کرباسچی: دولت از انتصابات خود پشیمان خواهد شد

غلامحسین کرباسچی، چهره سیاسی اصلاح طلب معتقد است: دولت چهاردهم، بعدها از تصمیمات خود در انتصابات اخیر پشیمان خواهد شد. 

به گزارش خبرآنلاین، «پیشنهادهای زیادی برای انتخاب استاندار داده می‌شد و هیچ دخالتی در کار نبود. تمام این پیشنهادات بررسی و اصلح‌ترین گزینه به رئیس جمهوری معرفی شد که مورد موافقت قرار گرفت و در جلسه هیئت دولت با رای اجماعی کابینه، منصوب شد». این صحبت‌های اسکندر مومنی وزیر کشور دولت چهاردهم در مورد انتخاب مهدی جمالی نژاد به عنوان استاندار اصفهان است. انتخابی که از میان طیف پایداری یا همان منتقدان سرسخت دولت انجام شد و انتقادات زیادی را در پی داشت. 

حامیان مسعود پزشکیان در انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری بودند، شگفت زده از این انتخاب، خبرهای دیگری هم از انتصابات در این وزارتخانه و دیگر وزارتخانه‌ها شنیده‌اند که هیچ نسبتی با پزشکیان، طیف موافقان رییس جمهور و حتی مخالفان معتدل او ندارد. آیا وفاق به همین معنی است؟

این سوال را از غلامحسین کرباسچی، چهره سیاسی اصلاح طلب پرسیدیم و او در پاسخ گفت، اگرچه تمایلی به انتقاد از دولت نداشت اما نتوانست اشتباه تصمیمات دولت را کتمان کند. 

کرباسچی می‌گوید دولت چهاردهم، بعدها از تصمیمات خود پشیمان خواهد شد. 

مشروح گفتگوی غلامحسین کرباسچی را بخوانید؛ 

آقای کرباسچی! طی روزهای گذشته شاهد انتصاباتی در دولت بودیم و افرادی از طیف رقیب دولت منصوب شدند، مثلا در استانداری اصفهان و معاونت‌های وزارت کشور و… این نوع انتصابات در چارچوب وفاق قابل تفسیر است؟ 

من خیلی تمایل ندارم که در این زمان از دولت انتقاد کنم. دولت گرفتاری‌های زیادی دارد. میراثی که برای دولت از قبل به جای مانده، او را شکننده کرده است. ولی با این وجود، نمی‌توانم از واژه «اشتباه» برای دولت استفاده نکنم. 

دولت از انتصاب استانداران و معاونانی که منصوب کرده پشیمان خواهد شد

دولت اشتباه می‌کند. هم انتصاب وزیر کشور اشتباه بوده و هم استانداران و معاونانی که انتخاب می‌شوند. من یقین دارم که دولت بعدها پشیمان خواهد شد. حتما مسائل و مشکلاتی را در پی خواهد داشت. منتهی من الان نه قصد و نه اعتقاد دارم که وارد نقد دولت شوم. 

به نظر می‌رسد بیشتر سهم دهی باشد تا حرکت در چارچوب وفاق؟ اینکه فرد یا افرادی را از جریان پایداری به بدنه دولت اضافه شود و…

من نمی‌فهمم وفاق به چه معنی است و فکر هم نمی‌کنم که آقای پزشکیان هم مفهوم وفاق را برای خود روشن کرده باشد. ایشان اگر بخواهند وفاق را با ملت خود ایجاد کنند، یک بحث است و اگر بخواهند با نهادهای مختلف در یک مسیر قرار بگیرند یک بحث دیگر. 

پزشکیان وفاق را تفسیر کند

اینکه با گروه‌های سیاسی مخالف بخواهند هماهنگ شوند هم، بحث جداگانه‌ای را می‌طلبد. هر کدام از اینها مقتضیاتی دارد. خود آقای پزشکیان باید تفسیر کند که وفاق به چه معنی است؟ با چه کسانی می‌خواهد موافق باشد و نظرات چه افرادی را می‌خواهد اعمال کند؟ بالاخره ایشان شعارهایی را در زمان انتخابات داده‌اند که مخالف عملکرد و رویکرد دولت گذشته بوده است. الان مشخص نیست که با این انتصابات می‌خواهد از آن شعارها بازگردد و مسیر دیگری را انتخاب کند، یا خیر. 

پزشکیان اگر به مخالفان تندرو خود در دولت جایگاه بدهد باید از وعده‌ها و شعارهایش دست بکشد

برخی معتقدند آقای پزشکیان قصد دارد سطح مخالفت با دولت را کم کند و برخی از این سهم دادن‌ها در این چارچوب انجام شده است، مثلا با انتخاب استاندار اصفهان از حساسیت‌ها بر روی ظریف کم کند. 

معلوم نیست. او اگر بخواهد به مخالفان تندروی خود جایگاه ویژه‌ای بدهد، پس باید از شعارهای خود هم دست بکشد. نمی‌شود که به ملت وعده یا وعده‌هایی را بدهیم و بعد که سر کار آمدیم بگوییم که باید به مخالفین هم جایگاه بدهیم. 

همانطور که گفتم، باید معنی وفاق را خود آقای پزشکیان معنی کنند. تفسیرهای بعضی از سیاسیونی که نزدیک به ایشان هستند، خیلی قابل فهم نیست و خود ایشان باید این مورد را روشن کنند. آیا می‌خواهند با مخالفین خود به تفاهم برسند؟ 

هرچقدر پزشکیان کوتاه بیاید، رقبا یک قدم جلوتر می‌آیند

می توان خوش بین بود که مثلا این افراد در دولت و جایگاه جدید خود هماهنگ با طیف فکری خود عمل نکنند؟ 

آن‌ها می‌خواهند اهداف خود را پیش ببرند و هیچگاه هم کوتاه نخواهند آمد. هرچقدر هم که پزشکیان کوتاه بیاید آن‌ها یک قدم جلوتر می‌آیند. 

امیدوار نگه داشتن مردم در این شرایط کار مشکلی است

این موضوع در دراز مدت چقدر می‌تواند دولت را به چالش بکشاند و هزینه ساز باشد، مثلا در انتخابات ۱۴۰۷ یا انتخابات شوراها؟ 

در این مقطع دولت گرفتاری‌های زیادی اعم از خارجی و منطقه‌ای و داخلی دارد. نقد دولت در این شرایط خیلی معقول و منطقی نیست ولی نمی‌شود به راحتی از کنار بعضی اتفاقات عبور کرد. اما از منظر شخصی، همه این انتصابات قابل انتقاد است. 

مردم، اعم از کسانی که رای دادند و کسانی که رای ندادند، در ماههای گذشته امیدواری زیادی داشته اند. اما حالا با این شرایطی که به وجود آورده اند، خیلی مشکل است که بتوان آن‌ها را همچنان امیدوار نگه داشت.