قطعا شما نیز با نام فریبرز عرب نیا آشنایی دارید. یکی از کارهای موفق و مشهور او فیلم شوکران در سال ۱۳۷۷ و فیلم شیفته بود که فریبرز عرب نیا را به عنوان یکی از چهرههای برتر دهه هفتاد سینمای ایران معرفی کرد. علاوه بر اینها، فریبرز عرب نیا را همیشه در کارهای کارکردانان مشهوری مانند بهرام بیضایی، ایرج قادری، مسعود کیمیایی، ابراهیم حاتمی کیا و… دیده ایم. برای آشنایی بیشتر با بیوگرافی و فعالیتهای این هنرمند این مقاله را دنبال کنید.
فریبرز عرب نیا، بازیگر و کارگردان، متولد ۲۵ فروردین ۱۳۴۳ در تهران است. وی در سال ۱۳۶۰ مدرک دیپلم ریاضی و فیزیک گرفت و پس از گذراندن دورههای سربازی در سال ۱۳۶۴ به ترکیه رفت و در دانشگاه خاورمیانه آنکارا در رشتهی مدیریت مشغول به تحصیل شد؛ ولی دانشگاه را در میانه راه رها کرد و به ایران بازگشت تا در رشته مورد علاقه خود فعالیت کند. او پس از بازگشت علاوه بر گذراندن دورههای بازیگری موفق به اخذ مدرک کارشناسی رشته گرافیک (ارتباط تصویری) از دانشگاه هنر شد.
فریبرز عرب نیا از سال ۱۳۶۸ تا کنون مشغول به فعالیت است. وی پس از گذراندن دورههای تخصصی تئاتر زیر نظر حمید سمندریان و دورههای سینما در مجتمع آموزشی سینما به شکل حرفهای وارد این عرصه شد به گونهای که توانست از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۴ به عنوان بازیگر نقش دوم و سوم در چند نمایش حضور پیدا کند.
آقای عرب نیا علاوه بر بازیگری دستی هم در کارگردانی دارد و اولین تجربه کارگردانی خود را با سریال ۷ قسمتی رنگ شک در سال ۹۲ تجربه کرد که از شبکه سه پخش شد.
یکی از شاهکارهای هنری فریبرز عرب نیا بازی در فیلم مختارنامه بود. وی بیش از ۵ سال از عمر هنری خود را برای فیلم پر بینندهی مختار گذراند و در نقش مختار ثقفی ایفای نقش کرد. جالب است بدانید وی پس از بازی در مجموعه مختارنامه در سال ۲۰۱۳ نامش در رتبه ۳۶ در بین ۱۰۰ صفحه فارسی پربازدید ویکی پدیا با ۱۸۸۰۰۰ بازدید به چشم میخورد.
آقای عرب نیا در سال ۱۳۹۱ به دلیل اختلافی که با ابراهیم حاتمی کیا پیدا کرده بود در سکانس پایانی فیلم چ حاضر نشده و کارگردان مجبور به استفاده از بدل به جای وی شد. همچنین اختلاف و جنجالهای فریبرز عرب نیا و حامد بهداد بعد از فیلم سینمایی پرتقال خونی جنجالهای زیادی به پا کرد و بعد از حضور عرب نیا در برنامه تلویزیونی هفت به اوج خود رسید و باعث موضعگیریهای بسیار این دو علیه یکدیگر شد.
فریبرز عرب نیا گفته که اوقات فراغت خود را با ورزش و مطالعه میگذراند، ولی بیشتر وقتش صرف آشپزی، خانه داری، سامان دادن به کارهای جانیار و کمک به او در کارهایش میشود.
«هرگز قصد مهاجرت دائمی از ایران را ندارم و دلیل من از سفر طولانی مدت، شرایط زندگی شخصی ام است و اینکه میخواهم در کنار پسرم باشم که قرار است تحصیلش را در کشور دیگری ادامه بدهد.»
