بیماری‌ای که از نوجوانی سراغ افراد می‌رود

متخصصان در مطالعات خود «نقطه ضعیفی» را در «دی‌ان‌ای» پیدا کرده‌اند که در ۹۵ درصد از مبتلایان به این بیماری وجود دارد.

به گزارش ایسنا، این عامل باعث می‌شود که برخی از سلول‌های ایمنی باعث التهاب بیش از حد در روده شوند.

به گفته این متخصصان، دارو‌هایی که از قبل وجود داشته ظاهرا در تحقیقات آزمایشگاهی روند بیماری را معکوس کرده است و اکنون آن‌ها به دنبال آغاز آزمایش‌های انسانی هستند.

بیماری «کرون» یا کولیت‌های «اولسراتیو» از شایع‌ترین اشکال بیماری التهابی روده هستند. تخمین زده می‌شود که این بیماری‌ها حدود نیم میلیون نفر را در انگلیس تحت تاثیر قرار داده‌اند. اکنون محققان می‌گویند این بیماری‌ها ممکن است توسط «اسید دئوکسی ریبونوکلئیک» (دی‌ان‌ای) ایجاد شوند.

ابتلا به این بیماری‌های روده‌ای اغلب از نوجوانی یا جوانی شروع می‌شود.

مشکل چگونه ایجاد می‌شود؟

یکی از بخش‌های سیستم ایمنی که به شدت در بروز بیماری التهابی روده (IBD) نقش دارد، گلبول‌های سفید خون به نام ماکروفاژ‌ها هستند.

در نتیجه تحقیقات مشاهده شد که «نقطه ضعیف» موجود در دی‌ان‌ای در ترشح مواد شیمیایی التهاب‌زا توسط ماکروفاژ‌ها که مسئول کشتن میکروارگانیسم‌ها هستند، نقش دارد.

در این مواقع ماکروفاژ‌ها به پوشش روده‌ها سرازیر می‌شوند و در آن جا مواد شیمیایی به نام «سیتوکین» آزاد می‌کنند که منجر به التهاب شدید می‌شود. التهاب بخشی از پاسخ طبیعی بدن به عفونت است، اما وجود طولانی مدت التهاب می‌تواند عواقب مخربی برای سلامتی داشته باشد.

گروهی از محققان در موسسه فرانسیس کریک و دانشگاه کالج لندن برای کشف علت این نوع التهاب روده دست به تجزیه و تحلیل ژنتیکی عمیقی زدند.

آن‌ها بخشی از کد ژنتیکی یا دی‌ان‌ای را کشف کردند که به نظر می‌رسد «تنظیم کننده اصلی» التهاب ماکروفاژ است.

این ژن مجموعه‌ای از مواد شیمیایی التهابی را که ماکروفاژ‌ها آزاد می‌کنند، کنترل می‌کند و برخی از افراد با نسخه‌ای از این ژن متولد می‌شوند که بدن آن‌ها را مستعد به واکنش بیش از حد در مقابل آن می‌کند.

آزمایش‌های بیشتر که در مجله «نیچر» به تفصیل منتشر شده، نشان داده است دارو‌هایی که قبلا برای شرایط دیگر مانند سرطان تایید شده بودند، می‌توانند این التهاب را بیش از حد تسکین دهند.

به‌رغم این یافته‌ها، اما هنوز در کوتاه مدت درمان جدیدی برای این نوع از بیماری التهاب روده وجود ندارد.

هدف این پژوهشگران شروع کارآزمایی‌های بالینی در عرض پنج سال آینده است.