زولبیا و بامیه از دوره ناصری در ایران رواج یافت و مظفرالدین شاه هم گاهی آرزو میکرد زودتر رمضان برسد و از این شیرینیها بخورد. حال کارشناسان این دو شیرینی را برای هندوستان و ترکیه میدانند.