌دولتی با اهداف سیاسی، امنیتی و اقتصادی که بر امنیت منطقه‌ای و همکاری‌های استراتژیک متمرکز است. حال رقابت بین رویداد رهبران جوان بریکس و سازمان همکاری‌های شانگهای با وجود اینکه دو نهاد اهداف و حوزه‌های فعالیت متفاوتی دارند، اما هر دو به نوعی در راستای تقویت همکاری‌های بین‌المللی و افزایش نفوذ کشور‌های عضو در صحنه جهانی عمل می‌کنند و به دنبال افزایش همکاری‌های بین‌المللی و کاهش وابستگی به نهاد‌های غربی و همکاری‌های چندجانبه در حل چالش‌های جهانی هستند.
مشروح گفت‌وگوی ایرنا با حسنا سلیمی را در زیر بخوانید.
به ایرنا خوش آمدید؛ خودتان را معرفی کنید و اینکه چه شد، در این رویداد شرکت کردید و عنوان پژوهشگر سال را به خود اختصاص دادید؟
حسنا سلیمی هستم و دانشجوی دکتری مطالعات هند از دانشگاه تهران. رویداد رهبران جوان بریکس و سازمان همکاری شانگهای سالانه در پنج حوزه «بهترین پروژه دیپلماسی عمومی سال»، «شخصیت اثرگذار رسانه‌ای سال»، «کارآفرین اجتماعی سال»، «ابتکارات محیط زیستی سال» و «پژوهشگر سال» برگزار می‌شود. رویدادی که از بین این پنج عنوان، جایزه پژوهشگر سال به من تعلق گرفت. مراسم اهدای جوایز هم ۲۶ ژانویه ۲۰۲۵ در شهر کازان روسیه برگزار شد و نمایندگانی از هند، ایران، چین، مصر، قزاقستان، قرقیزستان، پاکستان، ازبکستان، آفریقای جنوبی و روسیه در رشته‌های مختلفی از جمله تأثیرگذاری رسانه‌ای، کارآفرین اجتماعی، دیپلماسی عمومی، پژوهشگر جوان و ابتکارات زیست‌محیطی موفق به دریافت جایزه شدند.
در این رویداد از نهاد‌های معتبر کشور‌های عضو بریکس و سازمان همکاری‌های شانگهای، معرفی‌نامه‌ای به اعضا داده شد که کشور‌های عضو بر اساس شاخص‌های این رویداد، افراد را معرفی می‌کنند. از ایران هم مجمع شهرداران آسیایی این معرفی‌نامه را به عوامل این رقابت ارائه کرد و من هم مقالاتی در حوزه مطالعات ژاپن که در آن به بررسی دو اثر نویسنده ژاپنی درباره مدرنیزاسیون پرداخته شد و همچنین ارائه چکیده مقاله آموزش صلح در کتب تاریخ مدارس ژاپن در کنفرانس پنجمین همایش بین‌المللی صلح و حل منازعه مطالعات جهان دانشگاه تهران و چاپ آن در یکی از مجلات معتبر این دانشگاه، به این رویداد ارسال کرده بودم که در نهایت به عنوان پژوهشگر برتر انتخاب شدم. البته در این رویداد بیش از ۴۰۰ درخواست از سوی اعضای این کشور‌ها ارائه شد که در واقع رقابت سنگینی بود.
یکی از وجوه اشتراک دو نهاد بریکس و شانگهای، داشتن برنامه برای مشارکت جوانان و تقویت تبادلات فرهنگی است که بریکس رویداد‌هایی مانند رهبران جوان بریکس را برگزار می‌کند و سازمان همکاری شانگهای نیز برنامه‌هایی مانند رویداد‌های جوانان شانگهای را سازماندهی می‌کند، آیا برپایی ترکیبی بریکس و شانگهای با عنوان (رویداد رهبران جوان بریکس و سازمان همکاری شانگهای) مدل جدیدی است که به این شکل برگزار شد؟
هر کدام از این نهاد‌ها کارکرد‌های متفاوتی دارند، اما این رویداد، نوآورانه است که برگزار شده و تا آنجا که مطلع هستم طراح این ایده از روسیه بود که چنین رویدادی را برگزار کنند و میزبانی این دوره را شهر کازان روسیه بر عهده گرفت که با هزینه میزبان در این رقابت‌ها حضور یافتیم و به نظر می‌رسد رویداد رهبران جوان بریکس و سازمان همکاری‌های شانگهای هر دو به دنبال تقویت همکاری‌های بین‌المللی هستند.
