طبق روایتهای تاریخی مکتوب که از سدههای قبل به جا مانده، مراسم روضهخوانی از دوره صفوی در دولاب رواج داشته و گاهی اوقات که برگزاری مراسم مذهبی در پایتخت از سوی حکومتها ممنوع بوده بیرق عزاداری اهل بیت (ع) در این محله پایین نیامده است.
به گزارش همشهری آنلاین، ذاکران و مداحان سنتی در این سالهای طولانی چراغ محافل عزاداری را روشن نگه داشتهاند و اهالی دولاب از آنها به عنوان نگهبانان بافت مذهبی محله نام میبرند. حاج مهدی گلشناس، یکی از مداحان دولاب، از حاج محمد علی اسلامی فطرت به عنوان یکی از پیرغلامان تاثیرگذار این محله نام میبرد و میگوید: «حاج محمد علی در بازار مولوی حجره برنجفروشی داشت و برای دل خودش مداحی میکرد. محرم که از راه میرسید سوار دوچرخه میشد و به هیئتهای بازار و هیئت بنیفاطمه (س) سرچشمه میرفت و مداحی میکرد. حاج محمد علی مداح ثابت هیئت محبین الزاهرا (س) دولاب بود، اما در هیئتهای دیگر هم روضه میخواند و هیچ وجهی دریافت نمیکرد. آن قدر بین مردم احترام داشت که وقتی فوت کرد با اصرار مردم جسدش را در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) به خاک سپردند.»
حاج مهدی آصفی یکی دیگر از مداحان معروف و سنتی دولاب است که بیش از ۴ دهه در هیئت محبین الزاهرا (س) در مدح اهل بیت (ع) میخواند و تصویرش بارها از قاب تلویزیون پخش شده است. حاج مهدی، مداح ثابت هیئت بزازهای تهران است، اما در هیئتها و مراسم مذهبی محله چیذر هم حضور دارد. از حاج حسن محمدی باید به عنوان یکی از شاخصترین مداحان تاریخ دولاب نام برد.
آنطور که قدیمیها نقل میکنند حاج حسن در عنفوان جوانی در کوچهپسکوچههای دولاب اشعار روحوضی میخوانده و به تعبیر برخی، اهل مطربی بوده، اما بعد از حضور در مراسم عزاداری امام حسین (ع) توبه میکند و تا آخرین روزهای عمرش در مدح اهل بیت (ع) میخواند. حاج مهدی گلشناس در باره سبک و شیوه مداحی مرحوم حاج حسن محمدی میگوید: «حاج حسن حافظه عجیبی داشت و اسطوره قصیدهخوانی بود. نقل است که ۶۰ شب در هیئتهای شمیران مداحی کرد و هر شب یک قصیده جدید خواند. این یک اتفاق بیسابقه است که مداحی ۶۰ شب، بدون قصیده تکراری مداحی کند. حاج حسن، دستی هم در قصیدهسرایی داشت و به خاطر اشعار و قصیدههای آموزندهای که میخواند لقب مرشد را به او داده بودند.»