مهاجرت درنای سیبری؛ امید به ایران نیامد!

امید، تک‌درنای سیبری ۱۵ سال متوالی به تنهایی از سیبری به ایران و منطقه فریدونکنار می آمد تا زمستان خود را در این تالاب زیبا و پر از خوراکی بگذراند، سال گذشته دارای یک یار از بلژیک شد؛ در واقع یکی از نگرانی های مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست این بود که با تلف شدن امید، مسیر پروازی غربی که به ایران ختم می شود از بین برود و کور شود از این رو با رایزنی های صورت گرفته با یک مرکز بین المللی پرورش درنا در بلژیک، موفق شدند یک درنای ماده را به ایران منتقل کنند که رویا نام گرفت.

رویا با رعایت پروتکل های بین المللی ۶ بهمن ماه ۱۴۰۱ وارد منطقه فریدونکنار شد، بعد از آن مراسم آشنایی رویا با امید آغاز و در مدت زمان کوتاهی با هم جفت و جور شدند، با گذشت چند روز رفتارها و آواهای مخصوصی از سوی این ۲ پرنده به گوش رسید که نشان می داد این ۲ با هم آشنا شده اند، بعد از آن با مشاوره های بین المللی تصمیم بر رهاسازی رویا گرفته شد بر این اساس رهاسازی به طور تدریجی انجام و باعث شد تا امید بعد از ۱۵ سال دوباره رقص و آواز را از سر بگیرد تا توجه رویا را به خود جلب کند، سپس هر دو به رقص درآمدند، این نزدیکی باعث شد تا مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست به زنده ماندن مسیر پروازی غربی امیدوار شوند.

روزها گذشت و این ۲ پرنده در کنار هم به گشت و گذار در منطقه پرداختند، امید تلاش می کرد تا رویا را برای مهاجرت آماده کند، کم کم زمان مهاجرت نزدیک شد و همه امیدوار بودند که رویا در این مسیر طولانی امید را همراهی کند، بالاخره در ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ یعنی بعد از گذشت ۳۴ روز از روزهای در کنار هم بودن این دو پرنده، سفرشان را آغاز کردند و هر دو به قصد سیبری، تالاب فریدونکنار را پشت سر گذاشتند، روزها گذشت اما خبری از آنها نبود تا اینکه در ۲۱ اسفند یعنی ۷ روز بعد از شروع مهاجرت، خبر رسید که رویا به تنهایی در تنکابن - یکی از شهرهای غربی مازندران - دیده شده است؛ این یعنی اینکه تلاش‌ها نتیجه نداد و امید دوباره تنها رفت؛ حالا رویا ماند و یک سال دیگر انتظار که شاید امید بیاید اما بعد از آن امید نیامد و رویا در فریدونکنار تنها ماند.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست درباره آخرین وضعیت امید و رویا گفت: مهاجرت پرندگان تابع شرایط خاصی است، مهمترین آن بحث دما و اقلیم است، زمانی که هوای عرض های شمالی زمین در وقت مشخصی سردتر می شود، پرندگان از عرض های شمالی به سمت عرض های جنوبی زمین می آیند، به خصوص پرندگان مهاجری که آبزی و کنار آبزی هستند در عرض های جنوبی مانند سواحل شمالی، جنوبی و تالاب های ایران وارد شده و زمستان گذرانی می کنند.

علیرضا ابدالی درباره علت نیامدن امید در زمستان سال گذشته به فریدونکنار افزود: امید یک درنای سیبری است، حال و روز زمستان گذشته کره زمین هم چندان سرد نشده بود، در ایران و تهران هم در ماه های آذر و دی هوا چندان سرد نشده بود که قطعا در عرض های شمالی تر زمین هم وضعیت همینطور بود.

وی اظهارداشت: با این شرایط جوی کارشناسان احتمال دادند که امید آمده اما به کشور ما نرسیده است و در همان عرض های شمالی تک ماند چون هوا آنقدر سرد نبود که الزامی باشد تا امید به مناطق گرمتر بیاید، البته در سنوات گذشته هم پیش آمده بود که امید یک یا ۲ سالی به ایران نیامد حالا امیدواریم امید تحت تاثیر شرایط اقلیمی ضرورتی ندیده باشد که به ایران بیاید.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: هر چند در سرشماری های سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ نسبت به سنوات گذشته کاهش چند درصدی مهاجرت پرندگان را شاهد بودیم، در واقع پرندگان از گونه های مختلف کمتر به عرض های جنوبی آمدند و این شرایط فقط مختص کشور ما نبود چون هوا در عرض های شمالی آنقدر سرد نشده بود که پرندگان احساس نیاز به مهاجرت کنند.

وی تاکید کرد: این یکی از حدس هایی است که درباره امید می زنیم و امیدواریم حدس غالب همین باشد و امید زنده باشد و امسال با سرد شدن هوا باز هم شاهد حضور تک درنای سیبری در کشور باشیم.

ابدالی درباره وضعیت رویا و اینکه اگر امید برنگردد تکلیف این درنای ماده چه می شود گفت: رویا در شرایطی خوب و تحت حفاظت ویژه قرار دارد اما اگر امید نیاید با همکفری کمیته تخصصی که در این زمینه در کشور فعال است تصمیم خواهیم گرفت، البته رویا را از یک مرکز بین المللی پرورش درنا در بلژیک به ایران آوردیم و اگر امسال هم امید نیاید با مرکزی که رویا را از آنجا گرفتیم همکفری خواهیم کرد و قطعا بهترین گزینه را برای رویا انتخاب می کنیم.