بریکس در واقع بر مشارکت جوانان کشور‌های عضو بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی، ایران، آرژانتین، مصر، اتیوپی، عربستان سعودی و امارات متحده عربی) متمرکز است و هدف اصلی تقویت همکاری‌های فرهنگی، آموزشی، فناوری و اجتماعی میان جوانان و ایجاد شبکه‌های ارتباطی و تبادل ایده‌ها را برای حل چالش‌های جهانی مانند تغییرات اقلیمی، نابرابری و توسعه پایدار، دنبال می‌کند، با توجه به کسب عنوان پژوهشگر سال از بین بیش از ۴۰۰ شرکت‌کننده، سهم شما به عنوان نماینده ایران کجاست؟
افتخارآفرینی و اینکه بتوانم برای کشورم موثر باشم، سهم من از نماینده ایران در رویداد‌های بین‌المللی است. می‌خواهم در اینجا اشاره کنم که یکی از شاخص‌های پژوهشگر سال، چاپ مقاله است که اگر این شاخص نبود درخواست بررسی نمی‌شد و در کنار آن یکی از علل اصلی‌تر انتخاب من به عنوان پژوهشگر، تسلط و آشنایی به چند زبان بود که برای هر کدام از برندگان در هر پنج عنوان، پوستری تهیه کردند که در پوستر من اشاره به ۱۰ زبان زنده دنیا بود و از آنجا دریافتم که در علت انتخاب من، این ویژگی بیشتر دیده شد و این رویداد بین‌المللی برای من جذاب بود و جذاب‌تر اینکه بتوانم نماینده ایران باشم و افتخارآفرینی کنم. از این منظر با کسب این عنوان مسئولیت من سنگین‌تر می‌شود، زیرا باید تلاش بیشتری کرد تا به طور کلی در آینده افتخارآفرینی کرده و فکر می‌کنم حتی اگر بتوانم برای یک نفر هم موثر باشم، با علاقه دنبال خواهم کرد.
از نگاه خودتان ویژگی برجسته حسنا سلیمی برای کسب عنوان پژوهشگر سال چه بوده است؟
پیشینه آکادمیک و زبان یکی از موارد است که البته آن را به خاطر علاقه شخصی‌ام می‌خوانم. من علوم انسانی می‌خوانم و همیشه معتقدم یکی از مهم‌ترین کار‌هایی که می‌کنیم اینکه بتوانیم منابع را به زبان اصلی بخوانیم. به عنوان نمونه من در رشته مطالعات هند درس می‌خوانم و باید تلاش کنم منابعی که مطالعه می‌کنم به زبان هندی باشد نه ترجمه تا بتوانم فهم درستی از مطالب داشته باشم. زبان یکی از شاخص‌هایی بوده که در بررسی این رویداد مهم دیده شد و مابقی هم پیشینه آکادمیک است که هر فرد باید داشته باشد. از وقتی یادم می‌آید همیشه برای تحصیل وقت می‌گذاشتم. زمانی که در دبیرستان فرزانگان تحصیل می‌کردم همکلاسی‌هایی که با من هم دوره بودند همیشه سطح علمی بالایی داشتند و اینها موجب شد تا به دنبال پیشینه تحصیلی قوی آکادمیک باشم که پس از سال‌ها این تلاش‌ها دیده شد.
سیر تحصیلات تکمیلی شما از دانشگاهی در ایتالیا آغاز شد و مقطعی در دانشگاه ژاپن و اکنون در دوره دکتری به تهران ختم شد، دلیل این مدل از سیر تحصیلات چه بود؟
در دوره دبیرستان در المپیاد ادبی شرکت می‌کردم و در سال پایانی تصمیم گرفتم تا دوباره در المپیاد ادبی شرکت کنم که سال سختی هم بود و توانستم مدال نقره کسب کنم، اما واقعیت این بود که در کنکور هم شرکت کردم و در رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران پذیرفته شدم با این وجود فرصتی حاصل شد تا گذرم به دیار ایتالیا بیافتد. البته همیشه به خودم می‌گفتم که دبیرستان فرزانگان در خیابان ایتالیا است و شایداز ایتالیا سر در بیاورم و از آنجا واقعاً گذرم به ایتالیایِ واقعی افتاد (با خنده) من به زبان فرانسه مسلط بودم، اما از زبان ایتالیایی چیز خاصی بلد نبودم ولی، چون ریشه‌های زبان این دو کشور یکی بود توانستم سریعتر زبان ایتالیایی را فرا بگیرم و کارشناسی خود را با معدل کامل در دانشگاه ایتالیا اخذ کنم، اما واقعیت، تصمیم به برگشت گرفتم.
