نامزد پیشین انتخابات آمریکا عملیات‌های نظامی این کشور در منطقه از جمله در قبال ارتش یمن را «اقداماتی پرهزینه و شکست‌خورده» تلقی کرد.
به گزارش ایسنا، «ران پال» عضو پیشین کنگره و نویسنده آمریکایی در یادداشتی به انتقاد از سیاست‌های دولت بایدن در غرب آسیا، به ویژه پس از رخ دادن جنگ غزه و اقدامات تلافی‌جویانه گروه‌های مقاومت علیه رژیم صهیونیستی نوشت که «ما یک میلیارد دلار صرف مبارزه با حوثی‌ها (انصارالله) کردیم و باختیم.»
پاول در این یادداشت مطرح کرد: چرا به نظر می‌رسد که پنتاگون در پول خرج کردن بهتر از اجرای عملیاتی موفقیت‌آمیز است؟ عملیات شکست‌خورده «نگهبان رفاه» و اسکله شناور فاجعه‌بار غزه ۲ نمونه اخیر ابتکارات به شدت پر هزینه‌ای است که اگرچه بدون شک، باعث پول ریختن به جیب پیمانکاران نظامی شد، قادر نبودند به اهداف اعلامی دست پیدا کنند.
در دسامبر سال گذشته، پنتاگون آغاز عملیات نگهبان رفاه را اعلام کرد که عملیات مشترک آمریکا و انگلیس برای متوقف کردن حملات نیرو‌های ارتش یمن (انصارالله) به کشتی‌های تجاری مرتبط با رژیم صهیونیستی در دریای سرخ بود. انصارالله یمن سیاست خود را در پاسخ دادن به شهادت غیرنظامیان در جنگ غزه اعلام کرد، اما وقتی ارتش آمریکا و انگلیس مشارکت کردند، آن‌ها اعلام کردند که کشتی‌های آمریکایی و انگلیسی را نیز هدف قرار می‌دهند.
در این یادداشت مطرح شد: این عملیات قرار بود سریع و آسان باشد. هرچه باشد، هرچند یمنی‌ها توان مقابله با نیروی دریایی قدرتمند آمریکا و انگلیس را نداشتند، اما نتیجه اصلا این طور نبود. آخر هفته، روزنامه وال‌استریت‌ژورنال مقاله تکان‌دهنده‌ای را منتشر کرد که در آن مطرح شده بود، این عملیات پس از آن که بیش از یک میلیارد دلار پول صرف آن شد، نتوانست مانع انصارالله و ازسرگیری کشتیرانی تجاری در دریای سرخ شود.
پال در ادامه نوشت: وال‌استریت ژورنال گزارش داد که آوریل هینز، مدیر آژانس اطلاعات ملی آمریکا اخیرا به کنگره گفت که «این اقدام تحت رهبری آمریکا، برای جلوگیری از هدف قرار دادن کشتی‌ها ناکافی و این تهدید تا مدتی باقی خواهد ماند.»
نامزد پیشین انتخابات آمریکا می‌نویسد: در عین حال، این مقاله به ما می‌گوید که تلاش ادامه‌دار آمریکا برای مبارزه با انصارالله در دریای سرخ «پیوسته» نبوده است. شاید قابل تامل‌ترین بخش این مقاله مربوط به نظرات «امیلی هاردینگ» کارشناس نظامی مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی واشنگتن باشد که مدعی شده بود «تامین تسلیحات آن‌ها از ایران ارزان و پیوسته است، اما برای ما پرهزینه است و مسیر‌های لجستیکی‌مان طولانی است.»
پال در بخش دیگری از این یادداشت مطرح کرد: ارتش آمریکا یک چهارم یک میلیارد دلار را صرف ساختن یک اسکله شناور برای تحویل کمک‌های انسانی به فلسطینیان کرد که در معرض خطر گرسنگی قرار دارند، این در حالی است که یک مسیر زمینی وجود داشت و استفاده از آن ارزان‌تر می‌بود. این پروژه از همان اول محکوم به شکست بود، چراکه چند روز پس از افتتاح آن، هوای طوفانی اسکله را در هم شکست و بخشی از آن در سواحل اسراییل زیر آب رفت. ارتش آمریکا توانست باز هم قطعات آن را کنار هم قرار دهد، اما به طور کلی، تنها چند کامیون توانستند پیش از آن که طی آخر هفته از ترس یک آسیب دیگر بر اثر آب‌وهوا به آن وارد شود، آن را برچیدند.
او می‌نویسد: به نظر می‌رسد تنها فایده این اسکله کمک به ارتش رژیم صهیونیستی در حمله‌ای به غزه در هشتم ژوئن بود که منجر به کشته شدن ۲۷۰ فلسطینی شد.
نگارنده در بخش پایانی یادداشت خود مطرح کرد که افزایش هزینه‌های نظامی بدون نتیجه، این سوال را مطرح می‌کند که آیا نتایج حاصله ارزش پولی را که هزینه می‌شود دارد یا نه.
پال در پایان نوشت: گفته می‌شود که آمریکا پرهزینه‌ترین ارتش جهان را دارد، این موضوع در عین درست بودن، غیرضروری نیز هست.
