تبعات کمبود اساتید پرستاری در ایران

وحید زمان زاده، در جلسه شورای عالی نظام پرستاری با بیان اینکه نسبت استاد به دانشجو در رشته پرستاری به طور جدی با استاندارد فاصله دارد، اظهار کرد: طبق برنامه توسعه ششم این نسبت باید به یک به دهم تا دوازدهم می‌رسید که عملی نشده و از اهداف مندرج در برنامه توسعه ششم نیز فاصله داریم.

به گزارش مهر، وی افزود: این موضوع آسیب زیادی به آموزش دانشجویان پرستاری وارد می‌کند. فشار‌های غیر کارشناسی برای توسعه مؤسسات آموزشی بدون داشتن شرایط احراز از نظر نیروی انسانی، سالیان سال است در پرستاری مطرح و ادامه دار است.

زمان زاده بیان کرد: در چارت معاونت آموزشی وزارت بهداشت، بورد پرستاری ذیل دبیرخانه آموزش علوم پایه پزشکی است در حالی‌که جنس کار آن‌ها بالینی است؛ لذا با توجه به وجود ۲۱۰ مؤسسه آموزشی تربیت کننده پرستاری در کشور، نگاه ویژه‌ای باید برای تأسیس دبیرخانه علوم مراقبت پرستاری صورت بگیرد. پیشنهاداتی در این راستا ارائه شده، اما نتیجه اثربخشی دریافت نشده است.

وی گفت: در حال حاضر در کلانشهر تهران یک استادیار پرستاری حدود ۲۰ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کند، در حالی که تنها اجاره مسکن در پایتخت بسیار بالاتر از این میزان حقوق است؛ بنابراین همانند پرستاران، اعضای هیأت علمی پرستاری نیز تحت فشار هستند. اعضای هیأت علمی پرستاری در برخی از دانشکده‌های پرستاری، دو تا سه برابر موظفی خود خدمات ارائه می‌دهند و این امر نتیجه‌ای جز فرسودگی شغلی زودهنگام نخواهد داشت.

زمان زاده افزود: با همت معاونت پرستاری وزارت بهداشت و همکاری سازمان نظام پرستاری، لایحه حقوق مادی و معنوی پرستاران تدوین و ارائه شده است که در صورت تصویب، امیدواریم مشکلات اساتید پرستاری نیز مرتفع شود.