چه شد که برگشتید؟
مهم‌ترین اصل تحصیلی من، هدفگذاری درست است. آن برهه مصادف شد با روز‌های کرونا و از طرفی شرایط به سمتی رفت که با خودم می‌گفتم به ایران برگردم و فکر کنم و سپس مسیر تحصیلی را با توجه به علاقه شخصی انتخاب کرده و ادامه دهم. در واقع پس از پایان دوره کارشناسی در روابط بین‌الملل در ایتالیا لزومی نمی‌دیدم که بمانم و در همان دانشگاه ادامه تحصیل دهم، چون سقف رشد من در آنجا در همین حد بود و شرایط به گونه‌ای شد که فکر کردم باید برگردم و برگشتم.
چه شد تصمیم گرفتید مطالعات ژاپن را برای کارشناسی ارشد انتخاب و این بار به ژاپن سفر کنید؟
کشورشناسی که ما در حوزه مطالعات جهان انجام می‌دهیم موضوع نو و تازه‌ای از تحصیلات است که با خیلی از رشته‌ها متفاوت بوده، اما چون به کار فرهنگی علاقه‌مند هستم، مطالعات فرهنگی و زبانی ژاپن را به چند دلیل انتخاب کردم؛ نخست اینکه ظرفیت بالا برای تحقیق را دارد و دوم اینکه از باب شوخی وقتی بچه بودم یکی از کارتون‌های مورد علاقه‌ام فوتبالیست‌ها به ویژه شخصیت کارتونی سوباسا بوده (با خنده) و خاطره جمعی قشنگی که از ژاپن داریم، فکر کردم که این کشور واقعاً ارزش مطالعه دارد و از طرفی به این زبان آشنایی داشتم. سوم اینکه ارتباط بین ایران و ژاپن غنی است و آخر اینکه در گذشته هم به این کشور سفر داشتم که همه باعث شد تا برای ادامه تحصیل در این رشته وارد دانشگاه ژاپن شوم.
تهران آخرین مقصد فعلی شما در مقطع دکتری شد و با توجه به علاقه‌مندی شما به مطالعات ژاپن چرا آنجا ادامه تحصیل ندادید و برای بار سوم به ایران بازگشتید؟
من با قاطعیت گفتم که می‌دانم چه کار می‌کنم و معتقدم یک محقق نیاز دارد به عنوان نمونه از چه نگاهی خط فرهنگی را بررسی می‌کند و اینکه اکنون قرار نیست همه چیز را بدانم، چون معتقدم تا پایان عمرم این سیر ادامه دارد، اما مطمئن هستم که انتهای این مسیری که در آن هستم به یک قاب قشنگ از کار فرهنگی در قاره آسیا برسم و برای همین سیر تحصیلی خود را این گونه انتخاب کردم. جالب است وقتی مطالعات جهان را انتخاب کردم باز عده‌ای گفتند چرا مطالعات اروپا نمی‌خوانید و چرا آسیا. تصور من از آسیا یک پهنه غنی و با اصالت است و فقط یکی باید بیاید و بتواند تحقیق انجام دهد و از نظرم وجوه مشترک بین ایران و ژاپن و ایران و هند زیاد است که روی هم رفته باعث شد تا به این جمع‌بندی برسم که ژاپن انتخاب خوبی برای مقطع کارشناسی ارشد است و در ادامه چرا مطالعات هند را در ایران دنبال کردم! ما به عنوان محقق احتیاج داریم تا در رفت و آمد با خارج کشور باشیم، چون ارتقای سطح تحصیلاتمان به این وابسته است ولی فکر کردم می‌توان در تهران دکتری خواند و کار‌های تحقیقاتی کرد یا سفر‌های کوتاهی با عنوان فرصت مطالعاتی داشت.
برگشت من به ایران قطعاً علاقه به کشورم بوده و هست و اینکه انسان تغییراتی را پشت سر می‌گذارد و متوجه چیز‌هایی می‌شود که در می‌یابد عمر کوتاه است و انسان در گذر زمان بالغ می‌شود. آن موقع فکر کردم هدف تحصیلی من در مقطعی در ایتالیا و ژاپن تمام شده و بیشتر از این ارتقای خاصی نمی‌یابم. به همین دلیل ذهنم را متمرکز کردم و وقتی مجدد به ایران بازگشتم همان‌جا مطالعات هند را ادامه دادم.