۱۳۹۴؛ آخرین بار کی سحر را دیدی؟ به کارکردانی فرزاد مؤتمن
۱۳۹۴؛ گاهی به کارگردانی محمدرضا رحمانی
۱۳۹۲؛ چ به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا
۱۳۸۹؛ پرتقال خونی به کارگردانی سیروس الوند
۱۳۸۹؛ پنهان به کارگردانی مهدی رحمانی
۱۳۸۹؛ خاک و آتش به کارگردانی مهدی صباغزاده
۱۳۸۸؛ شکلات داغ به کارگردانی حامد کلاهداری
۱۳۸۷؛ صندلی خالی به کارگردانی سامان استرکی
۱۳۸۷؛ طاووسهای بیپر به کارگردانی جواد مزدآبادی
۱۳۸۲؛ باجخور به کارگردانی فرزاد مؤتمن
۱۳۸۲؛ برگ برنده به کارگردانی سیروس الوند
۱۳۸۲؛ پروانهای در باد به کارکردانی عباس رافعی
۱۳۸۱؛ دختری در قفس به کارگردانی قدرتالله صلحمیرزایی
۱۳۸۱؛ ستارههای سربی به کارکردانی مهدی ودادی
۱۳۸۱؛ عطش به کارگردانی محمدحسین فرحبخش
۱۳۷۹؛ از صمیم قلب به کارگردانی بهرام کاظمی
۱۳۷۹؛ رنگ شب به کارگردانی محمدعلی سجادی
۱۳۷۹؛ شیفته به کارگردانی محمدعلی سجادی
۱۳۷۹؛ هزاران زن مثل من به کارگردانی رضا کریمی
۱۳۷۹؛ هفتپرده به کارگردانی فرزاد مؤتمن
۱۳۷۸؛ بادامهای تلخ به کارگردانی کاظم معصومی
۱۳۷۸؛ دلباخته به کارکردانی خسرو معصومی
۱۳۷۸؛ سحرگاه پیروزی به کارگردانی حسین بلنده
۱۳۷۷؛ شوکران به کارگردانی بهروز افخمی
۱۳۷۷؛ طوطیا به کارگردانی ایرج قادری
۱۳۷۶؛ جهان پهلوان تختی به کارگردانی بهروز افخمی
۱۳۷۶؛ شاهرگ به کارگردانی علی غفاری
۱۳۷۵؛ بالاتر از خطر به کارگردانی سعید عالمزاده
۱۳۷۵؛ سلطان به کارگردانی مسعود کیمیایی
۱۳۷۴؛ ضیافت به کارگردانی مسعود کیمیایی
۱۳۷۴؛ فرار مرگبار به کارگردانی تورج منصوری
۱۳۷۳؛ بوی خوش زندگی ابوالحسن داوودی
۱۳۷۳؛ سالهای بیقراری به کارگردانی مسعود نوایی
۱۳۷۳؛ کاکادو به کارگردانی تهمینه میلانی
۱۳۷۳؛ مرد پنجم به کارگردانی سیدمحسن شهابی
۱۳۷۲؛ من زمین را دوست دارم به کارگردانی ابوالحسن داوودی
۱۳۷۱؛ خسوف به کارگردانی رسول ملاقلی پور
۱۳۷۰؛ مسافران به کارگردانی بهرام بیضایی
۱۳۷۰؛ وصل نیکان به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا
۱۳۶۹؛ آهوی وحشی به کارگردانی حمید خیرالدین
۱۳۹۳؛ رنگ شک به کارگردانی فریبرز عربنیا
۱۳۹۰؛ مختارنامه به کارکردانی داود میرباقری
۱۳۷۹؛ وکیل به کارگردانی سیروس مقدم
۱۳۷۱؛ مزد ترس به کارگردانی حمید تمجیدی
۱۳۷۱؛ چشمه زندگی به کارگردانی حمید خیرالدین
۱۳۸۷؛ عملیات مانگرو به کارگردانی مهدی صباغ زاده
۱۳۷۹؛ برای فیلم شیفته؛ نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد؛ برنده تندیس زرین
۱۳۷۷؛ برای فیلم جهان پهلوان تختی؛ نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد؛ برنده تندیس زرین
۱۳۹۱؛ فیلم خاک و آتش؛ نامزد بهترین بازیگر مرد
دومین بازیگر برتر سال به انتخاب نویسندگان و منتقدان سینمایی ایران در سال ۱۳۷۹ برای بازی در فیلم شوکران
دومین بازیگر برتر سال به انتخاب نویسندگان و منتقدان سینمایی ایران در سال ۱۳۷۶ برای بازی در فیلم سلطان
منبع: ستاره