با پایان دوره دکتری در دانشگاه تهران، فعالیت خود را در اینجا دنبال می‌کنید؟
بله. البته این امکان وجود دارد دنبال موقعیت‌هایی مثلاً پسا دکتری در خارج کشور باشم. قطعا به لحاظ پیشینه کاری برای ما فوق‌العاده است. اما امیدوارم که هر آنچه را یاد می‌گیرم در نهایت در ایران به دانشجویان انتقال دهم که این جزء افتخار هر ایرانی است.
پس با این روند، مقصد بعدی شما برای پسا دکتری کدام کشور است؟
سوال سختی پرسیدید. باید ببینم آن موقع چه اتفاقی می‌افتد، اما حقیقتی که وجود دارد به عنوان نمونه درباره مطالعات هند، مقصد بعدی می‌تواند کشور هند باشد. البته برخی استادان معتقدند انگستان هم برای مطالعات هند بسیار قوی است آن هم به دلیل ارتباطات بین این دو کشور در گذشته که به هر حال باید شرایط را دید.
شما در جایی اشاره کردید که آسیا را به دلیل پیشینه غنی دوست دارید چرا پسا دکتری در انگستان؟
بله با کمال افتخار به آسیا علاقه‌مند هستم و هند برای پسا دکتری یکی از گزینه‌هاست، اما اگر هم به هر دلیلی آنجا نشد کشور‌های اروپایی هم از دیگر گزینه‌هاست، اما آنچه برای من در مسیر تحصیل مهم است اینکه هدفمند به موضوع نگاه می‌کنم که سابقه تحقیق درباره هند داشته باشند. البته ژاپن را رها نمی‌کنم و به احتمال زیاد به خاطر اینکه موضوع دکتری من هند است به طور تطبیقی بیشتر مدنظر قرار می‌گیرد.
شما به ۱۰ زبان زنده دنیا مسلط هستید؟
چند وقت پیش داشتم فکر می‌کردم به یاد روزی افتادم که یک دختر هشت ساله بودم و همیشه در ذهنم این بود که با زبان‌های دنیا حرف بزنم که می‌توان گفت به رویای مانده در ذهنم کمی نزدیک شدم. به فرانسه، انگلیسی و ایتالیایی مسلط هستم و خوب حرف می‌زنم. ژاپنی هم چند سال کار کردم البته در ژاپن مدرکی وجود دارد به اسم مدرک جی ال پی تی که زبان قوت زبان ژاپنی را می‌سنجد که در این زمینه کار کردم الان هم به نوعی هندی می‌آموزم و می‌توانم بخوانم و صحبت کنم، چون رشته‌ام در مقطع دکتری مطالعات هند است. ترکی استانبولی را هم شروع کردم. آلمانی را سالیان پیش خواندم، اما متاسفانه رها کردم که باید کار کنم. زبان روسی را هم در حال آموختن هستم. اسپانیایی هم متوجه می‌شوم. در کنارش زبان عربی را از دوره دبیرستان دنبال می‌کردم و فارسی هم که زبان مادری من است. در نهایت معتقدم آدم هیچ وقت نمی‌تواند ادعا کند که همه چیز را بلد است به فارسی هم این ادعا ندارم چه برسد به زبان خارجی.
با توجه به تسلط و آشنایی به زبان‌های مختلف تدریس هم می‌کنید؟
سه سال به صورت حرفه‌ای و به شکل خصوصی تدریس را آغاز کردم، اما از مهر ماه امسال فرصتی فراهم شد تا در دانشکده زبان و ادبیات خارجی دانشگاه تهران زبان ایتالیایی در مقطع کارشناسی تدریس کنم و همین ترم بهمن ماه یا نیمسال دوم تحصیلی در مرکز زبان‌های خارجی زبانشناسی دانشگاه صنعتی شریف، واحد اختیاری برای زبان‌های خارجی غیر انگلیسی تعریف شده که پیش از این زبان‌های اسپانیایی فرانسه و آلمانی تدریس می‌شد، اما از دو هفته پیش، تدریس زبان ایتالیایی کلید خورد و در آنجا هم تدریس را آغاز کردم.
از دیدگاه شما به عنوان یک نخبه که در چند کشور تحصیلات خود را دنبال کردید و در نهایت برای مقطع دکتری دانشگاه تهران را برگزیدید، چگونه می‌توان از ظرفیت‌های نخبگان که مهاجرت کردند و نخبگانی که در کشور هستند به درستی استفاده کرد؟
یکی از معضل‌های امروز بنا به هر دلیلی مهاجرت نخبگان علمی است و اینکه حتی فکر مهاجرت هم از ذهن من گذشته، اما یک واقعیتی وجود دارد؛ موضوع خانواده که در واقع حامیان اصلی فرزندان برای کسب موفقیت تحصیلی هستند. زمانی که برای من رفتن به خارج از کشور برای ادامه تحصیلات عَملی شد به این فکر کردم که رفتن تصمیم بسیار سختی است و به نظرم هر کسی قصد مهاجرت دارد اول به این موضوع فکر کند و دوم اینکه از کشور مقصد، مطلع باشند و ببیند که آیا می‌توانند بمانند و حداقل قبل از تصمیم به رفتن، سری به کشور مقصد بزنند و بررسی لازم را انجام دهند و بعد اقدام کنند. خیلی‌ها با این رویه نظرشان به رفتن تغییر کرده است. درباره مهاجرت فقط می‌توانم بگویم موضوع سختی است و تسهیل در جذب نخبگان در دانشگاه‌های دولتی یکی از راه‌های استفاده از ظرفیت نخبگان است که می‌تواند انگیزه ایجاد کند و در نگاه خیلی‌ها به رفتن تاثیرگذار باشد.
شما تحصیلکرده رشته علوم انسانی هستید و اکثر دانشجویان به دنبال رشته‌های تحصیلی در شاخه‌های علوم تجربی و ریاضی هستند در حالیکه علوم انسانی یکی از رشته‌های مهم و راهگشای بسیاری از مسائل است نگاه شما به این رشته چیست؟
نگاه به علوم انسانی نسبت به گذشته بهتر شده است، اما هنوز درک آن برای خانواده‌ها همچنان سخت است. زمانی که دبیرستان درس می‌خواندم رشته علوم‌انسانی را انتخاب کردم در همان مقطع در دبیرستان یکی از اعضای کادر مدیریتی، هنگام انتخاب این رشته از ما امضا گرفت که با واکنش شاگردان روبه‌رو شد و در پاسخ به اعتراض ما گفت برای اینکه فیل‌تان یاد هندوستان نکند که بعد‌ها بخواهید رشته علوم‌تجربی یا ریاضی بخوانید، از شما‌ها این امضا را گرفتیم در حالی که ورود‌های آن سال رشته علوم‌انسانی از درخشان‌ترین و پرافتخارترین کلاس‌ها در دبیرستان فرزانگان بود.
آنهایی که به دنبال تحصیل در رشته‌های علوم تجربی و ریاضی هستند، این رشته‌ها را به لحاظ شغلی انتخاب می‌کنند در حالیکه رشته علوم انسانی بسیار مهم است و ریشه نگاه جامعه در علوم انسانی از نگاه من اینگونه است که خط نگاه و مشی در علوم انسانی اثرش در سایر علوم نمایان می‌شود.
صحبت آخر؟
معتقدم برای هر کس در زندگی نقشی تعریف شده و امیدوارم تا وقتی که زنده هستم این مسیر تحصیلی را ادامه بدهم و یک نکته بیان می‌کنم، موقعی که دبیرستان فرزانگان می‌رفتم یک اتاقی به نام اتاق مشاهیر داریم که عکس تمام بچه‌های المپیادی از ۲۰ تا ۲۵ سال پیش در آن تصویر کشیده شده و وقتی وارد این اتاق می‌شوید سمت چپ عکس مرحومه مریم میرزاخانی که در آن دوران، مدال طلای المپیاد ریاضی کشوری را کسب کرده بود، که ناخودآگاه در من خیلی تاثیرگذار بود و همواره در ذهنم این بود که یک دختری مثل من اینجا سال‌های پیش، پشت همین میز و نیمکت درس می‌خواند و همین پله‌ها را بالا و پایین می‌رفت تا اینکه جایزه مهم را کسب کرده، البته خیلی کوچکتر از آن هستم که چنین حرفی بزنم، اما اگر حتی توانسته باشم روی یک نفر تاثیر بگذارم دریغ نخواهم کرد همان‌طور که تصویر مرحومه میرزاخانی روی من تاثیر گذاشت.
